جز
جایگزینی متن - 'رقیب' به 'رقیب'
جز (جایگزینی متن - ']] | ' به ' - [[') |
جز (جایگزینی متن - 'رقیب' به 'رقیب') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
برخی حصارکشی گرداگرد [[شهر]] را به دوران [[ریاست]] [[مسعود]] بن معتب ثقفی<ref>معجم البلدان، ج۴، ص۹.</ref> در میانه سده ششم ق. م. نسبت میدهند. از گزارشی مربوط به [[حمله]] [[اصحاب فیل]] در ۵۷۰م. در معرفی ساکنان [[طائف]] که نامی از عدوانیها و [[بنیعامر]] در آن نیست،<ref>تفسیر ابن ابی حاتم، ج۱۰، ص۳۴۶۴.</ref> میتوان [[تسلط]] ثقیف در طائف را پیش از آن سال دانست.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۷، ص۸۵.</ref>.<ref>[[سید علی خیرخواه علوی|خیرخواه علوی، سید علی]]، [[بنی ثقیف (مقاله)|مقاله «بنی ثقیف»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۹ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۹.</ref>.<ref>[[سید علی خیرخواه علوی|خیرخواه علوی، سید علی]]، [[ثقیف (مقاله)|مقاله «ثقیف»]]، [[دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۵ (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۵]]، ج۵، ص:۵۶۶-۵۶۸.</ref>. | برخی حصارکشی گرداگرد [[شهر]] را به دوران [[ریاست]] [[مسعود]] بن معتب ثقفی<ref>معجم البلدان، ج۴، ص۹.</ref> در میانه سده ششم ق. م. نسبت میدهند. از گزارشی مربوط به [[حمله]] [[اصحاب فیل]] در ۵۷۰م. در معرفی ساکنان [[طائف]] که نامی از عدوانیها و [[بنیعامر]] در آن نیست،<ref>تفسیر ابن ابی حاتم، ج۱۰، ص۳۴۶۴.</ref> میتوان [[تسلط]] ثقیف در طائف را پیش از آن سال دانست.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۷، ص۸۵.</ref>.<ref>[[سید علی خیرخواه علوی|خیرخواه علوی، سید علی]]، [[بنی ثقیف (مقاله)|مقاله «بنی ثقیف»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۹ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۹.</ref>.<ref>[[سید علی خیرخواه علوی|خیرخواه علوی، سید علی]]، [[ثقیف (مقاله)|مقاله «ثقیف»]]، [[دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۵ (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۵]]، ج۵، ص:۵۶۶-۵۶۸.</ref>. | ||
==تیرهها و [[قبایل]] | ==تیرهها و [[قبایل]] رقیب و همپیمان== | ||
ثقیف به دو گروه احلاف و [[بنی مالک]] قسمت میشدند که در [[جنگها]] با فرمانده و پرچمی مجزا در کنار هم شرکت میکردند. شاخه احلاف [[قدرت]] و نیز جمعیت بیشتری داشت و خود را از بنی مالک [[برتر]] میدانست. این امر زمینه [[کینه]] و [[دشمنی]] دو گروه را نسبت به هم فراهم آورد و سبب [[نزاع]] و [[جنگ]] آنان با یکدیگر و [[اتحاد]] با قبایل دیگر شد.<ref> الکامل، ج ۱، ص ۶۸۵ - ۶۸۶؛ معجم قبائل العرب، ج ۱، ص ۸؛ معجم ما استعجم، ج ۴، ص ۱۳۰۲، المعارف، ص ۹۱.</ref> [[همراهی]] و همپیمانی بنی مالک با [[بنی یربوع]]، از زیرشاخههای تیره [[بنی نصر]] [[هوازن]]، هنگام جنگ شاخه احلاف ثقیف با بنی نصر نمونهای از کینه ورزی شاخههای ثقیف با یکدیگر بود. احلاف پس از [[آگاهی]] از همراهی بنی مالک با بنی یربوع با آنان جنگیده، ضمن [[شکست]] دادن بنی مالک، بسیاری از آنان را از [[طائف]] بیرون راندند.<ref>الکامل، ج ۱، ص ۶۸۵ - ۶۸۶؛ معجم قبائل العرب، ج ۱، ص ۸؛ معجم ما استعجم، ج ۴، ص ۱۳۰۲.</ref> درگیری بین این دو شاخه مدتها ادامه داشت تا آنکه با وساطت [[مسعود بن مُعَتَّب]] از بزرگان [[اوس]] به ظاهر خاتمه یافت؛<ref> الکامل، ج ۱، ص ۶۸۶.</ref> اما به نظر میرسد که حتی در دوره [[اسلامی]] نیز گاه این [[کینهها]] خود را در رخدادهایی آشکار میکرد که از آن میان میتوان به کشته شدن شماری از بنی مالک به دست [[مغیرة بن شعبه]] از احلاف اشاره کرد. [[مغیرة]] هنگامی که همراه [[نمایندگان]] بنی مالک از [[مصر]] بازمیگشت با کشتن این گروه و تصاحب [[اموال]] آنان به [[مدینه]] گریخت و نزد [[پیامبر]]{{صل}} [[اسلام]] آورد و چون خواست بخشی از این [[اموال]] را به آن [[حضرت]] [[هدیه]] دهد [[پیامبر]]{{صل}} آن را نپذیرفت.<ref> الطبقات، ج ۴، ص ۲۸۵ - ۲۸۶؛ تاریخ دمشق، ج ۶۰، ص ۲۲؛ الاعلام، ج ۷، ص ۲۲۷.</ref> تیرههایی چون بنو [[عوف بن ثقیف]]، بنو [[جهم بن ثقیف]] با زیر مجموعههایی چون بنوغیره، بنوسعد و بنوعلاج از احلاف بودند و تیرهای چون بنوجشم با زیر مجموعههایی چون بنوحطیط و بنوغاضره از شاخههای بنو مالک بودند.<ref>جمهرة انساب العرب، ص ۲۶۶ - ۲۶۸؛ الکامل، ج ۱، ص ۶۸۵.</ref> | ثقیف به دو گروه احلاف و [[بنی مالک]] قسمت میشدند که در [[جنگها]] با فرمانده و پرچمی مجزا در کنار هم شرکت میکردند. شاخه احلاف [[قدرت]] و نیز جمعیت بیشتری داشت و خود را از بنی مالک [[برتر]] میدانست. این امر زمینه [[کینه]] و [[دشمنی]] دو گروه را نسبت به هم فراهم آورد و سبب [[نزاع]] و [[جنگ]] آنان با یکدیگر و [[اتحاد]] با قبایل دیگر شد.<ref> الکامل، ج ۱، ص ۶۸۵ - ۶۸۶؛ معجم قبائل العرب، ج ۱، ص ۸؛ معجم ما استعجم، ج ۴، ص ۱۳۰۲، المعارف، ص ۹۱.</ref> [[همراهی]] و همپیمانی بنی مالک با [[بنی یربوع]]، از زیرشاخههای تیره [[بنی نصر]] [[هوازن]]، هنگام جنگ شاخه احلاف ثقیف با بنی نصر نمونهای از کینه ورزی شاخههای ثقیف با یکدیگر بود. احلاف پس از [[آگاهی]] از همراهی بنی مالک با بنی یربوع با آنان جنگیده، ضمن [[شکست]] دادن بنی مالک، بسیاری از آنان را از [[طائف]] بیرون راندند.<ref>الکامل، ج ۱، ص ۶۸۵ - ۶۸۶؛ معجم قبائل العرب، ج ۱، ص ۸؛ معجم ما استعجم، ج ۴، ص ۱۳۰۲.</ref> درگیری بین این دو شاخه مدتها ادامه داشت تا آنکه با وساطت [[مسعود بن مُعَتَّب]] از بزرگان [[اوس]] به ظاهر خاتمه یافت؛<ref> الکامل، ج ۱، ص ۶۸۶.</ref> اما به نظر میرسد که حتی در دوره [[اسلامی]] نیز گاه این [[کینهها]] خود را در رخدادهایی آشکار میکرد که از آن میان میتوان به کشته شدن شماری از بنی مالک به دست [[مغیرة بن شعبه]] از احلاف اشاره کرد. [[مغیرة]] هنگامی که همراه [[نمایندگان]] بنی مالک از [[مصر]] بازمیگشت با کشتن این گروه و تصاحب [[اموال]] آنان به [[مدینه]] گریخت و نزد [[پیامبر]]{{صل}} [[اسلام]] آورد و چون خواست بخشی از این [[اموال]] را به آن [[حضرت]] [[هدیه]] دهد [[پیامبر]]{{صل}} آن را نپذیرفت.<ref> الطبقات، ج ۴، ص ۲۸۵ - ۲۸۶؛ تاریخ دمشق، ج ۶۰، ص ۲۲؛ الاعلام، ج ۷، ص ۲۲۷.</ref> تیرههایی چون بنو [[عوف بن ثقیف]]، بنو [[جهم بن ثقیف]] با زیر مجموعههایی چون بنوغیره، بنوسعد و بنوعلاج از احلاف بودند و تیرهای چون بنوجشم با زیر مجموعههایی چون بنوحطیط و بنوغاضره از شاخههای بنو مالک بودند.<ref>جمهرة انساب العرب، ص ۲۶۶ - ۲۶۸؛ الکامل، ج ۱، ص ۶۸۵.</ref> | ||