ابوسود تمیمی غدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
[[ابن حجر]] وی را یک بار [[ابواسود]] آورده و [[حدیث]] {{متن حدیث| اَلْيَمِينَ اَلْفَاجِرَةَ لَتَنْقُلُ اَلرَّحِمَ }} را به او نسبت داده، ولی بعد می‌گوید این تصحیف و صحیح ان "ابوسود" است. بنابراین، در جای دیگر ضمن آوردن نام این [[صحابی]] تحت عنوان أبوسود و اشاره به همان حدیث، درباره [[نسب]] وی [[گفتگو]] می‌کند<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۵ و ۱۶۴.</ref>. پیش از او، [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۰ و ۱۵۵.</ref> هر دو نام را آورده، ولی در مورد دوم تفصیل داده که به نظر می‌رسد آن را پذیرفته است. [[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، ج۷، ص۴۶.</ref> همنام وی را أبوسود نگاشته و از او نقل می‌کند که [[رسول خدا]] فرمود: "قسم دروغی که از راه آن [[مال]] [[مسلمانی]] گرفته شود، عقیم کننده است". ابن قانع<ref>ابن قانع، ج۱، ص۲۰۱.</ref> ضمن بیان همین حدیث ذیل [[کنیه]] ابوسود، نام او را [[حسان]] بن [[قیس]] ثبت کرده، ولی ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۶۵.</ref> به وی چنین [[اعتراض]] می‌کند که ابوسود جد حسان است؛ زیرا ابن کلبی به مناسبت نسب بنی غدانه گفته است "وکیع" که به دلیل کشتن قتیبة بن مسلم در [[خراسان]] [[شهرت]] دارد و از او به وکیع بن ابی سود یاد می‌شود، در [[حقیقت]] وکیع بن حسان بن قیس بن ابی سود است<ref>نیز ر.ک: بلاذری، ج۱۲، ص۱۹۰ و ۱۹۲.</ref>. که در این صورت نسب به جد برده است. ابن عبدالبر<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۸.</ref> به نقل از ابن درید، [[سخن]] از مجوسی بودن ابوسود گفته و احتمال آن را به دلیل [[همسایگی]] [[بنی تمیم]] با [[ایرانیان]] بعید نمی‌داند. ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۶۵.</ref> احتمال مرسله بودن حدیث پیش گفته را از [[بخاری]] حکایت، ولی به گونه‌ای آن را توجیه می‌کند.<ref>[[مصطفی صادقی|صادقی، مصطفی]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوسود تمیمی غدانی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۶۵.</ref> | [[ابن حجر]] وی را یک بار [[ابواسود]] آورده و [[حدیث]] {{متن حدیث| اَلْيَمِينَ اَلْفَاجِرَةَ لَتَنْقُلُ اَلرَّحِمَ }} را به او نسبت داده، ولی بعد می‌گوید این تصحیف و صحیح ان "ابوسود" است. بنابراین، در جای دیگر ضمن آوردن نام این [[صحابی]] تحت عنوان أبوسود و اشاره به همان حدیث، درباره [[نسب]] وی [[گفتگو]] می‌کند<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۵ و ۱۶۴.</ref>. پیش از او، [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۰ و ۱۵۵.</ref> هر دو نام را آورده، ولی در مورد دوم تفصیل داده که به نظر می‌رسد آن را پذیرفته است. [[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، ج۷، ص۴۶.</ref> همنام وی را أبوسود نگاشته و از او نقل می‌کند که [[رسول خدا]] فرمود: "قسم دروغی که از راه آن [[مال]] [[مسلمانی]] گرفته شود، عقیم کننده است". ابن قانع<ref>ابن قانع، ج۱، ص۲۰۱.</ref> ضمن بیان همین حدیث ذیل [[کنیه]] ابوسود، نام او را [[حسان]] بن [[قیس]] ثبت کرده، ولی ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۶۵.</ref> به وی چنین [[اعتراض]] می‌کند که ابوسود جد حسان است؛ زیرا ابن کلبی به مناسبت نسب بنی غدانه گفته است "وکیع" که به دلیل کشتن قتیبة بن مسلم در [[خراسان]] [[شهرت]] دارد و از او به وکیع بن ابی سود یاد می‌شود، در [[حقیقت]] وکیع بن حسان بن قیس بن ابی سود است<ref>نیز ر.ک: بلاذری، ج۱۲، ص۱۹۰ و ۱۹۲.</ref>. که در این صورت نسب به جد برده است. ابن عبدالبر<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۸.</ref> به نقل از ابن درید، [[سخن]] از مجوسی بودن ابوسود گفته و احتمال آن را به دلیل [[همسایگی]] [[بنی تمیم]] با [[ایرانیان]] بعید نمی‌داند. ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۶۵.</ref> احتمال مرسله بودن حدیث پیش گفته را از [[بخاری]] حکایت، ولی به گونه‌ای آن را توجیه می‌کند.<ref>[[مصطفی صادقی|صادقی، مصطفی]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوسود تمیمی غدانی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۶۵.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[مصطفی صادقی|صادقی، مصطفی]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابوسود تمیمی غدانی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']] | # [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[مصطفی صادقی|صادقی، مصطفی]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابوسود تمیمی غدانی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۰
مقدمه
ابن حجر وی را یک بار ابواسود آورده و حدیث « اَلْيَمِينَ اَلْفَاجِرَةَ لَتَنْقُلُ اَلرَّحِمَ » را به او نسبت داده، ولی بعد می‌گوید این تصحیف و صحیح ان "ابوسود" است. بنابراین، در جای دیگر ضمن آوردن نام این صحابی تحت عنوان أبوسود و اشاره به همان حدیث، درباره نسب وی گفتگو می‌کند[۱]. پیش از او، ابن اثیر[۲] هر دو نام را آورده، ولی در مورد دوم تفصیل داده که به نظر می‌رسد آن را پذیرفته است. ابن سعد[۳] همنام وی را أبوسود نگاشته و از او نقل می‌کند که رسول خدا فرمود: "قسم دروغی که از راه آن مال مسلمانی گرفته شود، عقیم کننده است". ابن قانع[۴] ضمن بیان همین حدیث ذیل کنیه ابوسود، نام او را حسان بن قیس ثبت کرده، ولی ابن حجر[۵] به وی چنین اعتراض می‌کند که ابوسود جد حسان است؛ زیرا ابن کلبی به مناسبت نسب بنی غدانه گفته است "وکیع" که به دلیل کشتن قتیبة بن مسلم در خراسان شهرت دارد و از او به وکیع بن ابی سود یاد می‌شود، در حقیقت وکیع بن حسان بن قیس بن ابی سود است[۶]. که در این صورت نسب به جد برده است. ابن عبدالبر[۷] به نقل از ابن درید، سخن از مجوسی بودن ابوسود گفته و احتمال آن را به دلیل همسایگی بنی تمیم با ایرانیان بعید نمی‌داند. ابن حجر[۸] احتمال مرسله بودن حدیث پیش گفته را از بخاری حکایت، ولی به گونه‌ای آن را توجیه می‌کند.[۹]
