تخفیف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} ==پانویس== {{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
*در وضع [[قوانین اجتماعی]] نیز اصل بر سبکی و آسانی [[تکالیف]] [[مردم]] است تا قابل [[تمکین]] و [[اجرا]] باشد. مثال‌های فراوانی از این [[تخفیف]] در [[تکالیف الهی]] بر [[مردم]] در [[قرآن]] وجود دارد که به [[دلیل]] [[مشقت]] و دشواری از عهده [[مردم]] برداشته شده است؛ مانند این [[آیه]]: {{متن قرآن|أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَائِكُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَخْتَانُونَ أَنْفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنْكُمْ}}<ref>«آمیزش با زنانتان در شب روزه‌داری برای شما حلال شده است. آنها جامه شما و شما جامه آنهایید. خداوند معلوم داشت که شما با خود نادرستی می‌ورزیدید، بنابراین، از شما در گذشت و شما را بخشود» سوره بقره، آیه ۱۸۷.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۷۰.</ref>. | *در وضع [[قوانین اجتماعی]] نیز اصل بر سبکی و آسانی [[تکالیف]] [[مردم]] است تا قابل [[تمکین]] و [[اجرا]] باشد. مثال‌های فراوانی از این [[تخفیف]] در [[تکالیف الهی]] بر [[مردم]] در [[قرآن]] وجود دارد که به [[دلیل]] [[مشقت]] و دشواری از عهده [[مردم]] برداشته شده است؛ مانند این [[آیه]]: {{متن قرآن|أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَائِكُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَخْتَانُونَ أَنْفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنْكُمْ}}<ref>«آمیزش با زنانتان در شب روزه‌داری برای شما حلال شده است. آنها جامه شما و شما جامه آنهایید. خداوند معلوم داشت که شما با خود نادرستی می‌ورزیدید، بنابراین، از شما در گذشت و شما را بخشود» سوره بقره، آیه ۱۸۷.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۷۰.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۲۳
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تخفیف (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- تخفیف: سبک کردن[۱]، آسان گرفتن. اصل آن "خفیف" به معنای سبکی و آسانی در مقابل ثقیل به معنای سنگینی[۲].
- ﴿الْآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنْكُمْ وَعَلِمَ أَنَّ فِيكُمْ ضَعْفًا﴾[۳].
- سبکی و خفت گاهی مادی و محسوس است: ﴿انْفِرُوا خِفَافًا وَثِقَالًا﴾[۴] و گاهی معنوی و معقول: ﴿وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ﴾[۵]. ازآنجاکه دین اسلام دین سمحه و سهله است، خداوند در مراتب مختلفِ تکلیف بر مسلمانان به سبک کردن و آسان‌گیری منت نهاده است؛ از جمله برداشتن أصر - تکالیف و پیمان‌های مشکل و دشوار امت‌های پیشین - از عهده مسلمانان است: ﴿وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ﴾[۶].
- در وضع قوانین اجتماعی نیز اصل بر سبکی و آسانی تکالیف مردم است تا قابل تمکین و اجرا باشد. مثال‌های فراوانی از این تخفیف در تکالیف الهی بر مردم در قرآن وجود دارد که به دلیل مشقت و دشواری از عهده مردم برداشته شده است؛ مانند این آیه: ﴿أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَائِكُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَخْتَانُونَ أَنْفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنْكُمْ﴾[۷][۸].
منابع
پانویس
- ↑ سیدعلی‌اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۶۶.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۸۸.
- ↑ «اکنون خداوند بر شما آسان گرفت و معلوم داشت که در شما ناتوانی هست» سوره انفال، آیه ۶۶.
- ↑ «سبکبار و گرانبار رهسپار شوید» سوره توبه، آیه ۴۱.
- ↑ «و آن کسان که ترازوهای (کردار) شان سبک آید» سوره اعراف، آیه ۹.
- ↑ «و بار (تکلیف)های گران و بندهایی را که بر آنها (بسته) بود از آنان برمی‌دارد» سوره اعراف، آیه ۱۵۷.
- ↑ «آمیزش با زنانتان در شب روزه‌داری برای شما حلال شده است. آنها جامه شما و شما جامه آنهایید. خداوند معلوم داشت که شما با خود نادرستی می‌ورزیدید، بنابراین، از شما در گذشت و شما را بخشود» سوره بقره، آیه ۱۸۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۷۰.