نجاست
نجاست از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: نجاست در قرآن - نجاست در حدیث - نجاست در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
منظور صورت کلی دستور خداوند به پیامبر مبنی بر پاک کردن لباس خود از آلودگی به نجاست برای نماز است.
- ﴿يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ * وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ﴾[۱].
نکات
اقوال مختلف در معنای: ﴿وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ﴾ بعضی از مفسرین[۲] گفته‌اند: این عبارت کنایه از اصلاح عمل است، چون عمل آدمی به منزله جامه‌ای است بر جان آدمی، ظاهر، معرف باطن است، و این شیوه از تعبیر در کلام عرب بسیار دیده می‌شود که از طهارت باطن و صلاح عمل به طهارت جامه به صورت کنایه می‌آورند. بعضی گفته‌اند: این تعبیر کنایه از تزکیه نفس، و پاک نگه داشتن آن از لکه‌های گناهان و زشتی‌ها است، بعضی دیگر گفته‌اند: مراد از پاک داشتن جامه، کوتاه کردن آن در پیشگیری از آلودگی‌ها است، چون وقتی دامن جامه بلند بود، به زمین می‌ساید، و ایمن از آلوده شدن به نجاست نمی‌ماند. بعضی دیگر گفته‌اند: منظور از تطهیر جامه، پاک نگه داشتن همسران از کفر و معاصی است، چون قرآن کریم فرموده: ﴿هُنَّ لِبَاسٌ لَكُمْ﴾ آنها لباس شما هستند. و بعضی گفته‌اند[۳]: منظور همان معنای ظاهری کلام، یعنی پاک کردن جامه از نجاسات برای نماز است. و اگر این معنا منظور باشد مناسب‌تر آن است که بگوییم: منظور از تکبیر برای پروردگار هم همان تکبیر نماز است، و در نتیجه دو آیه مورد بحث در صدد تشریع اصل نماز دوش به دوش و هم زمان با فرمان دعوت خواهد بود.. بعضی دیگر گفته‌اند[۴]: مراد از تطهیر جامه‌ها تخلق به اخلاق حمیده و ملکات فاضله است. و از همه آن وجوه بهتر در نظر علامه طباطبایی وجه اول و پنجم است[۵][۶].
منابع
پانویس
- ↑ «ای جامه بر خود کشیده! * و جامه‌ات را پاکیزه گردان» سوره مدثر، آیه ۱ و ۴.
- ↑ تفسیر قرطبی، ج۱۹، ص۶۳.
- ↑ تفسیر قرطبی، ج۱۹، ص۶۳.
- ↑ روح البیان، ج۱۰، ص۲۲۵.
- ↑ المیزان، ج۲۰، ص۱۲۷.
- ↑ سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۸۷۰.