سوره تکویر

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

سوره تکویر در علوم قرآنی

مقدمه

درهم پیچیدن خورشید و تمام شدن نور آن، به‌منزله پایان نظام این جهان و از نشانه‌های قیامت است که در آیه اول این سوره به آن اشاره شده است؛ به همین جهت بر این سوره نام تکویر نهاده‌اند.

این سوره روز قیامت را با ذکر پاره‌ای از مقدمات و نشانی‌های آن و پاره‌ای از آنچه در آن روز واقع می‌شود، یادآور می‌شود و آن روز را توصیف می‌کند که: روزی است که در آن عمل انسان هر چه باشد کشف می‌گردد، و سپس قرآن را توصیف می‌کند به اینکه از القائاتی است که رسولی آسمانی که فرشته وحی است آن را به رسول خدا(ص) القاء کرده، و از القائات شیطانی نیست، و رسول خدا(ص) هم دیوانه نیست، که شیطان‌ها او را دست انداخته باشند.

و چنین به نظر می‌رسد که این سوره از سوره‌های قدیمی (عتاق یا عتائق) باشد که در اوائل بعثت نازل شده، هم چنان که در متن خود سوره شاهدی بر این معنا دیده می‌شود، و آن این است که خدای تعالی رسول گرامیش را از آنچه که دشمنان در باره‌اش می‌گفتند- مانن این که دیوانه‌اش می‌خواندند- منزه می‌دارد، و معلوم است که اتهام‌ها مربوط به اوائل دعوت آن جناب است، هم چنان که سوره نون هم که مشتمل بر تنزیه آن جناب از این تهمت‌ها است در اوائل بعثت نازل شده، پس سوره بدون هیچ حرف و تردیدی در مکه نازل شده است.

ویژگی‌های سوره تکویر

1. این سوره، ۲۹ آیه، ۱۱۴ یا ۱۴۰ کلمه و ۵۳۳ حرف دارد.
2. در ترتیب نزول، هفتمین و در ترتیب قرآن کریم هشتاد و یکمین سوره است که پس از سوره تبت و پیش از سوره اعلی نازل شد.
3. پیش از هجرت در مکه نازل شد و سوره‌ای مکی به‌شمار می‌آید و هیچ آیه مدنی در خود ندارد.
4. از نظر کمّیّت، مفصّل و از نوع طوال آن به‌شمار می‌آید که بخشی از یک حزب را تشکیل می‌دهد.
5. این سوره سومین سوره از سوره‌های زمانیه است که با کلمه ﴿إِذَا﴾ آغاز می‌شود.
6. گفته‌اند آیه ۲۸ این سوره، منسوخ است.

مهم‌ترین مطالب آن

1. بیان برخی از حوادث در آستانه قیامت و پس از آن؛
2. بیان حقانیت و اعتبار قرآن و آورنده آن؛
3. حاکمیت مطلق الهی در جهان تکوین و تشریع.

منابع

1. فرهنگ‌نامه علوم قرآنی

پانویس