زیاد بن عریب همدانی صائدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد)
 
خط ۷: خط ۷:


==مقدمه==
==مقدمه==
زیاد فرزند عریب بن [[حنظله]]، از [[قبیله همدان]] و معروف به [[ابوعمره]] است. او مردی [[دلاور]] و [[شجاع]] و [[اهل عبادت]] و معروف به [[پارسایی]] بود. [[پدر]] او [[غریب]] از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود و به [[نقلی]] خودش، نیز محضر [[پیامبر]]{{صل}} را [[درک]] کرده است<ref>ابصار العین، ص۱۲۲، زیاد و پدرش را از اصحاب پیامبر{{صل}} دانسته، اما در برخی از کتب رجالی مهم که نام وترجمه اصحاب پیامبر را آورده‌اند، مثل الاصابه واسدالغابه نامی از این دو بزرگوار نیامده است.</ref>.
زیاد فرزند [[عریب بن حنظله]]، از [[قبیله همدان]] و معروف به [[ابوعمره]] است. او مردی [[دلاور]] و [[شجاع]] و [[اهل عبادت]] و معروف به [[پارسایی]] بود. [[پدر]] او [[غریب]] از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود و به [[نقلی]] خودش، نیز محضر [[پیامبر]]{{صل}} را [[درک]] کرده است<ref>ابصار العین، ص۱۲۲، زیاد و پدرش را از اصحاب پیامبر{{صل}} دانسته، اما در برخی از کتب رجالی مهم که نام وترجمه اصحاب پیامبر را آورده‌اند، مثل الاصابه واسدالغابه نامی از این دو بزرگوار نیامده است.</ref>.
ابن نما از مهران [[کاهلی]] نقل می‌‌کند که در [[کربلا]] کسی را دیدم که دلاورانه به هر گروهی [[حمله]] می‌‌برد و آنها را پراکنده می‌‌کرد؛ سپس [[خدمت]] [[اباعبدالله الحسین]]{{ع}}، آمد و گفت:
 
{{عربی|أَبْشِرْ هُدِيتَ‏ الرُّشْدَ تَلْقَى أَحْمَدَا فِي جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ تَعْلُو صُعُداً}}
ابن نما از [[مهران کاهلی]] نقل می‌‌کند که در [[کربلا]] کسی را دیدم که دلاورانه به هر گروهی [[حمله]] می‌‌برد و آنها را پراکنده می‌‌کرد؛ سپس [[خدمت]] [[اباعبدالله الحسین]]{{ع}}، آمد و گفت:
-[[بشارت]] باد تو را که به [[راه کمال]] [[هدایت]] شدی ای پسر [[احمد]]، و در [[بهشت]] [[فردوس]] رتبه عالی خواهی داشت.
 
و دوباره به میدان بازگشت و مشغول [[جنگ]] شد، پرسیدم این شخص کیست؟ گفتند: ابوعمره حنظلی است، تا اینکه [[عامر]] بن [[نهشل]] یکی از [[بنی تیم]]، راه بر او گرفت و او را به [[شهادت]] رساند و سر او را از [[بدن]] جدا کرد<ref>ابصارالعین، ص۱۲۲؛ و نیز، ر.ک: اعیان الشیعه، ج۷، ص۷۷ و تنقیح المقال، ج۱، ص۴۵۶.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۴۴۵-۴۴۶.</ref>
{{عربی|"أَبْشِرْ هُدِيتَ‏ الرُّشْدَ تَلْقَى أَحْمَدَا فِي جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ تَعْلُو صُعُداً}}
 
:[[بشارت]] باد تو را که به [[راه کمال]] [[هدایت]] شدی ای پسر [[احمد]]، و در [[بهشت]] [[فردوس]] رتبه عالی خواهی داشت.
 
و دوباره به میدان بازگشت و مشغول [[جنگ]] شد، پرسیدم این شخص کیست؟ گفتند: ابوعمره حنظلی است، تا اینکه [[عامر بن نهشل]] یکی از [[بنی تیم]]، راه بر او گرفت و او را به [[شهادت]] رساند و سر او را از [[بدن]] جدا کرد<ref>ابصارالعین، ص۱۲۲؛ و نیز، ر.ک: اعیان الشیعه، ج۷، ص۷۷ و تنقیح المقال، ج۱، ص۴۵۶.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۴۴۵-۴۴۶.</ref>


==منابع==
==منابع==

نسخهٔ ‏۲۳ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۰

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

زیاد فرزند عریب بن حنظله، از قبیله همدان و معروف به ابوعمره است. او مردی دلاور و شجاع و اهل عبادت و معروف به پارسایی بود. پدر او غریب از اصحاب رسول خدا(ص) بود و به نقلی خودش، نیز محضر پیامبر(ص) را درک کرده است[۱].

ابن نما از مهران کاهلی نقل می‌‌کند که در کربلا کسی را دیدم که دلاورانه به هر گروهی حمله می‌‌برد و آنها را پراکنده می‌‌کرد؛ سپس خدمت اباعبدالله الحسین(ع)، آمد و گفت:

"أَبْشِرْ هُدِيتَ‏ الرُّشْدَ تَلْقَى أَحْمَدَا فِي جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ تَعْلُو صُعُداً

بشارت باد تو را که به راه کمال هدایت شدی ای پسر احمد، و در بهشت فردوس رتبه عالی خواهی داشت.

و دوباره به میدان بازگشت و مشغول جنگ شد، پرسیدم این شخص کیست؟ گفتند: ابوعمره حنظلی است، تا اینکه عامر بن نهشل یکی از بنی تیم، راه بر او گرفت و او را به شهادت رساند و سر او را از بدن جدا کرد[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. ابصار العین، ص۱۲۲، زیاد و پدرش را از اصحاب پیامبر(ص) دانسته، اما در برخی از کتب رجالی مهم که نام وترجمه اصحاب پیامبر را آورده‌اند، مثل الاصابه واسدالغابه نامی از این دو بزرگوار نیامده است.
  2. ابصارالعین، ص۱۲۲؛ و نیز، ر.ک: اعیان الشیعه، ج۷، ص۷۷ و تنقیح المقال، ج۱، ص۴۵۶.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۴۵-۴۴۶.