علی بن حر ریاحی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==جستارهای وابسته== +== جستارهای وابسته ==)) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
برخی دیگر نوشته‌اند که «علی بن حرّ» نخست جزو [[سپاهیان]] [[عمر بن سعد]] بود. پس از آنکه [[پدر]] و عمویش به [[امام حسین]]{{ع}} پیوستند و [[شهید]] شدند، او نیز نزد [[امام]] آمد و پس از [[توبه]] و اظهار [[ندامت]]، اجازه میدان خواست. [[امام]]{{ع}} او را [[دعا]] کرد و [[اذن]] داد. علی به میدان رفت و پس از کشتن تنی چند از نیروهای دشمن، به [[فیض]] شهادت نائل آمد<ref>روضة الشهداء، ص۲۸۱، کتابفروشی اسلامیة. ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۲۲.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۲۶۸-۲۶۹.</ref> | برخی دیگر نوشته‌اند که «علی بن حرّ» نخست جزو [[سپاهیان]] [[عمر بن سعد]] بود. پس از آنکه [[پدر]] و عمویش به [[امام حسین]]{{ع}} پیوستند و [[شهید]] شدند، او نیز نزد [[امام]] آمد و پس از [[توبه]] و اظهار [[ندامت]]، اجازه میدان خواست. [[امام]]{{ع}} او را [[دعا]] کرد و [[اذن]] داد. علی به میدان رفت و پس از کشتن تنی چند از نیروهای دشمن، به [[فیض]] شهادت نائل آمد<ref>روضة الشهداء، ص۲۸۱، کتابفروشی اسلامیة. ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۲۲.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۲۶۸-۲۶۹.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | == جستارهای وابسته == | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۳۵
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
نام او در منابع مشهور و متقدم، در شمار شهیدان کربلا دیده نمی‌شود. ولی در مقتل منسوب به ابومخنف آمده است که پس از پیوستن حر بن یزید ریاحی و فرزندش در روز عاشورا به امام حسین(ع)، حرّ از فرزندش خواست تا بر آن گروه ستمگر حمله کند و حسین(ع) را یاری نماید. آن جوان حمله برد و هفتاد تن از نیروهای دشمن را به هلاکت رساند و سرانجام به شهادت رسید. حرّ از شهادت او شادمان گردید و خدا را سپاس گفت[۱].
برخی دیگر نوشته‌اند که «علی بن حرّ» نخست جزو سپاهیان عمر بن سعد بود. پس از آنکه پدر و عمویش به امام حسین(ع) پیوستند و شهید شدند، او نیز نزد امام آمد و پس از توبه و اظهار ندامت، اجازه میدان خواست. امام(ع) او را دعا کرد و اذن داد. علی به میدان رفت و پس از کشتن تنی چند از نیروهای دشمن، به فیض شهادت نائل آمد[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ مقتل الحسین(ع)، ابومخنف، ص۱۱۹-۱۲۰. (نشر رضی، قم)
- ↑ روضة الشهداء، ص۲۸۱، کتابفروشی اسلامیة. ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۲۲.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۲۶۸-۲۶۹.