تمسک به طاغوت در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

#[[امام صادق]]{{ع}} درباره [[آیه شریفه]]: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا...}}<ref>«خداوند بر آن نبوده است تا آنان را که ایمان آوردند سپس کافر شدند، باز ایمان آوردند بعد کافر شدند سپس بر کفر خود افزودند...» سوره نساء، آیه ۱۳۷.</ref> فرمودند: این [[آیه]] درباره فلانی و فلانی و فلانی نازل شده است، که ابتدا به [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[ایمان]] آوردند، آنگاه چون [[ولایت]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} در [[غدیر خم]] بر آنان عرضه شد و [[پیامبر]] فرمودند: "هرکس من مولای اویم [[علی]] مولای اوست" [[کفر]] ورزیدند، سپس باز به [[ولایت]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} [[ایمان]] آوردند، آنگاه چون [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[رحلت]] فرمودند باز از [[بیعت]] با ایشان روی گرداندند، سپس با گرفتن [[بیعت]] از کسانی که با [[امیرمؤمنان]]{{ع}} [[بیعت]] کرده بودند، بر [[کفر]] خود افزودند. از این‌رو در وجود اینان هیچ چیزی از [[ایمان]] باقی نماند"<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‌ إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا قَالَ نَزَلَتْ فِي فُلَانٍ وَ فُلَانٍ وَ فُلَانٍ آمَنُوا بِالنَّبِيِّ{{صل}} فِي أَوَّلِ الْأَمْرِ وَ كَفَرُوا حَيْثُ عُرِضَتْ عَلَيْهِمُ الْوَلَايَةُ حِينَ قَالَ النَّبِيُّ{{صل}} مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ ثُمَّ آمَنُوا بِالْبَيْعَةِ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}} ثُمَّ كَفَرُوا حَيْثُ مَضَى رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} فَلَمْ يُقِرُّوا بِالْبَيْعَةِ ثُمَّ ازْدادُوا كُفْراً بِأَخْذِهِمْ مَنْ بَايَعَهُ بِالْبَيْعَةِ لَهُمْ فَهَؤُلَاءِ لَمْ يَبْقَ فِيهِمْ مِنَ الْإِيمَانِ شَيْ‌ءٌ}}؛ بحارالأنوار، ج۲۳، ص۳۷۵.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۴، ص ۴۴۰-۴۴۳.</ref>.

{{منابع}}

* [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۴''']]