اهداف منتظران راستین امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::این اصل [[انتظار]] است که در [[مبارزه]] [[حق]] و [[باطل]] صفوف طرفداران [[حق]] را فشرده‌تر و مقاوم‌تر می‌کند و آنها را به [[نصرت]] [[خدا]] و [[فتح]] و [[ظفر]] نوید می‌دهد و گوش آنها را همواره با صداهای نوید بخش [[قرآن]] آشنا می‌دارد: {{متن قرآن|قُلِ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ}}<ref>«بگو چشم به راه باشید که ما نیز چشم به راهیم» سوره انعام، آیه ۱۵۸.</ref>.{{متن قرآن|فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ}}<ref>«پس چشم به راه باشید که ما نیز با شما چشم به راهیم» سوره توبه، آیه ۵۲.</ref>. {{متن قرآن|فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ}}<ref>«پس چشم به راه (عذاب خداوند) بدارید که من نیز با شما از چشم به راه داشتگانم» سوره اعراف، آیه ۷۱.</ref>. خاص و عام، و [[شیعه]] و [[سنی]]، از [[رسول خدا]] {{صل}} [[روایت]] کرده‌اند که فرمود: {{متن حدیث|" لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ اَلدُّنْيَا إِلاَّ يَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اَللَّهُ تَعَالَى ذَلِكَ اَلْيَوْمَ حَتَّى يَظْهَرَ فِيهِ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِي يُوَاطِئُ اِسْمُهُ اِسْمِي يَمْلَؤُهَا عَدْلاً وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً"}}؛ «یعنی اگر نماند از [[دنیا]] مگر یک روز، [[خداوند متعال]] آن روز را طولانی فرماید تا بیرون آید مردی از [[فرزندان]] من که نامش نام من و کنیه‌اش [[کنیه]] من باشد، [[زمین]] را پر از [[عدل و قسط]] کند، همچنان‌که از [[جور]] و [[ظلم]] پر شده باشد».

::::::این [[انتظار]]، ضعف و [[سستی]] و [[مسامحه]] در انجام [[تکالیف]] و [[وظایف]] نیست و عذر کسی در ترک [[مبارزه]] مثبت یا منفی و ترک [[امر به معروف و نهی از منکر]] نمی‌باشد؛ و [[سکوت]] و بی‌حرکتی و بی‌تفاوتی و [[تسلیم]] به وضع موجود و [[یأس]] و [[ناامیدی]] را هرگز با آن نمی‌توان توجیه کرد. این [[انتظار]]، حرکت، [[نهضت]]، [[فداکاری]]، طرد [[انحراف]] و [[مبارزه]] با بازگشت به عقب و [[ارتداد]] است؛ [[مکتب]] زنده و سازنده [[اسلام]] و [[محمد]] و [[علی]] و زهرا و [[حسن]] و [[حسین]] و [[زین العابدین]] و [[جعفر بن محمد]] و تمام [[ائمه]] {{عم}} و [[اصحاب]] و [[یاران خاص]] و [[پیروان]] آنها است. اگر نادانان یا مغرضان آن را بطور دیگر [[تفسیر]] کرده و آن را [[مکتب]] کنار رفته‌ها و کنار گذاشته شده‌ها، بیچاره‌ها، مأیوسان، تن به [[خواری]] دادگان، چاپلوسان و دین‌فروشان، معرفی کنند، خود در ردیف [[یهود]] که مصداق {{متن قرآن|يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ}}<ref>«کلمات را از جایگاه (راستین) آن جابه‌جا می‌کنند» سوره نساء، آیه ۴۶.</ref> می‌باشند، قرار داده‌اند. {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لَا يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِينَ هَادُوا سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِهِ}}<ref>«ای پیامبر! آنان که در کفر شتاب می‌ورزند تو را اندوهگین نکنند، همان کسانی که به زبان می‌گفتند ایمان آورده‌ایم در حالی که دل‌هاشان ایمان نیاورده است و یهودیانی که به دروغ گوش می‌سپارند جاسوسان گروهی دیگرند که نزد تو نیامده‌اند؛ عبارات (کتاب آسمانی) را از جایگاه آنها پس و پیش می‌کنند» سوره مائده، آیه ۴۱.</ref>»<ref>[[لطف‌الله صافی گلپایگانی|صافی گلپایگانی، لطف‌الله]]، [[انتظار عامل مقاومت (کتاب)|انتظار عامل مقاومت]]، [[سلسله مباحث امامت و مهدویت (کتاب)|سلسله مباحث امامت و مهدویت]]،ج۲، ص۳۴-۴۰.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین مهدوی‌فرد؛

:::::#[[هدف]] از [[انتظار]] [[آمادگی]] برای [[حکومت جهانی حضرت مهدی]]{{ع}} است که [[خداوند]] [[وعده]] تحقق آن را داده است. [[امام صادق]]{{ع}} فرموده‌اند: "برای ما دولتی است که [[خداوند]] هرگاه بخواهد آن را می‌آورد"<ref>بحار الانوار، (مؤسسة الوفاء، بیروت)، ج ۵۲، ص ۱۴۰.</ref>. [[حضرت]] نیز فرموده‌اند: "[[دولت ما]] آخر دولت‌هاست، تمام کسانی که باید به [[حکومت]] برسند می‌رسند تا اینکه چون [[سیره]] ما را ببینند نگویند اگر ما مالک امر می‌بودیم نیز چنین [[رفتار]] می‌کردیم"<ref>{{متن حدیث|"إِنَّ دَوْلَتَنَا آخِرُ الدُّوَلِ وَ لَمْ يَبْقَ أَهْلُ بَيْتٍ لَهُمْ دَوْلَةٌ إِلَّا مَلَكُوا قَبْلَنَا لِئَلَّا يَقُولُوا إِذَا رَأَوْا سِيرَتَنَا إِذَا مَلَكْنَا سِرْنَا بِمِثْلِ سِيرَةِ هَؤُلَاءِ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ تَعَالَى وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ"}}؛ بحار الانوار، (مؤسسة الوفاء، بیروت)، ج ۵۲، ص ۳۳۲، ب ۲۷، ح ۵۸.</ref>.

::::::بنابراین فرد [[منتظر]] باید برای [[رضای خدا]] [[آمادگی]] حضور در رکاب [[حضرت]] را در خود ایجاد نماید. در [[دعای افتتاح]] نیز [[امام]] [[معصوم]]{{ع}} این [[هدف]] را مشخصاً بیان فرموده‌اند که: "خدایا! ما به تو [[امید]] و [[اشتیاق]] داریم که [[دولت]] باکرامت آن [[امام زمان]] را به [[ظهور]] آوری و [[اسلام]] و اهلش را به آن [[عزّت]] بخشی و [[نفاق]] و اهل [[نفاق]] را ذلیل و [[خوار]] گردانی و ما را در آن [[دولت]] حقّه اهل [[دعوت]] به طاعتت و از [[پیشوایان]] راه هدایتت قرار دهی و به واسطه آن بزرگوار به ما [[عزت]] [[دنیا]] و [[آخرت]] عطا فرمائی"<ref>مفاتیح الجنان، ص ۳۶۱، دعای افتتاح.</ref>»<ref>[[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص103-109.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

:::::*«[[مسلمانان]] عموماً و [[شیعیان]] خصوصاً منتظرند که سراسر [[گیتی]] را [[عدل]] و [[علم]] و [[توحید]] و [[ایمان]] و [[برابری]] و [[برادری]] فرا گیرد و آن [[رهبری]] که وعده [[ظهور]] او در [[قرآن]] و صدها [[احادیث]] معتبر وارد شده است، ظاهر شود و [[آیین]] توحیدی [[اسلام]] را که درشرق و غرب [[جهان]] وارد شده است، ظاهر کرده و گسترش دهد و [[امت]] واحد، [[حکومت]] واحد، قانون واحد و [[نظام]] واحد تمام افراد [[بشر]] را متحد، هم‌صدا، هم‌قدم و به هم پیوسته سازد. این [[عقیده]] به [[ظهور]] [[مصلح]] [[منتظر]] است که [[شیعه]] را در جریان زمان برای [[مقاومت]] در برابر صدمات و لطماتی که بر دعوتی وارد می‌شده و آن را متلاشی می‌کرد، پرورش داد و [[فکر]] [[شیعه]] را که [[فکر]] [[خالص]] اسلامی است و [[جامعه]] [[شیعه]] را از زوال و انقراض نگاه داشت و تا امروز این [[فکر]] و [[عقیده]] و [[ایمان]]، عامل بقای [[شیعه]] و [[پایداری]] و [[استقامت]] اوست. شیعیانی که با آن وضع جانگزای [[حکومت]] [[بنی‌امیه]] و [[بنی‌عباس]] روبرو شده بودند، آنچنان که تمام حیثیات و [[شؤون]] ظاهری و [[اجتماعی]] آنها الغا شده و از همه [[مشاغل]] محروم و در همه جا مورد تعقیب و زیر نظر جاسوسان [[حکومت]] قرار گرفته و از کمترین مجازات، یعنی زندان تا مجازاتهای شدید، یعنی بریدن دست و پا و زبان و بینی و شکنجه‌های غیر قابل [[تحمل]] دیگر را [[تحمل]] می‌کردند، اگر [[منتظر]] و اینده بین نبودند و [[اعتقاد]] به [[پیروزی]] [[حق]] و [[عدالت]] و [[شکست]] [[باطل]] و [[ستم]] نداشتند، با اینکه همه چیز را از دست رفته می‌دیدند، هر برایشان حال [[مقاومت]] باقی نمی‌ماند و همه اگر در [[دل]] [[شکست]] خورده و [[تسلیم]] می‌گشتند و از دگرگون شدن اوضاع، عوض شدن و ورق خوردن صفحه [[تاریخ]] [[ناامید]] می‌شدند، ریشه هر [[نهضت]] و حرکت و [[پایداری]] در آنها خشک می‌شد. اما [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[امام علی|علی]]{{ع}} وعده داده و [[قرآن مجید]] نیز [[بشارت]] داده است که این [[دین]] پایدار نمی‌ماند و این راه بسته نمی‌شود و این [[نزاع]] و [[نبرد]] [[حق]] و [[باطل]] با [[غلبه]] ظاهری [[جباران]] [[تاریخ]]، مانند [[یزید]] ولید و زیاد و [[حجاج]] و [[هارون]] و دیگران نیز پایان نمی‌پذیرد. پس از [[رحلت]] [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} و [[شهادت]] [[امام علی|امیرالمومنین]]{{ع}} و [[امام حسین|سیدالشهدا]]{{ع}} تا به امروز، ریشه تمام حرکات و نهضتهای [[شیعه]] و [[مسلمین]] علیه [[باطل]] و استثمارگران، همین فسلفه [[اجتماعی]] [[انتظار]] و [[عقیده]] به ادامه [[مبارزه]] [[حق]] و [[باطل]] تا [[پیروزی]] مطلق بوده است که می‌بینیم همیشه از میان شکست‌ها و پیروزی‌ مطلق بوده است که می‌بینیم همیشه از میان شکست‌ها و پیروزی‌هایی آشکار و در عین [[ذلت]] ظاهری، پرتو شعاع [[عزت]] و [[سربلندی]] و آقایی نمودار شده است و اراده‌ها و همت‌ها به حرکت و جنبش در می‌آید و افراد با [[اراده]] و مصمم و [[متعهد]] وارد میدان می‌شوند و هرچه [[دشمنان]] [[حق]] و [[عدالت]]، [[مسلمانان]] را می‌کشند و به زندان می‌اندازند و هرگونه [[شکنجه]] و عذابی را درباره آنها [[اجرا]] می‌کنند و آنها را از اجرای [[قوانین]] [[اسلام]] و برقرار کردن شعائر دینی، با [[زور]] و تطمیع باز می‌دارند، و [[تعلیم]] و تربیتشان و مطبوعات و تبلیغات و تمام وسایل ارتباط جمعی و رسانه‌های گروهی را ضد [[اسلام]] و [[منحرف]] کننده می‌سازند. این است فسلفه بزرگ [[اجتماعی]] [[انتظار]] [[ظهور]] و یکی از [[اسرار]] [[غیبت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} از این رو، [[ثواب]] [[منتظرین]]، مانند [[ثواب]] مجاهدین و بلکه [[شهیدان]] [[بدر]] و احد است. این همان فلسفه‌ای است که در [[ادیان]] گذشته نیز مایه [[امیدواری]] [[پیروان]] آنها و مشوق آنان به [[استقامت]] و [[پایداری]] و [[مقاومت]] و [[جهاد]] بوده است. در [[حقیقت]]، [[انتظار]]، [[فلسفه]] محکم و [[استواری]] است که مورد توجه تمام [[ادیان]] بوده و همه به این [[عقیده]] داشته‌اند، به این معنا که از سنن و نوامیس ثابتی است که همه [[ادیان آسمانی]] در بقای خود از آن مایه گرفته و همه در [[انتظار]] آینده‌ای عالی‌تر و بهتر بوده‌اند. [[اسلام]] نیز که [[دین]] جامع و خاتم است به تمام آنها نوید داده که [[خورشید]] جهانتاب [[اسلام]] طلوع خواهد کرد، عالم و تمام [[پیروان ادیان]] را از [[انتظار]] بیرون خواهد آورد. مسأله [[انتظار]] در [[اسلام]] در [[ظهور]] [[مصلح]] و [[منجی]] [[آخرالزمان]] و ولی دوران، [[حضرت مهدی]] {{ع}} که در بیت [[رسالت]] و از [[فرزند]] [[امام علی|علی]] و [[فاطمه زهرا|فاطمه]] و [[امام حسن|حسن]] و [[امام حسین|حسین]]{{عم}} و نهمین [[فرزند]] [[امام حسین|حسین]] است، خلاصه شد.  

:::::بنابراین، چنانکه از بررسی‌های عمیق و دقیق در [[تاریخ]] و در فسلفه [[ادیان]] و در [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] و [[روایات]] استفاده می‌شود، [[فلسفه انتظار]]، مانند یک عامل و ماده حیاتی مهم در تمام [[ادیان آسمانی]] وجود داشته و رمز بقا و موجودیت آنان بوده است و اکنون هم از عوامل بقای [[جامعه]] [[مسلمانان]] است<ref> آیت الله صافی، امامت و مهدویت، ج ۱، ص ۳۹۴.</ref>»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۲۰۹ - ۲۱۱.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«[[فلسفه انتظار]]، دمیدن [[روح]] [[امیدواری]] و [[پایداری]] است. [[انتظار]] و [[عقیده]] به [[ظهور]] [[مصلح]]، [[شیعه]] را در جریان زمان، برای [[مقاومت]] پرورش داد و [[جامعه]] [[شیعه]] را از زوال نگاه داشت و تا امروز، این [[عقیده]]، عامل بقای [[شیعه]] و [[پایداری]] اوست. شیعیانی که با وضعیت اسفبار [[حکومت]] [[بنی امیه]] و [[بنی عباس]]، روبه‌رو شده بودند، اگر [[منتظر]] و آینده‌بین نبودند و [[اعتقاد]] به [[پیروزی]] [[حق]] و [[عدالت]] نداشتند، هرگز برای‌شان حال [[مقاومت]] باقی نمی‌ماند و از دگرگون شدن اوضاع [[ناامید]] می‌شدند و ریشه هرحرکت و [[پایداری]] در آنها خشک می‌شد. اما [[قرآن کریم]] [[بشارت]] داده و [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[حضرت علی]] {{ع}} نیز وعده داده‌اند که این [[دین]]، پایدار می‌ماند و همیشه، [[حق]] پیروز است. پس از [[رحلت]] [[رسول خدا]] {{صل}} تا به امروز، ریشه همه حرکت‌ها و نهضت‌های [[شیعه]] علیه [[باطل]]، همین [[فلسفه انتظار]] و [[عقیده]] به ادامه [[مبارزه]] [[حق]] و [[باطل]] بوده است. این همان فلسفه‌ای است که در [[ادیان]] گذشته نیز مایه [[امیدواری]] [[پیروان]] آنها و مشوق آنان به [[پایداری]] بوده است. پس [[فلسفه انتظار]]، مانند یک عامل و ماده حیاتی مهم، در تمام [[ادیان آسمانی]] وجود داشته و رمز بقا و موجودیت آنان بوده است و اکنون هم از عوامل بقای [[جامعه]] [[مسلمانان]] است<ref>امامت و مهدویت، ج ۱، ص ۳۹۴.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۴۶.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

:::::#'''مقدمه تحقق [[فرج]]:''' بر اساس آموزه‌های [[اهل بیت]]{{ع}} درباره [[انتظار]] [[موعود]] و [[حکومت عدل جهانی]] خود [[انتظار فرج]] مرحله‌ای از [[فرج]] می‌باشد. [[دلیل]] این مدعا [[روایت]] [[محمد]] بن [[فضیل]] است که از [[امام رضا]]{{ع}} درباره [[فرج]] سؤال نمود و آن [[حضرت]] در جواب فرمود: {{متن حدیث|أَ وَ لَيْسَ تَعْلَمُ أَنَّ اِنْتِظَارَ الْفَرَجِ مِنَ الْفَرَجِ؟ إِنَّ اَللَّهَ يَقُولُ:}} {{متن قرآن|فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ}}<ref>سوره یونس، آیه ۲۰.</ref>. "مگر نمی‌دانی که [[انتظار فرج]] خود مرحله‌ای از [[فرج]] است؟" آن گاه فرمود: [[خدای تبارک و تعالی]] می‌فرماید: و [[انتظار]] برید که من [هم] با شما منتظرم<ref>عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر، ۲ / ۱۳۸.</ref>.

:::::#'''عدم [[تسلیم]] در برابر [[فساد محیط]]:''' یکی از آثار مهم [[انتظار]] [[موعود]]، حل نشدن در [[مفاسد]] محیط و عدم [[تسلیم]] در برابر آلودگی‌ها است. هنگامی که [[فساد]] فراگیر می‌شود و افراد بسیاری را به آلودگی می‌کشاند گاه افراد [[پاک]] در یک بن بست سخت روانی قرار می‌گیرند. گاه [[ناامیدی]] در برخی از افراد نفوذ می‌کند و آنها [[فکر]] می‌کنند دیگر امیدی به [[اصلاح]] نیست و تلاش و کوشش برای [[پاک]] نگه داشتن خویش بیهوده است، این [[نومیدی]] ممکن است آنها را به تدریج به سوی [[فساد]] و هم رنگی با محیط بکشاند و نتوانند خود را به صورت یک [[اقلیت]] [[صالح]] در برابر [[اکثریت]] ناسالم حفظ کنند. [[امید]] به [[اصلاح]] نهایی تنها چیزی است که می‌تواند در آنها "[[امید]]" بدمد و به [[مقاومت]] و خویشتن داری [[دعوت]] نماید و نگذارد در [[محیط فاسد]] حل شوند، تنها در این صورت آنها دست از تلاش و کوشش برای حفظ [[پاکی]] خویش و [[اصلاح]] دیگران بر نخواهند داشت. بلکه تلاش آنها در این راه بیشتر خواهد شد<ref>ر.ک: [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، تفسیر نمونه، ۷ / ۳۸۶، ۳۸۷.</ref>»<ref>[[عباس گوهری|گوهری، عباس]] و [[محسن دیمه کار گراب|دیمه کار گراب، محسن ]]، [[رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه (مقاله)|رسالت منتظران در زمینه‌سازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه]]، ص 93-95.</ref>.

== پرسش‌های مصداقی همطراز ==