یزید بن حصین همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
'''یزید بن حصین همدانی''' یکی از [[یاران]] [[شجاع]]، بزرگوار و پارسای [[امام حسین]]{{ع}} که [[روز عاشورا]] وقتی [[تشنگی]] بر [[امام]] و یارانش [[غلبه]] کرد، از [[امام]] اجازه خواست تا با [[کوفیان]] و [[عمر سعد]] صحبت کند. [[امام]] اجازه داد. وی نسبت به جلوگیری از استفادۀ [[امام]] از آب [[فرات]] با آنان صحبت و به آنان [[اعتراض]] کرد. اما به او پاسخ نامناسب دادند. بی‌نتیجه برگشت. آنگاه [[امام]]، دربارۀ [[سپاه]] [[دشمن]] فرمود: [[شیطان]] بر آنان چیره گشته است و [[حزب شیطان]] زیان کارانند<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۴۲۵.</ref>. او در [[کوفه]] با [[مسلم بن عقیل]] نیز [[بیعت]] کرده بود و پس از [[شهادت]] [[مسلم]]، از [[کوفه]] خارج شد و به [[امام حسین]]{{ع}} پیوست<ref>تنقیح المقال، ج۳، ص۳۲۵.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۵۱۴.</ref> | '''یزید بن حصین همدانی<ref>تنی چند از عالمان رجال و تاریخ، یزید بن حصین را بزبر بن خضیر دانستهاند. ر.ک: (ابصار العین، ص۱۲۵-۱۲۶؛ قاموس الرجال، ج۲، ص۲۹۳-۲۹۶؛ عبرات المصطفین، ج۲، ص۱۵۹).</ref>''' یکی از [[یاران]] [[شجاع]]، بزرگوار و پارسای [[امام حسین]]{{ع}} که [[روز عاشورا]] وقتی [[تشنگی]] بر [[امام]] و یارانش [[غلبه]] کرد، از [[امام]] اجازه خواست تا با [[کوفیان]] و [[عمر سعد]] صحبت کند. [[امام]] اجازه داد. وی نسبت به جلوگیری از استفادۀ [[امام]] از آب [[فرات]] با آنان صحبت و به آنان [[اعتراض]] کرد. اما به او پاسخ نامناسب دادند. بی‌نتیجه برگشت. آنگاه [[امام]]، دربارۀ [[سپاه]] [[دشمن]] فرمود: [[شیطان]] بر آنان چیره گشته است و [[حزب شیطان]] زیان کارانند<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۴۲۵.</ref>. او در [[کوفه]] با [[مسلم بن عقیل]] نیز [[بیعت]] کرده بود و پس از [[شهادت]] [[مسلم]]، از [[کوفه]] خارج شد و به [[امام حسین]]{{ع}} پیوست<ref>تنقیح المقال، ج۳، ص۳۲۵.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۵۱۴.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۳۰
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
یزید بن حصین همدانی[۱] یکی از یاران شجاع، بزرگوار و پارسای امام حسین(ع) که روز عاشورا وقتی تشنگی بر امام و یارانش غلبه کرد، از امام اجازه خواست تا با کوفیان و عمر سعد صحبت کند. امام اجازه داد. وی نسبت به جلوگیری از استفادۀ امام از آب فرات با آنان صحبت و به آنان اعتراض کرد. اما به او پاسخ نامناسب دادند. بی‌نتیجه برگشت. آنگاه امام، دربارۀ سپاه دشمن فرمود: شیطان بر آنان چیره گشته است و حزب شیطان زیان کارانند[۲]. او در کوفه با مسلم بن عقیل نیز بیعت کرده بود و پس از شهادت مسلم، از کوفه خارج شد و به امام حسین(ع) پیوست[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ تنی چند از عالمان رجال و تاریخ، یزید بن حصین را بزبر بن خضیر دانستهاند. ر.ک: (ابصار العین، ص۱۲۵-۱۲۶؛ قاموس الرجال، ج۲، ص۲۹۳-۲۹۶؛ عبرات المصطفین، ج۲، ص۱۵۹).
- ↑ موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۴۲۵.
- ↑ تنقیح المقال، ج۳، ص۳۲۵.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۵۱۴.