ولایت‌دار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * )) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | * [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:ولایت‌دار]] | [[رده:ولایت‌دار]] | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] | ||
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۱۵
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ولایت‌دار (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
ولایت‌دار، از سوی خلیفه انتخاب می‌شد و وظایفی چون امامت نماز، ریاست قضا، سپاه، نگهبانی، اخذ خراج و موارد دیگر را عهده‌دار بود. عمر - خلیفه دوم - همواره ولایت‌دار خود را از میان عموم عرب انتخاب می‌کرد، ولی در زمان بنی امیه، این مقام به خویشاوندان خلیفه و بزرگان دربار اختصاص یافت. در ابتدا، ولایت‌داران در محل مأموریت خود مقیم شده و به امر ولایت‌داری می‌پرداختند، ولیکن بعدها زمان بنی امیه در مرکز حکومت "دمشق" می‌ماندند و نمایندگان خویش را به ولایات گسیل می‌داشتند[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ سیاسی اسلام، ج۱، ص۴۵۲.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۸۳.