مختال در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}}))
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[مختال]]''' است. "'''[[مختال]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[مختال]]''' است. "'''[[مختال]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>

نسخهٔ ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۵۵

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث مختال است. "مختال" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل مختال (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

خود بزرگ‌بین، متکبر، معْجِب[۱]. اصل آن خیل به معنای تصور و توهم (خیال)[۲] یا صورت و تصویر مجردی که انسان در خواب یا ذهن می‌بیند[۳].

﴿إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ[۴].

کسی که خیال می‌کند، همه کارهایش درست و نیک است و به آنها افتخار می‌کند، این خیال و توهم باطنی در حرکات ظاهری او تأثیر می‌گذارد و حالت تکبّر و تبختر به خود می‌گیرد. این صفت از صفات نابهنجار و مذموم اجتماعی است که در فرهنگ عمومی قرآن از آن نهی شده است.[۵]

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۵۶-۱۵۷.
  2. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۱، ص۲۲۸.
  3. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۰۴.
  4. «و روی خود را از مردم مگردان و بر زمین خرامان گام برمدار که خداوند هیچ خود پسند خویشتن‌ستایی را دوست نمی‌دارد» سوره لقمان، آیه ۱۸.
  5. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۶۷-۴۶۸.