حارث محاربی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * ))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}}))
خط ۱۴: خط ۱۴:
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:000061.jpg|22px]] [[مهدی زیرکی|زیرکی، مهدی]]، [[حارث محاربی (مقاله)|مقاله «حارث محاربی»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰''']]
* [[پرونده:000061.jpg|22px]] [[مهدی زیرکی|زیرکی، مهدی]]، [[حارث محاربی (مقاله)|مقاله «حارث محاربی»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۱۵

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث حارث محاربی است. "حارث محاربی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

حارث[۱] یا حرث[۲] یا وارث بن عمرو[۳] یا وارث بن عمارة[۴] از تیره بنی مُحارِب‌ بن خَصَفه ساکن نجد[۵] و از بیابان‌نشینان عدنانی قبیله بنی مازن بن منصور بود.[۶] بنی مازن از شاخه‌های قیس ‌بن عیلان به شمار می‌روند.[۷] حارث هنگام خشکسالی و در حالی ‌که همسرش باردار بود خدمت پیامبر اکرم(ص) رسید و درباره زمان برپایی قیامت، بارش باران، جنسیت حمل همسرش و محل مرگ خود و اینکه فردا چه اعمالی از او سر خواهد زد پرسش‌هایی از آن حضرت کرد. به روایت مقاتل و عکرمه، آیه شریفه ﴿إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَيُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْأَرْحَامِ وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ مَاذَا تَكْسِبُ غَدًا وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ[۸] نازل شد و علم به امور غیبی یاد شده را مختص خدای متعال برشمرد.[۹] علامه طباطبایی معتقد است دانستن هنگام قیامت مختص به خداست؛ اما دیگر امور غیبی گرچه ویژه او هستند ممکن است آنها را به دیگران بیاموزد. [۱۰] از آنجا که سوره لقمان مکی است [۱۱] به نظر می‌رسد این حادثه پیش از هجرت رخ داده باشد یا آنکه مفسران این آیه را بر حارث تطبیق کرده‌اند.[۱۲]

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. اسباب النزول، ص ۲۹۱؛ البحر المحیط، ج ۸، ص ۴۲۵.
  2. الکشاف، ج ۳، ص ۵۰۴؛ تفسیر بیضاوی، ج ۴، ص ۳۵۳.
  3. تفسیر قرطبی، ج ۱۴، ص ۵۵؛ الدر المنثور، ج ۲۱، ص ۵۳۰؛ تفسیر مراغی، ج ۲۱، ص ۱۰۰.
  4. البحر المحیط، ج ۸، ص ۴۲۵.
  5. معجم البلدان، ج ۲، ص ۴۵.
  6. الدرالمنثور، ج ۲۱، ص ۵۳۰.
  7. الانساب، ج ۵، ص ۱۶۵؛ تاریخ ابن خلدون، ج ۲، ص ۳۰۷؛ الاعلام، ج ۵، ص ۲۵۶.
  8. «بی‌گمان، تنها خداوند است که دانش رستخیز نزد اوست و او باران را فرو می‌فرستد و از آنچه در زهدان‌هاست آگاه است و هیچ کس نمی‌داند فردا چه به دست خواهد آورد و هیچ کس نمی‌داند در کدام سرزمین خواهد مرد؛ بی‌گمان خداوند دانایی آگاه است» سوره لقمان، آیه ۳۴.
  9. الکشاف، ج ۳، ص ۵۰۴ - ۵۰۵؛ تفسیر قرطبی، ج ۱۴، ص ۵۵ - ۵۶؛ الدرالمنثور، ج ۲۱، ص ۵۳۰ - ۵۳۱.
  10. المیزان، ج ۱۶، ص ۲۳۸.
  11. تفسیر قمی، ج ۲، ص ۱۳۸؛ التبیان، ج ۸، ص ۲۶۸؛ الصافی، ج ۴، ص ۱۳۹.
  12. زیرکی، مهدی، مقاله «حارث محاربی»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱۰.