بدع در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>)) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[بدع در قرآن]] - [[بدع در حدیث]] - [[بدع در فقه سیاسی]] </div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[بدع در قرآن]] - [[بدع در حدیث]] - [[بدع در فقه سیاسی]] </div> | ||
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[بدع (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[بدع (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۵۷
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل بدع (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- بدع: پدیده نوظهور[۱]، اختراع [۲]، ایجاد چیزی بدون سابقه و برای اولین بار[۳]، ابتکار.
- ﴿قُلْ مَا كُنْتُ بِدْعًا مِنَ الرُّسُلِ﴾[۴].
- برای بدع دو اصل وجود دارد: اول: آغاز کاری یا کلامی بدون سابقه و برای اولین بار (یا ایجاد شیء) که به آن ابداع یا بدع گفته میشود؛ دوم: آخر کاری یا نقض و قطع کلامی یا چیزی که بدان "بدعت" اطلاق میشود[۵]. بدعت بهتدریج در معنای نوآوری و تجدید نظر در دین مشهور گشت.
- در فرهنگ سیاسی بدیع و نوین، صفت بعضی از سیاستها، مکاتب یا فلسفههایی است که در احیای برخی سیاستها، مکاتب با فلسفههای قدیم بر اساس تازه میکوشند[۶][۷].
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۲۷.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۸۹.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۵۴.
- ↑ «بگو من در میان پیامبران، نوپدید نیستم» سوره احقاف، آیه ۹.
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۲۰۹.
- ↑ علیاکبر آقابخشی و مینو افشاریراد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۸۱.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۳۹.