عبدالله بن یقطر: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}}))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
خط ۹: خط ۹:
سه روز قبل از [[امام حسین]]{{ع}} به [[دنیا]] آمد. پدرش بقطر (یقطر) [[خادم]] [[پیامبر]] بود و همسرش [[میمونه]] در خانۀ [[علی]]{{ع}} بود و [[میمونه]] هر دو را شیر می‌داد <ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۴۸، (پاورقی).</ref>. او از [[صحابیان]] [[شهید]] و از فرستادگان [[امام حسین]]{{ع}} بود که [[نامه]] ای از سوی آن [[حضرت]] برای [[مسلم بن عقیل]] در [[کوفه]] می‌برد. دستگیر شد، وی را نزد [[ابن زیاد]] بردند، سپس او را از بالای قصر به [[زمین]] افکندند و استخوان‌هایش خورد شد. رمقی در [[بدن]] داشت که [[عبدالملک بن عمیر لخمی]] او را کشت<ref>انصار الحسین، ص۱۰۶.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۲۲.</ref>
سه روز قبل از [[امام حسین]]{{ع}} به [[دنیا]] آمد. پدرش بقطر (یقطر) [[خادم]] [[پیامبر]] بود و همسرش [[میمونه]] در خانۀ [[علی]]{{ع}} بود و [[میمونه]] هر دو را شیر می‌داد <ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۴۸، (پاورقی).</ref>. او از [[صحابیان]] [[شهید]] و از فرستادگان [[امام حسین]]{{ع}} بود که [[نامه]] ای از سوی آن [[حضرت]] برای [[مسلم بن عقیل]] در [[کوفه]] می‌برد. دستگیر شد، وی را نزد [[ابن زیاد]] بردند، سپس او را از بالای قصر به [[زمین]] افکندند و استخوان‌هایش خورد شد. رمقی در [[بدن]] داشت که [[عبدالملک بن عمیر لخمی]] او را کشت<ref>انصار الحسین، ص۱۰۶.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۲۲.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
#[[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]

نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۰۵

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

عبدالله بن یقطر از شهدای نهضت امام حسین(ع) در کوفه. وی صحابی پیامبر و برادر رضاعی امام حسین(ع) بود.

مقدمه

سه روز قبل از امام حسین(ع) به دنیا آمد. پدرش بقطر (یقطر) خادم پیامبر بود و همسرش میمونه در خانۀ علی(ع) بود و میمونه هر دو را شیر می‌داد [۱]. او از صحابیان شهید و از فرستادگان امام حسین(ع) بود که نامه ای از سوی آن حضرت برای مسلم بن عقیل در کوفه می‌برد. دستگیر شد، وی را نزد ابن زیاد بردند، سپس او را از بالای قصر به زمین افکندند و استخوان‌هایش خورد شد. رمقی در بدن داشت که عبدالملک بن عمیر لخمی او را کشت[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۴۸، (پاورقی).
  2. انصار الحسین، ص۱۰۶.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۲۲.