مهاجر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == جستارهای وابسته == +''']] {{پایان منابع}} == جستارهای وابسته ==)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
گروهی از مسلمان‌های [[صدر اسلام]]، مهاجرین اولین یا به تعبیر [[قرآن]] {{متن قرآن|سَابِقُونَ الْأَوَّلُونَ}}<ref>«نخستین پیش‌آهنگان» سوره توبه، آیه ۱۰۰.</ref> نامیده می‌شوند. مهاجرین اولیه یعنی کسانی که قبل از آنکه [[پیغمبر اکرم]] به [[مدینه]] تشریف ببرند [[مسلمان]] شده بودند و آن وقتی که بنا شد پیغمبر اکرم [[خانه]] و دیار، [[مکه]] را رها کنند و بیایند به مدینه، اینها همه چیز خود را یعنی [[زن]] و [[زندگی]] و [[مال]] و [[ثروت]] و [[خویشاوندان]] و [[اقارب]] خویش را یکجا رها کردند و به دنبال ایده و [[عقیده]] و [[ایمان]] خودشان رفتند<ref>آشنایی با قرآن، ج۳، ص۱۸۸.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۷۸۷.</ref> | گروهی از مسلمان‌های [[صدر اسلام]]، مهاجرین اولین یا به تعبیر [[قرآن]] {{متن قرآن|سَابِقُونَ الْأَوَّلُونَ}}<ref>«نخستین پیش‌آهنگان» سوره توبه، آیه ۱۰۰.</ref> نامیده می‌شوند. مهاجرین اولیه یعنی کسانی که قبل از آنکه [[پیغمبر اکرم]] به [[مدینه]] تشریف ببرند [[مسلمان]] شده بودند و آن وقتی که بنا شد پیغمبر اکرم [[خانه]] و دیار، [[مکه]] را رها کنند و بیایند به مدینه، اینها همه چیز خود را یعنی [[زن]] و [[زندگی]] و [[مال]] و [[ثروت]] و [[خویشاوندان]] و [[اقارب]] خویش را یکجا رها کردند و به دنبال ایده و [[عقیده]] و [[ایمان]] خودشان رفتند<ref>آشنایی با قرآن، ج۳، ص۱۸۸.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۷۸۷.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | # [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۱۲
مقدمه
هجرت کننده. اصل آن "هَجْر" به معنای قطع شدن[۱] یا ترک چیزی با وجود ارتباط با آن[۲].
﴿لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ﴾[۳].
"مهاجر" در اصطلاح خاص به همراهان رسول(ص) در هجرت از مکه به مدینه یا اصحاب مکّی رسول اللّه(ص) اطلاق می‌شود. از آنجا که بسیاری از ذوی القربی و نزدیکان سببی و نسبی رسول خدا(ص) میان آنان بودند، فضیلت بسیاری از آنان در قرآن کریم ذکر شده است: ﴿إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ﴾[۴].
این گروه از اصحاب رسول خدا(ص) از نظر منزلت و موقعیت سیاسی و اجتماعی و قرابت با رسول خدا(ص)، در صدر گروه‌های صاحب قدرت و نفوذ در حکومت پیامبر(ص) قرار داشتند و نقش اساسی در انتخاب خلیفه بعد از رسول خدا(ص) ایفا کردند [۵]
مهاجر در فرهنگ مطهر
مهاجر کسی است که بتواند از سیئات، بدی‌ها، پلیدی‌ها، زشتی‌ها و صفات بد جدا شود. هجرت یعنی جدا شدن از زشتی‌هایی که بر انسان احاطه پیدا کرده، آزاد کردن خود از پلیدی‌های مادی و معنوی که بر انسان احاطه پیدا کرده است[۶].
مهاجرین اولین
گروهی از مسلمان‌های صدر اسلام، مهاجرین اولین یا به تعبیر قرآن ﴿سَابِقُونَ الْأَوَّلُونَ﴾[۷] نامیده می‌شوند. مهاجرین اولیه یعنی کسانی که قبل از آنکه پیغمبر اکرم به مدینه تشریف ببرند مسلمان شده بودند و آن وقتی که بنا شد پیغمبر اکرم خانه و دیار، مکه را رها کنند و بیایند به مدینه، اینها همه چیز خود را یعنی زن و زندگی و مال و ثروت و خویشاوندان و اقارب خویش را یکجا رها کردند و به دنبال ایده و عقیده و ایمان خودشان رفتند[۸].[۹]
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۳۴.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۱، ص۲۴۰.
- ↑ «خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند- پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد- بخشایش آورد سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۱۷.
- ↑ «بی‌گمان کسانی که ایمان آوردند و در راه خداوند هجرت و جهاد کردند، به بخشایش خداوند امید دارند و خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره بقره، آیه ۲۱۸.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۹۴-۴۹۵.
- ↑ گفتارهای معنوی، ص۲۹۴.
- ↑ «نخستین پیش‌آهنگان» سوره توبه، آیه ۱۰۰.
- ↑ آشنایی با قرآن، ج۳، ص۱۸۸.
- ↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۷۸۷.