اوتاد چه کسانی هستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '\ر\s=\s(.*)\.jpg\|' به 'ر = $1.jpg|تپس|'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پاسخ‌های دیگر== {{یادآوری پاسخ}} +== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه ==))
جز (جایگزینی متن - '\ر\s=\s(.*)\.jpg\|' به 'ر = $1.jpg|تپس|')
خط ۲۴: خط ۲۴:
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین طاهری؛
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین طاهری؛
| تصویر = 11562.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[حبیب‌الله طاهری]]]]
| تصویر = 11562.jpg|تپس|100px|right|بندانگشتی|[[حبیب‌الله طاهری]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر [[حبیب‌الله طاهری]] در کتاب ''«[[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]»'' در این‌باره گفته‌است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر [[حبیب‌الله طاهری]] در کتاب ''«[[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]»'' در این‌باره گفته‌است:
:::::*«براساس [[روایات]]، همواره سی نفر در خدمت [[حضرت مهدی]] {{ع}} به سر می‌برند که هر کدام از آنها از [[دنیا]] برود فرد [[صالح]] دیگری [[جانشین]] او می‌شود<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۳ و کافی- کتاب الحجة، باب فی الغیبه، حدیث ۱۶.</ref>، که از آنان به [[اوتاد]] تعبیر می‌کنند. با توجه به کلمه [[اوتاد]] که جمع "وتد" به معنای میخ است و با توجه به [[آیه]] ۷ سوره نبأ که می‌فرماید: {{متن قرآن|وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا}}؛ ما کوه‌ها را میخ‌های [[زمین]] قرار دادیم، تا [[زمین]] را نگه دارند و به وسیله آن، [[زمین]] از هم نپاشد، نتیجه می‌گیریم که این [[یاران]] از مردان [[خالص]] و [[دلاور]]، همچون کوه استوار در خدمت آن [[حضرت]] بسر می‌برند»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۲۳۹.</ref>.
:::::*«براساس [[روایات]]، همواره سی نفر در خدمت [[حضرت مهدی]] {{ع}} به سر می‌برند که هر کدام از آنها از [[دنیا]] برود فرد [[صالح]] دیگری [[جانشین]] او می‌شود<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۳ و کافی- کتاب الحجة، باب فی الغیبه، حدیث ۱۶.</ref>، که از آنان به [[اوتاد]] تعبیر می‌کنند. با توجه به کلمه [[اوتاد]] که جمع "وتد" به معنای میخ است و با توجه به [[آیه]] ۷ سوره نبأ که می‌فرماید: {{متن قرآن|وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا}}؛ ما کوه‌ها را میخ‌های [[زمین]] قرار دادیم، تا [[زمین]] را نگه دارند و به وسیله آن، [[زمین]] از هم نپاشد، نتیجه می‌گیریم که این [[یاران]] از مردان [[خالص]] و [[دلاور]]، همچون کوه استوار در خدمت آن [[حضرت]] بسر می‌برند»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۲۳۹.</ref>.
خط ۴۰: خط ۴۰:
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین محمدی اشتهاردی؛
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین محمدی اشتهاردی؛
| تصویر = 152012.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد محمدی اشتهاردی]]]]
| تصویر = 152012.jpg|تپس|100px|right|بندانگشتی|[[محمد محمدی اشتهاردی]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد محمدی اشتهاردی]]'''، در کتاب ''«[[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]»''  در این‌باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد محمدی اشتهاردی]]'''، در کتاب ''«[[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]»''  در این‌باره گفته است:
::::::«طبق [[روایات]] سی نفرند که همواره در خدمت [[امام عصر]]{{ع}} به‌سر می‌برند، هر کدام از آنها که از [[دنیا]] بروند، فرد [[شایسته]] دیگری [[جانشین]] او می‌گردد<ref>غیبت طوسی، ص ۱۰۲، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۸.</ref>. با توجه به کلمه "[[اوتاد]]" که جمع "وتد" به معنی میخ است و با توجه به [[آیه]] ۷ سوره نبأ [[قرآن]] که [[خداوند]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا}}؛ <ref>ما کوه‌ها را میخ‌های زمین قرار دادیم" (که زمین را نگهدارند و به وسیله آن، زمین از هم نپاشد).</ref> نتیجه می‌گیریم که این [[یاران]] از مردان بسیار [[خالص]] و [[دلاور]] هستند که همچون کوه استوار، در خدمت آن [[حضرت]] {{ع}} به سر می‌برند»<ref>[[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۵۰.</ref>.
::::::«طبق [[روایات]] سی نفرند که همواره در خدمت [[امام عصر]]{{ع}} به‌سر می‌برند، هر کدام از آنها که از [[دنیا]] بروند، فرد [[شایسته]] دیگری [[جانشین]] او می‌گردد<ref>غیبت طوسی، ص ۱۰۲، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۸.</ref>. با توجه به کلمه "[[اوتاد]]" که جمع "وتد" به معنی میخ است و با توجه به [[آیه]] ۷ سوره نبأ [[قرآن]] که [[خداوند]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا}}؛ <ref>ما کوه‌ها را میخ‌های زمین قرار دادیم" (که زمین را نگهدارند و به وسیله آن، زمین از هم نپاشد).</ref> نتیجه می‌گیریم که این [[یاران]] از مردان بسیار [[خالص]] و [[دلاور]] هستند که همچون کوه استوار، در خدمت آن [[حضرت]] {{ع}} به سر می‌برند»<ref>[[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۵۰.</ref>.
خط ۴۷: خط ۴۷:
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۴. [[مجتبی تونه‌ای|آقای تونه‌ای]] (پژوهشگر معارف مهدویت)؛
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۴. [[مجتبی تونه‌ای|آقای تونه‌ای]] (پژوهشگر معارف مهدویت)؛
| تصویر = 13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
| تصویر = 13681078.jpg|تپس|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«جمع وَتَد به معنای میخ‌ها است. در [[قرآن]] آمده است: {{متن قرآن|وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا}}<ref>سوره نبأ، ۷.</ref> ما کوه‌ها را میخ‌های [[زمین]] قرار دادیم. برخی باتوجه به این [[آیه]] گفته‌اند می‌توان نتیجه گرفت که [[اوتاد]]، مردانی خالص‌اند که همچون کوه استوار و در خدمت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به سر می‌برند. برخی از [[اوتاد]] به سی نفری که همواره در خدمت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} هستند و هرگاه یکی از آنها بمیرد، فرد [[صالح]] دیگری [[جانشین]] او می‌شود، تعبیر کرده‌اند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۳.</ref>. در صفت [[اوتاد]] آمده است: آنان قومی هستند که طرفة العینی از پروردگارشان [[غفلت]] نمی‌کنند، و از [[دنیا]] مگر قوت روزانه جمع نمی‌کنند و از آنان، لغزش‌های بکر صادر نمی‌شود<ref>نجم الثاقب، باب نهم.</ref>. برخی گفته‌اند: [[اوتاد]]، چهار تن از [[اولیاء]] هستند که همیشه در عالم برقرارند و اگر یکی از آنها بمیرد، دیگری به جای او می‌آید<ref>معارف و معاریف، ج ۲، ص ۵۴۵.</ref>.
::::::«جمع وَتَد به معنای میخ‌ها است. در [[قرآن]] آمده است: {{متن قرآن|وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا}}<ref>سوره نبأ، ۷.</ref> ما کوه‌ها را میخ‌های [[زمین]] قرار دادیم. برخی باتوجه به این [[آیه]] گفته‌اند می‌توان نتیجه گرفت که [[اوتاد]]، مردانی خالص‌اند که همچون کوه استوار و در خدمت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به سر می‌برند. برخی از [[اوتاد]] به سی نفری که همواره در خدمت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} هستند و هرگاه یکی از آنها بمیرد، فرد [[صالح]] دیگری [[جانشین]] او می‌شود، تعبیر کرده‌اند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۳.</ref>. در صفت [[اوتاد]] آمده است: آنان قومی هستند که طرفة العینی از پروردگارشان [[غفلت]] نمی‌کنند، و از [[دنیا]] مگر قوت روزانه جمع نمی‌کنند و از آنان، لغزش‌های بکر صادر نمی‌شود<ref>نجم الثاقب، باب نهم.</ref>. برخی گفته‌اند: [[اوتاد]]، چهار تن از [[اولیاء]] هستند که همیشه در عالم برقرارند و اگر یکی از آنها بمیرد، دیگری به جای او می‌آید<ref>معارف و معاریف، ج ۲، ص ۵۴۵.</ref>.
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش