خصم در فقه سیاسی

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث خصم است. "خصم" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

خصم در قرآن - خصم در حدیث - خصم در فقه سیاسی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خصم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

• دشمنی، ستیزه‌جویی، جدل ‌پیشگی. به دو طرف مخاصمه و منازعه، خصم گفته می‌شود و به کسی که بسیار دشمنی و ستیزه می‌کند، خصیم می‌گویند.
• ﴿هَذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ﴾.
• البته هرگاه واژه خصم با لام متعدی شود، به معنای مدافع و پشتیبان خواهد بود؛ مانند: ﴿وَلَا تَكُنْ لِلْخَائِنِينَ خَصِيمًا﴾.
• خصیم در فرهنگ عمومی از صفات ناپسند و ضد ارزشی است که در مقابل آن، ترحّم و محبت به مؤمنان سفارش شده است: ﴿رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ﴾..

منابع

• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس