حمید بن مسلم ازدی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

او از چهره‌های مرموز و کم شناخته شده حاضر در میدان [[کربلا]] بود. او فردی متزور و دو رو و از افرادی بود که با هر جریانی که منافعش را تأمین می‌کرد، همراه می‌شد. آن گاه که [[بنی‌امیه]] را در رأس [[قدرت]] دید با آنان همراه شد و جهت خوشایندشان، در کربلا حضور یافت و همراه با دیگر [[جنایتکاران]] صحرای کربلا علیه [[سید]] و [[سالار شهیدان]]{{ع}} [[شمشیر]] کشید و زمانی که جریان [[اجتماعی]] [[کوفه]] را - بعد از [[واقعه کربلا]]- به نفع [[شیعیان]] دید با آنان هم‌آوا شد و در کنارشان در جنگ‌هایشان شرکت جست. [[حمید بن مسلم]] - به گفته خودش- از یک سو [[رفیق]] گرمابه و گلستان [[عمر بن سعد]] و از [[دوستان]] نزدیک و [[اهل]] سر او است<ref>الدینوری، ابوحنیفه احمد بن داوود؛ الاخبار الطوال، تحقیق عبدالمنعم عامر مراجعه جمال الدین شیال، قم، منشورات رضی، ۱۳۶۸ش، ص۲۶۰.</ref> و از سوی دیگر رفیق شفیق [[ابراهیم بن مالک اشتر]]<ref>الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۶، ص۱۸ و مسکویه، ابوعلی؛ تجارب الامم، تحقیق ابوالقاسم امامی، تهران، سروش، چاپ دوم، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۱۴۷.</ref>.<ref> سید بن طاوس؛ اللهوف، تهران، جهان، ۱۳۴۸ش، ص۱۳۰.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [http://pajoohe.ir/%D9%82%D8%A7%D8%AA%D9%84%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86%D8%B9-4__a-44275.aspx#_ftnref2 مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۴»، پایگاه پژوهه].</ref>