معلا بن علا: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}}))
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>

نسخهٔ ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۰۲

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

نام وی در منابع پیشین و متأخر نیامده است. ولی صاحب «ینابیع المودة» می‌نویسد: وی پس از حنظله آهنگ نبرد کرد و این چنین رجز خواند:

لاتَنْکِروني فَاَنَا ابنُ الْکَلْبِعَبْلُ الّذِراعَیْن شَدیدُ الّضَرْبِ
إنّي غلامٌ واثقٌ بِرَبّيحَسْبِي به مَوْلایَ أيّ الْحَسْبِ
لاراهبُ الْمَوْتَ بِدارِ الحَربِأفُوزُ بِالْجَنَّةِ یَوْمَ الکَرْبِ[۱]
اگر مرا نمی‌شناسید من از قبیله کلب هستم، بازوانی ستبر و کوبنده دارم. من جوانی هستم که با خدای خود پیمان بسته‌ام و او مرا در مقابل همه چیز کافی است. در جنگ ترس از مرگ نیست، و روز سختی بهشت را در می‌یابم.

آنگه به جنگ پرداخت و بیست تن از سربازان ابن سعد را کشت. سرانجام ضربات شمشیر و نیزه پیکرش را مجروح ساخت و دشمن سرش را جدا کرد و سوی حسین(ع) افکند. مادرش سر فرزند را در برگرفت و گفت: ای فرزندم در برابر دیدگان پسر رسول خدا کشته شدی. سپس خطاب به دشمن گفت: ای بد مردمان، گواهی می‌دهم که یهود و نصاری از شما بهترند[۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. ینابیع المودة، ص۳۹۸.
  2. ینابیع المودة، ص۳۹۸.
  3. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۶۳.