بتریه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۱

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

بتریه در حدیث | بتریه در تاریخ اسلامی | بتریه در فقه اسلامی | بتریه در معارف مهدویت

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل بتریه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

یکی از فرقه‌های زیدیه از پیروان کثیر النوی می‌باشند. آنان عقاید مشابهی با سلیمانیه، یکی دیگر از فرقه‌های زیدیه دارند. در اسلام و کفر عثمان توقف و تردید دارند. در مسائل اعتقادی، مشرب اعتزال و در فروع فقهی، بیشتر پیرو ابو حنیفه هستند. گروهی از آنان نیز پیرو شافعی یا مذهب شیعه می‌باشند^[۱].

امیر المؤمنین(ع) درباره فرقه بتریه می‌فرماید: "هنگامی که حضرت قائم(ع) قیام کند، به سوی کوفه رهسپار می‌شود. در آنجا تعداد ده هزار نفر که آنان را بتریه می‌نامند، در حالی که سلاح بر دوش گرفته‌اند، جلو حضرت را می‌گیرند و می‌گویند: از همان‌جا که آمده‌ای، بازگرد؛ زیرا ما به فرزندان فاطمه نیازی نداریم. حضرت شمشیر می‌کشد و همگی آنان را از دم تیغ می‌گذراند"^[۲].

امام باقر(ع) نیز می‌فرماید: "... حضرت مهدی(ع) به سوی کوفه رهسپار می‌شود. در آنجا شانزده هزار نفر از بتریه، مجهز به سلاح در برابر حضرت می‌ایستند؛آنان قاریان قرآن و دانشمندان دینی هستند که پیشانی‌های آنان از عبادت زیاد، پینه بسته، چهره‌های‌شان در اثر شب‌زنده‌داری زرد شده و نفاق سراپای‌شان را پوشانده است. انان یک‌صدا فریاد برمی‌آورند: ای فرزند فاطمه! از همان راه که آمده‌ای بازگرد، زیرا به تو نیازی نداریم. حضرت در پشت شهر نجف، از ظهر روز دوشنبه تا شامگاه بر آنان شمشیر می‌کشد و همه را می‌کشد"^[۳].

گفته شده، بدین‌سبب آنها را بتریه گویند که یکی از سران آنها مغیرة بن سعد بوده و او ملقب به "ابتر" بود ^[۴].^[۵].

پرسش مستقیم

امام مهدی چگونه فرقه بتریه را نابود می‌کند؟ (پرسش)

منابع

تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ ملل و نحل، ج ۱، ص ۱۶۱.
↑ ارشاد مفید، ص ۳۶۴؛ اعلام الوری، ص ۴۳۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۸.
↑ غیبة طوسی، ص ۲۸۳؛ بحار الانوار، ج ۲، ص ۵۹۸؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۶.
↑ معارف و معاریف، ج ۳، ص ۵۹.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۵۸.

[1] ملل و نحل، ج ۱، ص ۱۶۱.

[2] ارشاد مفید، ص ۳۶۴؛ اعلام الوری، ص ۴۳۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۸.

[3] غیبة طوسی، ص ۲۸۳؛ بحار الانوار، ج ۲، ص ۵۹۸؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۶.

[4] معارف و معاریف، ج ۳، ص ۵۹.

[5] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۵۸.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 ==مقدمه==
-یکی از فرقه‌های [[زیدیه]] از پیروان کثیر النوی می‌باشند. انان عقاید مشابهی با سلیمانیه، یکی دیگر از فرقه‌های زیدیه دارند. در اسلام و کفر عثمان توقف و تردید دارند. در مسائل اعتقادی، مشرب اعتزال و در فروع فقهی، بیشتر پیرو ابو حنیفه هستند. گروهی از آنان نیز پیرو شافعی یا مذهب شیعه می‌باشند<ref>ملل و نحل، ج ۱، ص ۱۶۱.</ref>. [[امیر المؤمنین]] {{ع}} درباره فرقه بتریه می‌فرماید: "هنگامی که [[حضرت قائم]] {{ع}} قیام کند، به سوی [[کوفه]] رهسپار می‌شود. در آن‌جا تعداد ده هزار نفر که آنان را بتریه می‌نامند، در حالی که سلاح بر دوش گرفته‌اند، جلو حضرت را می‌گیرند و می‌گویند: از همان‌جا که آمده‌ای، بازگرد؛ زیرا ما به فرزندان فاطمه نیازی نداریم. حضرت شمشیر می‌کشد و همگی آنان را از دم تیغ می‌گذراند"<ref>ارشاد مفید، ص ۳۶۴؛ اعلام الوری، ص ۴۳۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۸.</ref>.
+یکی از فرقه‌های [[زیدیه]] از [[پیروان]] [[کثیر]] النوی می‌باشند. آنان [[عقاید]] مشابهی با [[سلیمانیه]]، یکی دیگر از فرقه‌های زیدیه دارند. در [[اسلام]] و [[کفر]] [[عثمان]] توقف و تردید دارند. در [[مسائل اعتقادی]]، مشرب اعتزال و در [[فروع فقهی]]، بیشتر پیرو [[ابو حنیفه]] هستند. گروهی از آنان نیز پیرو [[شافعی]] یا [[مذهب شیعه]] می‌باشند<ref>ملل و نحل، ج ۱، ص ۱۶۱.</ref>.
-[[امام باقر]] {{ع}} نیز می‌فرماید: "...[[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به سوی کوفه رهسپار می‌شود. در آن‌جا شانزده هزار نفر از بتریه، مجهز به سلاح در برابر حضرت می‌ایستند؛آنان قاریان قرآن و دانشمندان دینی هستند که پیشانی‌های آنان از عبادت زیاد، پینه بسته، چهره‌های‌شان در اثر شب‌زنده‌داری زرد شده و نفاق سراپای‌شان را پوشانده است. انان یک‌صدا فریاد برمی‌آورند: ای فرزند فاطمه! از همان راه که آمده‌ای بازگرد، زیرا به تو نیازی نداریم. حضرت در پشت شهر نجف، از ظهر روز دوشنبه تا شامگاه بر آنان شمشیر می‌کشد و همه را می‌کشد"<ref>غیبة طوسی، ص ۲۸۳؛ بحار الانوار، ج ۲، ص ۵۹۸؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۶.</ref>.
+[[امیر المؤمنین]]{{ع}} درباره [[فرقه]] [[بتریه]] می‌فرماید: "هنگامی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] کند، به سوی [[کوفه]] رهسپار می‌شود. در آنجا تعداد ده هزار نفر که آنان را بتریه می‌نامند، در حالی که [[سلاح]] بر دوش گرفته‌اند، جلو [[حضرت]] را می‌گیرند و می‌گویند: از همان‌جا که آمده‌ای، بازگرد؛ زیرا ما به [[فرزندان فاطمه]] نیازی نداریم. حضرت [[شمشیر]] می‌کشد و همگی آنان را از دم تیغ می‌گذراند"<ref>ارشاد مفید، ص ۳۶۴؛ اعلام الوری، ص ۴۳۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۸.</ref>.
+[[امام باقر]]{{ع}} نیز می‌فرماید: "... [[حضرت مهدی]]{{ع}} به سوی کوفه رهسپار می‌شود. در آنجا شانزده هزار نفر از بتریه، مجهز به سلاح در برابر حضرت می‌ایستند؛آنان [[قاریان قرآن]] و [[دانشمندان دینی]] هستند که پیشانی‌های آنان از [[عبادت]] زیاد، پینه بسته، چهره‌های‌شان در اثر [[شب‌زنده‌داری]] زرد شده و [[نفاق]] سراپای‌شان را پوشانده است. انان یک‌صدا فریاد برمی‌آورند: ای [[فرزند فاطمه]]! از همان [[راه]] که آمده‌ای بازگرد، زیرا به تو نیازی نداریم. حضرت در پشت [[شهر]] [[نجف]]، از ظهر [[روز]] [[دوشنبه]] تا شامگاه بر آنان شمشیر می‌کشد و همه را می‌کشد"<ref>غیبة طوسی، ص ۲۸۳؛ بحار الانوار، ج ۲، ص ۵۹۸؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۶.</ref>.
 گفته شده، بدین‌سبب آنها را بتریه گویند که یکی از سران آنها [[مغیرة بن سعد]] بوده و او ملقب به "ابتر" بود <ref>معارف و معاریف، ج ۳، ص ۵۹.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۵۸.</ref>.