جعفر بن محمد نوفلی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد)
 
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[جعفر بن محمد نوفلی در حدیث]] - [[جعفر بن محمد نوفلی در تاریخ اسلامی]] - [[جعفر بن محمد نوفلی در معارف و سیره رضوی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[جعفر بن محمد نوفلی در حدیث]] - [[جعفر بن محمد نوفلی در تاریخ اسلامی]] - [[جعفر بن محمد نوفلی در معارف و سیره رضوی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">



نسخهٔ ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۳۷

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

از راویان حدیث از امام رضا(ع) بود. وی می‌گوید: «در پل اربق، نزد حضرت رضا(ع) آمدم و ایشان را سلام گفتم و عرض کردم: فدای وجودتان شوم! جمعی هستند که گمان می‌کنند که پدر بزرگوارتان زنده است! امام(ع) فرمودند: دروغ می‌گویند. خدا ایشان را لعنت کند! اگر پدرم زنده بود، میراثش تقسیم نمی‌شد و همسرانش از دواج نمی‌کردند. به خدا که پدرم – موسی کاظم(ع) - مرگ را چشید؛ چنان که علی بن ابیطالب(ع) چشید. از خدمت حضرت سؤال نمودم: فی الحال تکلیف من چیست؟ امام(ع) فرمودند: پیروی از فرزندم محمد(ع)؛ چون من نیز از دنیا خواهم رفت. بعد دو انگشتشان را به یکدیگر چسباندند و فرمودند: قبر من و هارون چنین است»[۱].[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۴۶۳؛ معجم رجال الحدیث، ج۴، ص۱۳۰.
  2. محمدی، حسین، رضانامه ص۲۰۷.