نجاست

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

نجاست در قرآن - نجاست در حدیث - نجاست در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل نجاست (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

منظور صورت کلی دستور خداوند به پیامبر مبنی بر پاک کردن لباس خود از آلودگی به نجاست برای نماز است.

1. ﴿يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ * وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ﴾.

نکات

اقوال مختلف در معنای: ﴿وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ﴾ بعضی از مفسرین گفته‌اند: این عبارت کنایه از اصلاح عمل است، چون عمل آدمی به منزله جامه‌ای است بر جان آدمی، ظاهر، معرف باطن است، و این شیوه از تعبیر در کلام عرب بسیار دیده می‌شود که از طهارت باطن و صلاح عمل به طهارت جامه به صورت کنایه می‌آورند. بعضی گفته‌اند: این تعبیر کنایه از تزکیه نفس، و پاک نگه داشتن آن از لکه‌های گناهان و زشتی‌ها است، بعضی دیگر گفته‌اند: مراد از پاک داشتن جامه، کوتاه کردن آن در پیشگیری از آلودگی‌ها است، چون وقتی دامن جامه بلند بود، به زمین می‌ساید، و ایمن از آلوده شدن به نجاست نمی‌ماند. بعضی دیگر گفته‌اند: منظور از تطهیر جامه، پاک نگه داشتن همسران از کفر و معاصی است، چون قرآن کریم فرموده: ﴿هُنَّ لِبَاسٌ لَكُمْ﴾ آنها لباس شما هستند. و بعضی گفته‌اند: منظور همان معنای ظاهری کلام، یعنی پاک کردن جامه از نجاسات برای نماز است. و اگر این معنا منظور باشد مناسب‌تر آن است که بگوییم: منظور از تکبیر برای پروردگار هم همان تکبیر نماز است، و در نتیجه دو آیه مورد بحث در صدد تشریع اصل نماز دوش به دوش و هم زمان با فرمان دعوت خواهد بود.. بعضی دیگر گفته‌اند: مراد از تطهیر جامه‌ها تخلق به اخلاق حمیده و ملکات فاضله است. و از همه آن وجوه بهتر در نظر علامه طباطبایی وجه اول و پنجم است.

منابع

1. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم