رستگاری در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * ))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
خط ۱۵: خط ۱۵:
فلاح و [[رستگاری]] [[غایت]] [[زندگی]] بشری است. [[تقوای الهی]]، [[جهاد]]، [[صبر]]، اجتناب از پلیدی‌ها، [[فعل خیر]]، [[توبه]]، [[ذکر خدا]] و اطاعتِ [[امر الهی]] در قرآن کریم از عوامل رستگاری و فلاح شمرده شده‌اند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۴۸-۴۴۹.</ref>
فلاح و [[رستگاری]] [[غایت]] [[زندگی]] بشری است. [[تقوای الهی]]، [[جهاد]]، [[صبر]]، اجتناب از پلیدی‌ها، [[فعل خیر]]، [[توبه]]، [[ذکر خدا]] و اطاعتِ [[امر الهی]] در قرآن کریم از عوامل رستگاری و فلاح شمرده شده‌اند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۴۸-۴۴۹.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]

نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۲۲

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث رستگاری است. "رستگاری" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل رستگاری (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

رستگار شدن و نجات یافتن[۱]، بقا در خیر[۲]. اصل آن "فلح" به معنای فوز و بقا[۳]، نجات از شرور و درک خیر و صلاح[۴].

فَأَجْمِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا وَقَدْ أَفْلَحَ الْيَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَى[۵].

فلاح در قرآن کریم دو صورت دارد:

  1. فلاح دنیوی به معنای دستیابی به سعادت‌هایی که حیات طیّبه به آنها تحقق می‌یابد. غنا و عزّت در چنین حیاتی است؛
  2. فلاح اخروی که در چهار چیز تحقق می‌یابد: بقای بدون فنا، غنای بی‌فقر، عزت بی‌ذلت و علم بدون جهل[۶].

فلاح و رستگاری غایت زندگی بشری است. تقوای الهی، جهاد، صبر، اجتناب از پلیدی‌ها، فعل خیر، توبه، ذکر خدا و اطاعتِ امر الهی در قرآن کریم از عوامل رستگاری و فلاح شمرده شده‌اند.[۷]

منابع

پانویس

  1. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۲، ص۵۴۷.
  2. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۲۳۳.
  3. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۵۰.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۳۳.
  5. «پس در تدبیرهایتان هم‌داستان شوید سپس در یک صف در آیید که امروز هر کس برتری یابد رستگار است» سوره طه، آیه ۶۴.
  6. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۴۴.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۴۸-۴۴۹.