آثار نزدیک شمردن ظهور چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::جناب [[فیض کاشانی]] می‌‌فرماید: بدان کسی که دو [[برادر]] غایب دارد که ورود یکی را در فردا و ورود دیگری را پس از یک ماه یا یک سال [[انتظار]] دارد برای [[دیدار]] [[برادری]] که پس از یک ماه یا یک سال دیگر وارد می‌‌شود خود را آماده نمی‌کند بلکه آماده [[دیدار]] [[برادری]] می‌‌شود که فردا وارد خواهد شد. پس [[آمادگی]] نتیجه [[قرب]] [[انتظار]] است. کسی که [[منتظر]] رسیدن [[مرگ]] پس از [[گذشت]] یک سال دیگر است دلش به آن چه در این مدت است مشغول می‌‌شود و آن چه را پس از آن است فراموش می‌‌کند. سپس در هر روز که بامداد می‌‌شود [[منتظر]] یک سال تمام است و روزی را که گذشته از این مهلت کم نمی‌کند و همین امر مانع او می‌‌شود که به عمل بشتابد، چه وی همواره مجال وسیعی در این یک سال برای خود تصور می‌‌کند و در نتیجه عمل را به تأخیر می‌‌اندازد<ref>فیض کاشانی، محسن، راه روشن (ترجمه المحجة البیضاء)، ترجمه سید محمدصادق عارف، ج۸، ص۳۰۰.</ref>»<ref>[[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[سستی و مسئولیت‌گریزی چالشی در عصر غیبت (مقاله)|سستی و مسئولیت‌گریزی چالشی در عصر غیبت]]، ص۳۲۲</ref>.