طائف در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== # +==منابع== {{منابع}} # ))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{نبوت}} +{{نبوت}}))
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{نبوت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[طائف]]''' است. "'''[[طائف]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[طائف]]''' است. "'''[[طائف]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>

نسخهٔ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۰۲

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث طائف است. "طائف" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل طائف (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • ﴿وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ هَذَا الْقُرْآنُ عَلَى رَجُلٍ مِنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ[۱].

نکات

طائف یکی از دو شهر بزرگ مشرکان در عصر پیامبر و یکی از مراکز خطاب پیامبر بوده و توقع مشرکان این بوده که باید پیامبری از اشراف این دو شهر برگزیده شود و نه فردی یتیم از خانواده بنی‌هاشم. در نتیجه ابراز شگفتی آنان از نزول قرآن بر فردی غیر اشراف مکه و طائف: ﴿وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ هَذَا الْقُرْآنُ عَلَى رَجُلٍ مِنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ[۲][۳][۴].

جستارهای وابسته

منابع

  1. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم

پانویس

  1. «و گفتند: چرا این قرآن بر مردی سترگ از این دو شهر (مکّه و طائف) فرو فرستاده نشد؟» سوره زخرف، آیه ۳۱.
  2. «و گفتند: چرا این قرآن بر مردی سترگ از این دو شهر (مکّه و طائف) فرو فرستاده نشد؟» سوره زخرف، آیه ۳۱.
  3. ﴿وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ هَذَا الْقُرْآنُ عَلَى رَجُلٍ مِنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ منظور از “قریتین” مکه و طائف است. و مقصودشان از “عظمت” - به طوری که از سیاق برمی‌آید - عظمت از حیث مال و جاه است، چون در نظر افراد مادی و دنیاپرست ملاک عظمت و شرافت و علو مقام همین چیزها است. و مراد از ﴿رَجُلٍ مِنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ مردی از یکی از دو قریه است، که کلمه “احد” به منظور اختصار از آن حذف شده: (ترجمه المیزان، ج۱۸، ص۱۴۵).
  4. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۹۵.