ابوسود تمیمی غدانی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
ابوسود تمیمی غدانی
تصویر کهنی از مدینه
نام کاملابوسود تمیمی غدانی
جنسیتمرد
از قبیلهبنی‌تمیم
از اصحابپیامبر خاتم

مقدمه

ابن حجر وی را یک بار ابواسود آورده و حدیث « اَلْيَمِينَ اَلْفَاجِرَةَ لَتَنْقُلُ اَلرَّحِمَ » را به او نسبت داده، ولی بعد می‌گوید این تصحیف و صحیح ان «ابوسود» است. بنابراین، در جای دیگر ضمن آوردن نام این صحابی تحت عنوان أبوسود و اشاره به همان حدیث، درباره نسب وی گفتگو می‌کند[۱]. پیش از او، ابن اثیر[۲] هر دو نام را آورده، ولی در مورد دوم تفصیل داده که به نظر می‌رسد آن را پذیرفته است. ابن سعد[۳] همنام وی را أبوسود نگاشته و از او نقل می‌کند که رسول خدا فرمود: «قسم دروغی که از راه آن مال مسلمانی گرفته شود، عقیم کننده است». ابن قانع[۴] ضمن بیان همین حدیث ذیل کنیه ابوسود، نام او را حسان بن قیس ثبت کرده، ولی ابن حجر[۵] به وی چنین اعتراض می‌کند که ابوسود جد حسان است؛ زیرا ابن کلبی به مناسبت نسب بنی غدانه گفته است «وکیع» که به دلیل کشتن قتیبة بن مسلم در خراسان شهرت دارد و از او به وکیع بن ابی سود یاد می‌شود، در حقیقت وکیع بن حسان بن قیس بن ابی سود است[۶]. که در این صورت نسب به جد برده است. ابن عبدالبر[۷] به نقل از ابن درید، سخن از مجوسی بودن ابوسود گفته و احتمال آن را به دلیل همسایگی بنی تمیم با ایرانیان بعید نمی‌داند. ابن حجر[۸] احتمال مرسله بودن حدیث پیش گفته را از بخاری حکایت، ولی به گونه‌ای آن را توجیه می‌کند.[۹]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، ج۷، ص۲۵ و ۱۶۴.
  2. ابن اثیر، ج۶، ص۱۰ و ۱۵۵.
  3. ابن سعد، ج۷، ص۴۶.
  4. ابن قانع، ج۱، ص۲۰۱.
  5. ابن حجر، ج۷، ص۱۶۵.
  6. نیز ر. ک: بلاذری، ج۱۲، ص۱۹۰ و ۱۹۲.
  7. ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۸.
  8. ابن حجر، ج۷، ص۱۶۵.
  9. صادقی، مصطفی، مقاله «ابوسود تمیمی غدانی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۶۵.