جز
جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 '
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-}} {{پاسخ پرسش +}} {{پاسخ پرسش )) |
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
| پاسخ = آیتالله '''[[سید احمد خاتمی]]'''، در مقاله ''«[[انتظار مسئولانه (مقاله)|انتظار مسئولانه]]»'' در اینباره گفته است: | | پاسخ = آیتالله '''[[سید احمد خاتمی]]'''، در مقاله ''«[[انتظار مسئولانه (مقاله)|انتظار مسئولانه]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«شخص [[منتظر]] [[مسئول]]، حالتی سازنده، فعال، پویا و تأثیرگذار دارد؛ وضعیت موجود را برنمیتابد و تلاش میکند تا زمینههای [[اجتماعی]] و [[فرهنگی]] برای [[ظهور امام]] را آماده کند. او نه تنها از منظر ویژگیهای فردی، خود را شخصی آماده برای [[عصر ظهور]] [[تربیت]] میکند، بلکه از منظر [[دانش]] و مهارتهای [[اداری]]، [[اجتماعی]]، [[سیاسی]] و [[فرهنگی]] نیز [[آمادگی]] کامل ورود فرد و [[جامعه]] به [[عصر ظهور]] و [[توانایی]] اداره [[جامعه مهدوی]] را دارد. [[جامعه مهدوی]]، جامعهای پویا، آماده، [[گوش به فرمان]] و [[شایسته]] [[آرمان]] [[مهدوی]] است، از اینرو باید به پدید آوردن زمینهها و آمادگیهای [[اجتماعی]]، تشکیلاتی و [[فرهنگی]] نیز توجه داشت. | ::::::«شخص [[منتظر]] [[مسئول]]، حالتی سازنده، فعال، پویا و تأثیرگذار دارد؛ وضعیت موجود را برنمیتابد و تلاش میکند تا زمینههای [[اجتماعی]] و [[فرهنگی]] برای [[ظهور امام]] را آماده کند. او نه تنها از منظر ویژگیهای فردی، خود را شخصی آماده برای [[عصر ظهور]] [[تربیت]] میکند، بلکه از منظر [[دانش]] و مهارتهای [[اداری]]، [[اجتماعی]]، [[سیاسی]] و [[فرهنگی]] نیز [[آمادگی]] کامل ورود فرد و [[جامعه]] به [[عصر ظهور]] و [[توانایی]] اداره [[جامعه مهدوی]] را دارد. [[جامعه مهدوی]]، جامعهای پویا، آماده، [[گوش به فرمان]] و [[شایسته]] [[آرمان]] [[مهدوی]] است، از اینرو باید به پدید آوردن زمینهها و آمادگیهای [[اجتماعی]]، تشکیلاتی و [[فرهنگی]] نیز توجه داشت. | ||
[[انتظار فرج]] مسئولانه، به معنای [[باور]] [[اهداف ]] [[جامعه مهدوی]] است. [[منتظر]] [[مسئول]] میداند که [[عدالت فراگیر]] و جهانی تنها در سایه [[دولت مهدوی]] پدید میآید و در محدوده [[قدرت]] و عمل خویش، [[آمادهسازی]] زمینههای ورود به آن دوره را [[وظیفه]] خود میشمرد. [[تکامل انسان]] و [[جامعه]]، کوشش در مسیر بازسازی [[جامعه]] براساس [[قسط]] و [[عدل]] و [[مبارزه با ظلم]] و [[بیعدالتی]] از جمله نمودهای [[انتظار]] مسئولانه است. | |||
[[امام صادق]]{{ع}} به این [[انتظار]] مسئولانه اشاره کرده و فرموده است: "هریک از شما باید خود را برای [[خروج قائم]] آماده کند هرچند فراهم آوردن تیری باشد"<ref>{{متن حدیث| لَيُعِدَّنَّ أَحَدُكُمْ لِخُرُوجِ الْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً}}؛ الغیبه نعمانی، ص ۳۲۰، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۶.</ref>. | |||
[[حضرت]] [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}} نیز ضمن برشمردن [[فضائل]] [[منتظران]] به [[مسئولیت]] آنها اشاره کرده و فرموده است: آنان [[مخلصان]] [[حقیقی]]، [[شیعیان راستین]] ما و دعوتگران به [[دین خدا]] در پیدا و [[نهان]] هستند<ref>{{متن حدیث|أُولَئِكَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِيعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاهُ إِلَى دِينِ اللَّهِ سِرّاً وَ جَهْراً}}؛ کمال الدین، ص ۳۰۹، بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۳۸۶. دانشنامه امام مهدی بر پایه قرآن و حدیث و تاریخ، جلد پنجم، صص ۳۱۱-۳۱۰ (در تدوین این مقاله از این کتاب بهره فراوانی بردم).</ref>»<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[ انتظار مسئولانه (مقاله)|انتظار مسئولانه]].</ref>. | |||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
خط ۷۴: | خط ۷۷: | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[قنبر علی صمدی]]'''، در مقاله ''«[[ نقش مردم در تعجیل ظهور (مقاله)|نقش مردم در تعجیل ظهور]]»'' در اینباره گفته است: | | پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[قنبر علی صمدی]]'''، در مقاله ''«[[ نقش مردم در تعجیل ظهور (مقاله)|نقش مردم در تعجیل ظهور]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«[[انتظار ظهور]] در نظریه حصولی از [[حد ]] [[شعار]] فراتر نمیرود؛ زیرا این دیدگاه، [[قیام]] و برنامههای [[امام زمان]]{{ع}} را از کارکرد [[جامعه]] جدا میداند. روشن است که این نگرش عافیتطلبانه و تکلیف گریزانه، پیآمدی جز فرسایش و رکود ندارد. اما نظریه تحصیلی، به طور کاربردی، مثبت، سازنده، پویا و تحولآفرین به مسئله [[ظهور]] مینگرد. [[اعتقاد]] به [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} در این دیدگاه، تنها ادعا و باور نیست، بلکه راهِ [[زندگی]] فرد [[معتقد]] به [[ظهور]] را نیز مشخص میکند. این نگاه راهبردی [[شیعه]] به [[آینده]] روشن و امیدبخش، [[جامعه]] مرده و بیتحرک را به جامعهای زنده و پویا میتواند بدل کند. | ::::::«[[انتظار ظهور]] در نظریه حصولی از [[حد ]] [[شعار]] فراتر نمیرود؛ زیرا این دیدگاه، [[قیام]] و برنامههای [[امام زمان]]{{ع}} را از کارکرد [[جامعه]] جدا میداند. روشن است که این نگرش عافیتطلبانه و تکلیف گریزانه، پیآمدی جز فرسایش و رکود ندارد. اما نظریه تحصیلی، به طور کاربردی، مثبت، سازنده، پویا و تحولآفرین به مسئله [[ظهور]] مینگرد. [[اعتقاد]] به [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} در این دیدگاه، تنها ادعا و باور نیست، بلکه راهِ [[زندگی]] فرد [[معتقد]] به [[ظهور]] را نیز مشخص میکند. این نگاه راهبردی [[شیعه]] به [[آینده]] روشن و امیدبخش، [[جامعه]] مرده و بیتحرک را به جامعهای زنده و پویا میتواند بدل کند. | ||
تفاوت باورمندان [[حقیقی]] با مدعیان، بسیار چشمگیر است. [[منتظران واقعی]] به [[انگیزه]] [[اصلاح]] وضع موجود، میکوشند تا [[موانع ظهور]] را بشناسند و آنها را رفع کنند، اما مدعیان انتظار، هر نوع اصلاحی را محکوم میکنند. [[منتظران واقعی]]، [[انتظار]] را [[تکلیف]] و [[رسالت]] و مدعیان، آن را رفع تکلیف میدانند. [[منتظران واقعی]]، [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] خود را با خواستههای [[منتظَر]] همآهنگ میسازند، اما مدعیان [[انتظار]] هیچ تأثیری از او نمیپذیرند. [[منتظران واقعی]] از [[سرنوشت]] خود و [[جامعه]] نگرانند، اما مدعیان انتظار درباره [[سرنوشت]] خود و [[جامعه]] نمیاندیشند. [[منتظران واقعی]] برای برپایی [[عدالت]]، تلاش میکنند، اما مدعیان [[انتظار]]، استقرار [[عدالت]] را به [[منجی]] غیبی وامیگذارند. [[منتظران واقعی]]، به [[معروف]] امر و از منکر نهی میکنند و در برابر آزارها و تکذیبها میایستند، اما مدعیان، به دیگران بیاعتنایند<ref>ماهنامه موعود، ش۲۸.</ref>»<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[اصحاب و یاران مهدی (مقاله)|اصحاب و یاران مهدی]]، ص ۶۸-۶۹.</ref>. | |||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
خط ۸۲: | خط ۸۶: | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[اسماعیل دانش]]'''، در مقاله ''«[[نقش آموزه انتظار در پایداری جنبشهای اسلامی (مقاله)|نقش آموزه انتظار در پایداری جنبشهای اسلامی]]»'' در اینباره گفته است: | | پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[اسماعیل دانش]]'''، در مقاله ''«[[نقش آموزه انتظار در پایداری جنبشهای اسلامی (مقاله)|نقش آموزه انتظار در پایداری جنبشهای اسلامی]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«[[انتظار پویا]]، ترکیبی از [[ایمان]] و [[اعتقاد]] قلبی به [[ولایت]] و [[ظهور]] [[قطب عالم امکان]] است، که آرزوی آمدن [[منجی]] و [[حاکم]] گردانیدن [[عدل مطلق]] را بر پهنای [[گیتی]] در قلبهای [[عاشق]] میپروراند و به جایگزین شدن [[حکومت عدل]] و [[عدالت]] به جای حکومتهای [[جور]]، [[امید]] میآفریند. [[انتظار]] به این معنا، صحیحترین و [[کاملترین]] برداشت و تفسیری است که ذوق و شوقی برای نایل شدن به دنیای [[پاک]] و مسالمتآمیز در سایهسار زلال [[منجی]] عالم [[بشریت]] ایجاد میکند. | ::::::«[[انتظار پویا]]، ترکیبی از [[ایمان]] و [[اعتقاد]] قلبی به [[ولایت]] و [[ظهور]] [[قطب عالم امکان]] است، که آرزوی آمدن [[منجی]] و [[حاکم]] گردانیدن [[عدل مطلق]] را بر پهنای [[گیتی]] در قلبهای [[عاشق]] میپروراند و به جایگزین شدن [[حکومت عدل]] و [[عدالت]] به جای حکومتهای [[جور]]، [[امید]] میآفریند. [[انتظار]] به این معنا، صحیحترین و [[کاملترین]] برداشت و تفسیری است که ذوق و شوقی برای نایل شدن به دنیای [[پاک]] و مسالمتآمیز در سایهسار زلال [[منجی]] عالم [[بشریت]] ایجاد میکند. | ||
[[انتظار پویا]]، انزجار و تنفر از همه [[مفاسد]] و تباهیهایی است که [[ظهور]] آن [[امام]] را به تأخیر میاندازد و تلاش و کوششی است در جهت مهیا کردن خود و [[جامعه]] برای [[درک]] و [[تحمل]] [[ظهور]] [[آخرین سفیر]] [[الهی]]؛ شعله برافروختهای است در قلبهای [[منتظران]] که هم سوخت و سوزی است از [[فراق]] [[یار]] و هم نوری است پرفروغ برای [[آینده]] روشن و پرامید. این [[انتظار]] در [[فطرت]] و اعماق [[سرشت]] [[آدمی]] جای دارد. | |||
از منظر [[آیتالله]] صافی گلپایگانی: «این نوع [[انتظار]]،شخص را متعهدو مسئول میسازد که برای تحقق هدفهای [[اسلام]] وعملی شدن برنامههای [[دینی]] بدون هیچ گونه [[یأس]] و ناامیدی و ضعف و سستی،شب و روز کوشش و تلاش نماید و فداکاری و جانفشانی کند تا گامی به سوی مقاصد عالیه [[اسلام]] بردارد.این [[انتظار]]، شخص را محکم و مقاوم، بااراده، نفوذناپذیر، مستقل، [[شجاع]] و بلند [[همت]] میسازد. این [[انتظار]]، لفظ نیست، گفتن نیست؛ عمل است،حرکت است، [[نهضت]] و مبارزه و جهاداست، صبروشکیبای و مقاومت است. | |||
انتظار پویا،بسان خونی در رگ زندگی انسان است؛ قلبی در تاریخ تکاملی بشریت است؛ خط بطلانی بر همه کفرها، نفاقها، ظلمها، بیعدالتیها و هوچیگریها است. انتظار پویا «بهترین عمل نزد خداوند» و «با فضیلتترین عبادت» است. انسانِ منتظر «از همه مردم در همه عصرها فاضلتر است. [[انتظار پویا]] از بزرگترین عوامل [[مقاومت]] و [[پایداری]] است؛ زیرا [[مسلمانان]] و [[جوامع اسلامی]] را در برابر [[ظلمها]]، [[فسادها]] و... ثابت و پا بر جا نگاه داشته است و به آنان [[دل]] و جرئت بخشیده تا در برابر [[دشمنان اسلام]] [[ایستادگی]] کنند. در پرتو [[اعتقاد]] به انتظارِ پویا است که [[مجاهدان]] [[جهان اسلام]] در برابر تمام [[انحرافات]] و فشارهایی که از سوی دنیای [[استکبار]] وارد میشود، [[مقاومت]] و [[مبارزه]] میکنند و کوچکترین تزلزلی در [[اراده]] خود راه نمیدهند و برای [[زمینهسازی]] [[دولت حق]]، سر از پا نمیشناسند»<ref>[[اسماعیل دانش|دانش، اسماعیل]]، [[نقش آموزه انتظار در پایداری جنبشهای اسلامی (مقاله)|نقش آموزه انتظار در پایداری جنبشهای اسلامی]]، ص؟؟.</ref>. | |||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
خط ۹۲: | خط ۹۹: | ||
| پاسخ = آقای دکتر '''[[سید مهدی طاهری]]'''، در مقاله ''«[[انقلاب و انتظار (مقاله)|انقلاب و انتظار]]»'' در اینباره گفته است: | | پاسخ = آقای دکتر '''[[سید مهدی طاهری]]'''، در مقاله ''«[[انقلاب و انتظار (مقاله)|انقلاب و انتظار]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«در این دیدگاه [[انتظار]] به معنای [[قیام]] و [[انقلاب]] علیه دولتهای [[ظالم]] و [[غاصب]] و [[مبارزه]] با [[فساد]] و [[تباهی]] برای زمینهسازی [[ظهور امام زمان]]{{ع}} و شکلدهی به حرکت اصلاحی و سازنده است<ref>[[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[انتظار و انقلاب (مقاله)|انتظار و انقلاب]]، [[انتظار (نشریه)|فصلنامه انتظار]]، ص۱۳۲.</ref> که از آن به تعابیر متفاوتی همچون [[انتظار سازنده]]، پویا و زنده تلقی میگردد. این برداشت به منظور [[زمینهسازی]] مثبت برای [[حکومت جهانی]] [[موعود]]، [[انتظار]] را به معنای «فراهمآوردن [[زمینههای ظهور]]، [[ظلمستیزی]] به اندازه [[توان]] و [[آمادگی برای ظهور]] [[حضرت]]» میداند<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، [[قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ (کتاب)|قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ]]، ص۶۱.</ref>. | ::::::«در این دیدگاه [[انتظار]] به معنای [[قیام]] و [[انقلاب]] علیه دولتهای [[ظالم]] و [[غاصب]] و [[مبارزه]] با [[فساد]] و [[تباهی]] برای زمینهسازی [[ظهور امام زمان]]{{ع}} و شکلدهی به حرکت اصلاحی و سازنده است<ref>[[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[انتظار و انقلاب (مقاله)|انتظار و انقلاب]]، [[انتظار (نشریه)|فصلنامه انتظار]]، ص۱۳۲.</ref> که از آن به تعابیر متفاوتی همچون [[انتظار سازنده]]، پویا و زنده تلقی میگردد. این برداشت به منظور [[زمینهسازی]] مثبت برای [[حکومت جهانی]] [[موعود]]، [[انتظار]] را به معنای «فراهمآوردن [[زمینههای ظهور]]، [[ظلمستیزی]] به اندازه [[توان]] و [[آمادگی برای ظهور]] [[حضرت]]» میداند<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، [[قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ (کتاب)|قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ]]، ص۶۱.</ref>. | ||
در این دیدگاه (...) فرد [[منتظر]] باید با برخورداری از [[اعمال]] [[پاک]]، [[شهامت]] و [[آگاهی]]، خود و [[جامعه]] را آماده [[ظهور]] [[منتظَر]] نماید. [[انسان]] [[منتظر]] نیز باید در خودش [[آمادگی]] برای [[اطاعت]] و پیوستن به آن [[حضرت]] را ایجاد، و همچنین زمینه [[ظهور]] آن [[حضرت]] را فراهم کند<ref>[[محمد صادق حائری شیرازی|حائری شیرازی، محی الدین]]، [[آثار تربیتی انتظار (مقاله)|آثار تربیتی انتظار]]، [[موعود (نشریه)|ماهنامه موعود]]، ص۱۴.</ref>. در [[انتظار سازنده]] چنانچه [[مؤمنان]] تلاشی پیگیر در [[اصلاح جامعه]] نداشته باشند و با [[زشتیها]] و [[منکرات]] [[مبارزه]] نکنند، [[منتظر]] شمرده نمیشوند. برخلاف کسانی که تصور میکنند باید [[فساد]] شدید، [[جامعه]] را فراگیرد تا زمینه [[ظهور]] فراهم آید؛ اما [[پیروان]] برداشت دوم معتقدند که جامعه [[اسلامی]] باید با استفاده از تمامی امکانات، در [[آمادگی]] و رشد [[انسانها]] در فراهم آوردن بسترهای لازم برای [[ظهور]] تلاش کند. | |||
براساس اسناد [[تاریخی]] از [[صدر اسلام]] تاکنون، [[شیعه]] در [[مقام]] گروهی انقلابی و تحولآفرین، برای فراهم آوردن بسترهای [[ظهور]]، هیچگاه [[ولایت]] [[ظالمان]] را نپذیرفته و در برابر [[سلطه]] و [[اقتدار]] [[سیاسی]] [[نامشروع]]، موضع رد و منفی داشته است. دراینباره وجود آموزههایی همچون «موعودگرایی»، «[[انتظار]] فعال»، «[[اجتهاد]] سازنده»، «[[مرجعیت]]»، و «[[ولایتفقیه]]»، [[پویایی]] خاصی به [[مکتب]] [[تشیع]] بخشیده و [[تشیع]] را به [[مذهب]] پویا و پیشرو در [[جهان اسلام]] تبدیل کرده است؛ نقطه [[شکوفایی]] و اوج این [[تفکر]]، با [[پیروزی انقلاب اسلامی ایران]] در دوران معاصر محقق شد. در دوران تاریک و پر از [[ظلم]] و [[فساد]] رژیم پهلوی، آگاهیبخشی علمایی همچون [[امام]] خمینی(ره) باعث شد زمینه برای [[ظهور]] و بروز آثار و پیامهای اصلی «[[انتظار]]» فراهم شود و رژیم [[طاغوت]] که به سرعت به سمت دینستیزی، [[ترویج]] [[مفاسد]]، ارزشزدایی، خفقان و [[استبداد]] پیش میرفت، با [[غفلت]] از باورهای عمیق و درونی [[مردم]] [[متدین]]، به روحیه [[ظلمستیزی]]، شهادتطلبی و اصلاحگرایانه آنان توجهی نداشت. در این وضعیت [[امام]] خمینی(ره) با طرح اندیشه [[حکومت اسلامی]] در [[عصر غیبت]]، درصدد تحقق [[انتظار پویا]] در [[جامعه]] برآمدند. ایشان ضمن مقابله با [[انتظار سلبی]] فرمودهاند: «[[انتظار فرج]]، [[انتظار]] [[قدرت اسلام]] است و ما باید کوشش کنیم تا [[قدرت اسلام]] در عالم تحقق پیدا کند و [[مقدمات ظهور]]، انشاءالله تهیه شود»<ref>[[سید روحالله موسوی خمینی|موسوی خمینی، سید روحالله]]، [[صحیفه نور (کتاب)|صحیفه نور]]، ج۷، ص۲۵۵.</ref><ref>[[سید مهدی طاهری|طاهری، سید مهدی]]، [[انقلاب و انتظار (مقاله)|انقلاب و انتظار]]، [[زمانه (نشریه)|ماهنامه زمانه]] ص؟.</ref>. | |||
}} | }} | ||