پرش به محتوا

بتریه: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ آوریل ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
یکی از فرقه‌های [[زیدیه]] از پیروان کثیر النوی می‌باشند. انان عقاید مشابهی با سلیمانیه، یکی دیگر از فرقه‌های زیدیه دارند. در اسلام و کفر عثمان توقف و تردید دارند. در مسائل اعتقادی، مشرب اعتزال و در فروع فقهی، بیشتر پیرو ابو حنیفه هستند. گروهی از آنان نیز پیرو شافعی یا مذهب شیعه می‌باشند<ref>ملل و نحل، ج ۱، ص ۱۶۱.</ref>. [[امیر المؤمنین]] {{ع}} درباره فرقه بتریه می‌فرماید: "هنگامی که [[حضرت قائم]] {{ع}} قیام کند، به سوی [[کوفه]] رهسپار می‌شود. در آن‌جا تعداد ده هزار نفر که آنان را بتریه می‌نامند، در حالی که سلاح بر دوش گرفته‌اند، جلو حضرت را می‌گیرند و می‌گویند: از همان‌جا که آمده‌ای، بازگرد؛ زیرا ما به فرزندان فاطمه نیازی نداریم. حضرت شمشیر می‌کشد و همگی آنان را از دم تیغ می‌گذراند"<ref>ارشاد مفید، ص ۳۶۴؛ اعلام الوری، ص ۴۳۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۸.</ref>.
یکی از فرقه‌های [[زیدیه]] از [[پیروان]] [[کثیر]] النوی می‌باشند. آنان [[عقاید]] مشابهی با [[سلیمانیه]]، یکی دیگر از فرقه‌های زیدیه دارند. در [[اسلام]] و [[کفر]] [[عثمان]] توقف و تردید دارند. در [[مسائل اعتقادی]]، مشرب اعتزال و در [[فروع فقهی]]، بیشتر پیرو [[ابو حنیفه]] هستند. گروهی از آنان نیز پیرو [[شافعی]] یا [[مذهب شیعه]] می‌باشند<ref>ملل و نحل، ج ۱، ص ۱۶۱.</ref>.


[[امام باقر]] {{ع}} نیز می‌فرماید: "...[[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به سوی کوفه رهسپار می‌شود. در آن‌جا شانزده هزار نفر از بتریه، مجهز به سلاح در برابر حضرت می‌ایستند؛آنان قاریان قرآن و دانشمندان دینی هستند که پیشانی‌های آنان از عبادت زیاد، پینه بسته، چهره‌های‌شان در اثر شب‌زنده‌داری زرد شده و نفاق سراپای‌شان را پوشانده است. انان یک‌صدا فریاد برمی‌آورند: ای فرزند فاطمه! از همان راه که آمده‌ای بازگرد، زیرا به تو نیازی نداریم. حضرت در پشت شهر نجف، از ظهر روز دوشنبه تا شامگاه بر آنان شمشیر می‌کشد و همه را می‌کشد"<ref>غیبة طوسی، ص ۲۸۳؛ بحار الانوار، ج ۲، ص ۵۹۸؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۶.</ref>.
[[امیر المؤمنین]]{{ع}} درباره [[فرقه]] [[بتریه]] می‌فرماید: "هنگامی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] کند، به سوی [[کوفه]] رهسپار می‌شود. در آنجا تعداد ده هزار نفر که آنان را بتریه می‌نامند، در حالی که [[سلاح]] بر دوش گرفته‌اند، جلو [[حضرت]] را می‌گیرند و می‌گویند: از همان‌جا که آمده‌ای، بازگرد؛ زیرا ما به [[فرزندان فاطمه]] نیازی نداریم. حضرت [[شمشیر]] می‌کشد و همگی آنان را از دم تیغ می‌گذراند"<ref>ارشاد مفید، ص ۳۶۴؛ اعلام الوری، ص ۴۳۱؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۸.</ref>.
 
[[امام باقر]]{{ع}} نیز می‌فرماید: "... [[حضرت مهدی]]{{ع}} به سوی کوفه رهسپار می‌شود. در آنجا شانزده هزار نفر از بتریه، مجهز به سلاح در برابر حضرت می‌ایستند؛آنان [[قاریان قرآن]] و [[دانشمندان دینی]] هستند که پیشانی‌های آنان از [[عبادت]] زیاد، پینه بسته، چهره‌های‌شان در اثر [[شب‌زنده‌داری]] زرد شده و [[نفاق]] سراپای‌شان را پوشانده است. انان یک‌صدا فریاد برمی‌آورند: ای [[فرزند فاطمه]]! از همان [[راه]] که آمده‌ای بازگرد، زیرا به تو نیازی نداریم. حضرت در پشت [[شهر]] [[نجف]]، از ظهر [[روز]] [[دوشنبه]] تا شامگاه بر آنان شمشیر می‌کشد و همه را می‌کشد"<ref>غیبة طوسی، ص ۲۸۳؛ بحار الانوار، ج ۲، ص ۵۹۸؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۶.</ref>.


گفته شده، بدین‌سبب آنها را بتریه گویند که یکی از سران آنها [[مغیرة بن سعد]] بوده و او ملقب به "ابتر" بود <ref>معارف و معاریف، ج ۳، ص ۵۹.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۵۸.</ref>.
گفته شده، بدین‌سبب آنها را بتریه گویند که یکی از سران آنها [[مغیرة بن سعد]] بوده و او ملقب به "ابتر" بود <ref>معارف و معاریف، ج ۳، ص ۵۹.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۵۸.</ref>.
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش