ابومنذر: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوالمنذر در تراجم و رجال]] - [[ابوالمنذر در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوالمنذر در تراجم و رجال]] - [[ابوالمنذر در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">



نسخهٔ ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۳۶

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

از نام و طایفه وی یاد نشده است[۱]، أما ابن اثیر[۲] در اینکه وی همان یزید بن عامر باشد، تردید دارد. به روایت ابومنذر، از رسول خداa خواستند بر جنازهای نماز بخواند. عمر بن خطاب وی را فاجر خواند و با خواندن نماز بر او مخالفت کرد. اما رسول خداa بر وی نماز خواند، تا لحظه دفن او را مشایعت کرد و با دست خود بر قبر وی خاک ریخت و با تعبیر دعنا منک یا ابن الخطاب فرمود: «بهشت بر مجاهد در راه خدا واجب است»[۳]. بر اساس این روایت، طبرانی، ابونعیم و برخی دیگر[۴] وی را صحابی دانسته‌اند. اما ابن ابی حاتم[۵] وی را مجهول شمرده و ابوموسی مدینی آن را از ابوعطیه روایت کرده و ابوداود نیز آن را در کتاب مراسیل خود آورده است[۶]. که به این معناست که او را صحابی نمی‌داند. ابن حجر[۷] نیز سخن ابوداود را ترجیح داده است. از این روایت در استحباب ریختن مقداری خاک با دست بر قبر میت استفاده می‌شود[۸].[۹]

منابع

پانویس

  1. مزی، ج۴۳، ص۳۲۱.
  2. ابن اثیر، ج۶، ص۲۹۷.
  3. طبرانی، ج۲۲، ص۳۳۸؛ ابونعیم، ج۶، ص۳۰۲۶.
  4. ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۳۲۰؛ همو، تهذیب، ج۲۱، ص۲۲۲.
  5. ابن ابی حاتم، ج۳، ص۵۵۸.
  6. ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۲۰.
  7. تهذیب، ج۲۱، ص۲۲۲.
  8. در این باره ر.ک: شافعی، ج۱، ص۳۱۵؛ ابن قدامه، ج۲، ص۳۸۰.
  9. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «ابوالمنذر»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۵۳۰-۵۳۱.