منظور از قتل نفس زکیه چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛

::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:

:::::*«"کشته شدن انسانی بی‌گناه" یکی از نشانه‌های پنج گانه حتمی است. "[[نفس زکیه]]"؛ یعنی، فرد بی‌گناه، [[پاک]] و کسی که قتلی انجام نداده است<ref>نک: طریحی، مجمع البحرین، ج۱، ص۲۰۳ (زکا).</ref> و جرمی ندارد. این مضمون در [[آیات قرآن]] در داستان [[حضرت موسی]]{{ع}} نیز به کار رفته است<ref>{{متن قرآن|أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ}}؛ سوره کهف، آیه ۷۴.</ref>. [[محمد بن مسلم]] می‌گوید: از [[امام باقر]]{{ع}} پرسیدم:‌ای [[فرزند]] [[رسول خدا]]! چه زمانی [[قائم]] شما [[قیام]] می‌کند؟ [[امام]] در پاسخ فرمود: {{عربی|"وَ قَتْلُ غُلَامٍ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ ص بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ اسْمُهُ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ النَّفْسُ الزَّكِيَّةُ..."}}<ref>جوانی از آل محمد {{ع}} بین رکن و مقام کشته می‌شود، نام او محمد بن حسن نفس زکیه است؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۳۰، ح۱۶.</ref>؛ در روایتی [[جابر جعفی]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[نقل]] کرده است:{{عربی|"وَ النَّفْسُ الزَّكِيَّةُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ "}}<ref>و نفس زکیه از فرزندان حسین {{ع}} است؛ محمد بن مسعود عیاشی، تفسیر العیاشی، ج۱، ص۶۴.</ref>؛ از ویژگی‌هایی که برای "[[قتل نفس زکیه|کشته شدن نفس زکیه]]"، بیان شده و اهمیت این رخداد را می‌نمایاند، حتمی بودن این واقعه است. [[روایات]] متعددی با تعابیر گوناگونی چون "محتوم"، "لابد ان یکون"، "لایخرج حتی" این مطلب را بیان می‌کنند. این حتمی بودن، در [[حدیث]] [[حمران بن اعین]] از [[امام صادق]] {{ع}} با تأکید بیشتری [[تبیین]] شده است: "از [[نشانه‌های حتمی]] که ناگزیر پیش از [[قیام]] [[قائم]]{{ع}} خواهد بود، [[خروج سفیانی]] و فرو رفتن در سرزمین [[بیداء]] و [[قتل نفس زکیه|کشته شدن نفس زکیه]] و منادی از [[آسمان]] است. آنچه از [[روایات]] به دست می‌آید کلیاتی درباره [[قتل نفس زکیه]] و به چگونگی و اهداف او کمتر اشاره شده است"<ref>{{عربی|"مِنَ الْمَحْتُومِ الَّذِي لَا بُدَّ أَنْ يَكُونَ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ خُرُوجُ السُّفْيَانِيِّ وَ خَسْفٌ بِالْبَيْدَاءِ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ وَ الْمُنَادِي مِنَ السَّمَاءِ"}}؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۲۶۴، ح۲۶.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۳۱ - ۱۳۲.</ref>.