اصحاب جمل: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
اصحاب جمل به معنای [[یاران]] و همراهان شتر، کنایه از [[طلحه]] و [[زبیر]] و کسانی است که در [[جنگ جمل]] در سال ۳۶ ق بر ضدّ [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} جنگیدند. در این [[نبرد]] که در نزدیکی [[بصره]] اتفاق افتاد، [[عایشه]] را در هودجی بر شتری سوار کردند و به میدان [[جنگ]] آوردند. سخت‌ترین صحنه‌های [[نبرد]] پیرامون شتر [[عایشه]] درگرفت و مدافعان وی در اطراف آن [[جمل]] [[مقاومت]] می‌کردند. پس از یک روز [[جنگ]]، [[یاران]] [[امام علی|حضرت امیر]]{{ع}} شتر را پی کردند و [[عایشه]] فروافتاد و باقیماندگان گریختند و آن [[فتنه]] به سود جبهۀ [[امام]]، پایان یافت. | اصحاب جمل به معنای [[یاران]] و همراهان شتر، کنایه از [[طلحه]] و [[زبیر]] و کسانی است که در [[جنگ جمل]] در سال ۳۶ ق بر ضدّ [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} جنگیدند. در این [[نبرد]] که در نزدیکی [[بصره]] اتفاق افتاد، [[عایشه]] را در هودجی بر شتری سوار کردند و به میدان [[جنگ]] آوردند. سخت‌ترین صحنه‌های [[نبرد]] پیرامون شتر [[عایشه]] درگرفت و مدافعان وی در اطراف آن [[جمل]] [[مقاومت]] می‌کردند. پس از یک روز [[جنگ]]، [[یاران]] [[امام علی|حضرت امیر]]{{ع}} شتر را پی کردند و [[عایشه]] فروافتاد و باقیماندگان گریختند و آن [[فتنه]] به سود جبهۀ [[امام]]، پایان یافت. | ||
[[امام علی]]{{ع}} در [[نکوهش]] از [[مردم بصره]] که در این [[فتنه]] شرکت داشتند، از آنان با عنوان [[سپاهیان]] [[زن]] و [[پیروان]] چهارپا یاد می‌کند: {{متن حدیث|کنتم جند المرأة و أتباع البهیمة}}<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۳</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۳.</ref> | [[امام علی]]{{ع}} در [[نکوهش]] از [[مردم بصره]] که در این [[فتنه]] شرکت داشتند، از آنان با عنوان [[سپاهیان]] [[زن]] و [[پیروان]] چهارپا یاد می‌کند: {{متن حدیث|کنتم جند المرأة و أتباع البهیمة}}<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۳.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۳.</ref> | ||
{{جمل}} | {{جمل}} | ||
نسخهٔ ۱ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۵۲
اصحاب جمل به معنای یاران و همراهان شتر، کنایه از طلحه و زبیر و کسانی است که در جنگ جمل در سال ۳۶ ق بر ضدّ امیر المؤمنین(ع) جنگیدند.
مقدمه
اصحاب جمل به معنای یاران و همراهان شتر، کنایه از طلحه و زبیر و کسانی است که در جنگ جمل در سال ۳۶ ق بر ضدّ امیر المؤمنین(ع) جنگیدند. در این نبرد که در نزدیکی بصره اتفاق افتاد، عایشه را در هودجی بر شتری سوار کردند و به میدان جنگ آوردند. سخت‌ترین صحنه‌های نبرد پیرامون شتر عایشه درگرفت و مدافعان وی در اطراف آن جمل مقاومت می‌کردند. پس از یک روز جنگ، یاران حضرت امیر(ع) شتر را پی کردند و عایشه فروافتاد و باقیماندگان گریختند و آن فتنه به سود جبهۀ امام، پایان یافت.
امام علی(ع) در نکوهش از مردم بصره که در این فتنه شرکت داشتند، از آنان با عنوان سپاهیان زن و پیروان چهارپا یاد می‌کند: «کنتم جند المرأة و أتباع البهیمة»[۱].[۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۳.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۷۳.