مغیرة بن اخنس ثقفی در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « {{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[مغیرة بن اخنس ثقفی]]''' است. "'''[[مغیرة بن اخنس ثقفی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[مغیرة بن اخنس ثقفی]]''' است. "'''[[مغیرة بن اخنس ثقفی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۳: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:1379394.jpeg|22px]] [[داوود الهامی|الهامی، داوود]]، [[صحابه از دیدگاه نهج البلاغه (کتاب)|'''صحابه از دیدگاه نهج البلاغه''']] | #[[پرونده:1379394.jpeg|22px]] [[داوود الهامی|الهامی، داوود]]، [[صحابه از دیدگاه نهج البلاغه (کتاب)|'''صحابه از دیدگاه نهج البلاغه''']] | ||
#[[پرونده:13681049.jpg|22px]] [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۲''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۱۴ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۴۰
مقدمه
هنگامی که مشاجره‌ای بین امام(ع) و عثمان درگرفت «مغیره ابن اخنس» به عثمان گفت من به جای تو پاسخگوی او خواهم بود. امام به مغیره فرمود: «ای پسر لعین ابتر! و ای درخت بی‌ریشه و شاخه! تو به حساب من می‌رسی؟ به خدا سوگند، خداوند به کسی که تو یاورش باشی عزت نمی‌دهد و کسی که دستش را بگیری از جای به پا نخواهد خاست، بیرون شو! خدای خیر را از تو دور سازد، سپس هر چه می‌خواهی کوشش کن خداوند تو را باقی نگذارد، اگر از آن چه می‌‌توانی فروگذار کنی!».[۱]
اینکه امام «اخنس» پدر «مغیره» را ملعون خوانده به خاطر این است که او از سران منافقان بود و طبق نوشته همه محدثان او جزو «مؤلفه قلوبهم» به شمار آمده زیرا او در روز فتح مکه با زبان اظهار اسلام نمود ولی در باطن معتقد نبود، مغیره برادری داشت به نام «ابوالحکم» که در جنگ «احد» به دست امام(ع) کشته شد کینه‌ای را که از امام(ع) در درون مخفی داشت با جمله بالا آشکار کرده است و این کینه به علت همان کشته شدن برادرش به دست امام(ع) بوده است و اگر امام(ع) به او می‌فرماید: «يَا اِبْنَ اَللَّعِينِ» به خاطر وضعی است که پدرش داشته و اگر «ابتر» فرموده به جهت این است که اگر انسان فرزند گمراه و نااهل از خود باقی بگذارد مثل این است که اصلا فرزندی ندارد[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «يَا اِبْنَ اَللَّعِينِ اَلْأَبْتَرِ، وَ اَلشَّجَرَةِ اَلَّتِي لاَ أَصْلَ لَهَا وَ لاَ فَرْعَ، أَنْتَ تَكْفِينِي؟! فَوَ اللَّهِ مَا أَعَزَّ اَللَّهُ مَنْ أَنْتَ نَاصِرُهُ، وَ لاَ قَامَ مَنْ أَنْتَ مُنْهِضُهُ، اُخْرُجْ عَنَّا أَبْعَدَ اَللَّهُ نَوَاكَ، ثُمَّ أَبْلِغْ جُهْدَكَ فَلاَ أَبْقَى اَللَّهُ عَلَيْكَ إِنْ أَبْقَيْتَ»؛ فیض، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۴۰۸، کلام ۱۳۵.
- ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۳۰۱.
- ↑ الهامی، داوود، صحابه از دیدگاه نهج البلاغه، ص۱۸۱-۱۸۲.