ایکه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>))
خط ۴: خط ۴:
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ایکه در قرآن]] - [[ایکه در حدیث]] - [[ایکه در کلام اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ایکه در قرآن]] - [[ایکه در حدیث]] - [[ایکه در کلام اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ایکه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ایکه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
==مقدمه==
==مقدمه==
*کلمه "ایکه" به معنای درخت به هم پیچیده است، و جمع آن "ایک" است، و به طوری که گفته شده، [[قوم]] ایکه در سرزمینی پر درخت چون جنگل [[زندگی]] می‌کرده‌اند که درختهایش سر به هم داده بود. و مراد از [[اصحاب]] أیکه - که ظاهرا همان [[قوم شعیب]] می‌باشند، زیرا منزلگاه [[قوم لوط]] و [[قوم]] ایکه، هر دو بر سر بزرگ راهی قرار داشت. و این را می‌دانیم که مقصود از این راه معهود در ذهن مخاطب [[عصر پیامبر]]، آن راهی است که [[مدینه]] را به [[شام]] وصل می‌کند. بلادی که در این مسیر قرار داشته‌اند منزلگاه [[قوم لوط]] و [[قوم شعیب]] بوده‌اند، و چون می‌دانیم که همه این مسافت جنگلی بوده است، نتیجه می‌گیریم که [[قوم]] ایکه یک طائفه از [[قوم شعیب]] و سرزمین ایشان یک [[ناحیه]] از حوزه [[دعوت]] [[شعیب]] بوده که [[خداوند]] بخاطر کفرشان هلاکشان نموده است. طرح موضوع [[قوم]] ایکه در سوره‌های حجر و [[سوره]] شعراء و [[سوره]] ص، و ق آمده است.
*کلمه "ایکه" به معنای درخت به هم پیچیده است، و جمع آن "ایک" است، و به طوری که گفته شده، [[قوم]] ایکه در سرزمینی پر درخت چون جنگل [[زندگی]] می‌کرده‌اند که درختهایش سر به هم داده بود. و مراد از [[اصحاب]] أیکه - که ظاهرا همان [[قوم شعیب]] می‌باشند، زیرا منزلگاه [[قوم لوط]] و [[قوم]] ایکه، هر دو بر سر بزرگ راهی قرار داشت. و این را می‌دانیم که مقصود از این راه معهود در ذهن مخاطب [[عصر پیامبر]]، آن راهی است که [[مدینه]] را به [[شام]] وصل می‌کند. بلادی که در این مسیر قرار داشته‌اند منزلگاه [[قوم لوط]] و [[قوم شعیب]] بوده‌اند، و چون می‌دانیم که همه این مسافت جنگلی بوده است، نتیجه می‌گیریم که [[قوم]] ایکه یک طائفه از [[قوم شعیب]] و سرزمین ایشان یک [[ناحیه]] از حوزه [[دعوت]] [[شعیب]] بوده که [[خداوند]] بخاطر کفرشان هلاکشان نموده است. طرح موضوع [[قوم]] ایکه در سوره‌های حجر و [[سوره]] شعراء و [[سوره]] ص، و ق آمده است.

نسخهٔ ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۵۶


اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ایکه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • کلمه "ایکه" به معنای درخت به هم پیچیده است، و جمع آن "ایک" است، و به طوری که گفته شده، قوم ایکه در سرزمینی پر درخت چون جنگل زندگی می‌کرده‌اند که درختهایش سر به هم داده بود. و مراد از اصحاب أیکه - که ظاهرا همان قوم شعیب می‌باشند، زیرا منزلگاه قوم لوط و قوم ایکه، هر دو بر سر بزرگ راهی قرار داشت. و این را می‌دانیم که مقصود از این راه معهود در ذهن مخاطب عصر پیامبر، آن راهی است که مدینه را به شام وصل می‌کند. بلادی که در این مسیر قرار داشته‌اند منزلگاه قوم لوط و قوم شعیب بوده‌اند، و چون می‌دانیم که همه این مسافت جنگلی بوده است، نتیجه می‌گیریم که قوم ایکه یک طائفه از قوم شعیب و سرزمین ایشان یک ناحیه از حوزه دعوت شعیب بوده که خداوند بخاطر کفرشان هلاکشان نموده است. طرح موضوع قوم ایکه در سوره‌های حجر و سوره شعراء و سوره ص، و ق آمده است.
  1. ﴿وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ[۱]
  2. ﴿وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ أُولَئِكَ الْأَحْزَابُ[۲]
  3. ﴿كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ[۳]
  4. ﴿وَإِنْ كَانَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ[۴][۵].

نکات

  1. ﴿أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ، که مشهور است که قوم شعیب (ع) بوده‌اند، هلاکت آنان هم پیش از زمان موسی (ع) بوده که قرآن برای پیامبر داستان آنان را ذکر می‌کند: ﴿وَجَدَ عَلَيْهِ أُمَّةً مِنَ النَّاسِ يَسْقُونَ وَوَجَدَ مِنْ دُونِهِمُ امْرَأَتَيْنِ تَذُودَانِ[۶] یعنی گوسفندان شعیب را این دو دختر به چرا می‌بردند.
  2. سبب هلاک شدن اصحاب ایکه ظلم و تکذیب پیامبران می‌باشد: ﴿وَإِنْ كَانَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ[۷]؛ ﴿كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ[۸][۹].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

  1. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم

پانویس

  1. «و اصحاب ایکه و قوم تبّع همگی پیامبران را دروغزن خواندند آنگاه بیم دادن من (بر آنان) به حقیقت پیوست» سوره ق، آیه ۱۴.
  2. «و ثمود و قوم لوط و «اصحاب ایکه» همان گروه‌ها (ی شکست خورده) بودند» سوره ص، آیه ۱۳.
  3. «اصحاب ایکه پیامبران را دروغگو شمردند» سوره شعراء، آیه ۱۷۶.
  4. و اصحاب ایکه به راستی ستمگر بودند» سوره حجر، آیه ۷۸.
  5. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۱، ص ۲۰۵.
  6. «و چون به آب مدین رسید بر آن، گروهی را دید که (گوسفندان خود را) آب می‌دادند و کنار آنان دو زن را دید که (گوسفندان خود را از رفتن به سوی آب) دور می‌داشتند» سوره قصص، آیه ۲۳.
  7. و اصحاب ایکه به راستی ستمگر بودند» سوره حجر، آیه ۷۸.
  8. «اصحاب ایکه» پیامبران را دروغگو شمردند» سوره شعراء، آیه ۱۷۶.
  9. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۱، ص ۲۰۵.