←ورود کاروان اسیران به کوفه
خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
==ورود کاروان [[اسیران]] به [[کوفه]]== | ==ورود کاروان [[اسیران]] به [[کوفه]]== | ||
نخستین فرصتی که پس از ترک [[کربلا]] برای کاروان اسیران پیش آمد، هنگام ورود به کوفه بود. کوفهای که چندی پیش مردمانش با نامههای بسیار از [[امام]] [[دعوت]] کرده بودند تا به آن سوی رود و با [[یاری]] و [[حمایت]] شان [[رهبری امت اسلامی]] را در دست گیرد، اینک خاندان آن [[حضرت]] را در حالت اسیری میپذیرد. | نخستین فرصتی که پس از ترک [[کربلا]] برای کاروان اسیران پیش آمد، هنگام ورود به کوفه بود. کوفهای که چندی پیش مردمانش با نامههای بسیار از [[امام]] [[دعوت]] کرده بودند تا به آن سوی رود و با [[یاری]] و [[حمایت]] شان [[رهبری امت اسلامی]] را در دست گیرد، اینک خاندان آن [[حضرت]] را در حالت اسیری میپذیرد. | ||
===موقعیت کوفه=== | |||
موقعیت کوفه با [[شام]] متفاوت است. این شهر حدود پنج سال [[مرکز حکومت]] علی{{ع}} و [[شیعیان]] و پایگاه [[دوستان]] آن حضرت بوده است. زینب کبری و بسیاری از [[زنان]] [[بنیهاشم]] تا چند سال پیش، با [[احترام]] در آنجا به سر میبردهاند. اینک آنان میخواهند وارد بر آن شهر شوند، در حالی که اسیرند و در میان محملی بیرو پوش جای دارند. موقعیت خاص آن [[شهر]] بر [[ابن زیاد]] نیز پوشیده نیست. از این رو او با این که بر اوضاع مسلط است و توانسته است با [[زر و زور]] [[مردم کوفه]] را در برابر [[حکومت]] خود [[خاضع]] کند، ولی در عین حال، از آوردن [[اهل بیت امام حسین]] به [[کوفه]] به عنوان [[اسیر]] [[ترس]] دارد؛ لذا به شدت مراقب اوضاع است، به گونهای که دستور داده است هنگام ورود کاروان [[اسیران]] هیچ کس اجازه حمل [[سلاح]] را ندارد. همچنین دستور داده است ده هزار مرد مسلح در قسمتهای حسّاس شهر و مسیر کاروان اسیران گمارده شوند تا به شدت مراقب اوضاع باشند<ref>معالی السبطین، ج۲، ص۵۷.</ref>. کاروان اسیران را در این شرایط وارد کوفه کردند. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |