عبداللّه بن جعفر حمیری: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عبداللّه بن جعفر حمیری در | : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عبداللّه بن جعفر حمیری در تراجم و رجال]] - [[عبداللّه بن جعفر حمیری در کلام اسلامی]] - [[عبداللّه بن جعفر حمیری در معارف و سیره رضوی]]</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۹
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
وی از بزرگان قم و از راویان موثق. شیعی بود که افتخار داشت در رکاب چهار امام بزرگوار، امام رضا(ع) و امام جواد(ع)، امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) خدمت کند و از ایشان نقل روایت کند. حمیری در حدود سال ۲۹۰ هجری قمری، به کوفه رفت و مردم از وی حدیث شنیدند. وی دارای تألیفاتی چون کتاب الامامة، الدلائل، العظمة و التوحید می‌باشد[۱].[۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۱۳۷.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص۴۹۸.