وسعت حکومت حضرت مهدی چقدر است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-== پاسخ نخست== +== پاسخ نخست ==))
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ')
خط ۱۹: خط ۱۹:
::::::آقای '''[[علی اصغر رضوانی]]'''، در کتاب ''«[[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[علی اصغر رضوانی]]'''، در کتاب ''«[[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«از عهد جدید استفاده می‌شود که حکومت [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} که از آن به ملکوت آسمان‌ها یا ملکوت خداوند برای فرزند انسان تعبیر شده تمام روی زمین را فرا خواهد گرفت، در انجیل لوقا آمده است: در آینده مردمی از شرق و غرب و شمال و جنوب زمین آمده و بر سر سفره، در ملکوت خداوند خواهند نشست<ref> انجیل لوقا، ۱۳/۲۴۲/۲۹.</ref> و در انجیل مرقس می‌خوانیم: و واجب است که قبل از آن به جمیع عالم بشارت داده شود<ref>انجیل مرقس، ۱۳/۱۶۶/۱۰.</ref>.
::::::«از عهد جدید استفاده می‌شود که حکومت [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} که از آن به ملکوت آسمان‌ها یا ملکوت خداوند برای فرزند انسان تعبیر شده تمام روی زمین را فرا خواهد گرفت، در انجیل لوقا آمده است: در آینده مردمی از شرق و غرب و شمال و جنوب زمین آمده و بر سر سفره، در ملکوت خداوند خواهند نشست<ref> انجیل لوقا، ۱۳/۲۴۲/۲۹.</ref> و در انجیل مرقس می‌خوانیم: و واجب است که قبل از آن به جمیع عالم بشارت داده شود<ref>انجیل مرقس، ۱۳/۱۶۶/۱۰.</ref>.
::::::در احادیث اسلامی نیز به این موضوع اشاره شده است، [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: {{عربی|«القائم منّا... یبلغ سلطانه المشرق والمغرب»}}<ref>کمال الدین، ۳۳۰، ح۱۶.</ref>؛ قائم از ما... حکومت او مشرق و مغرب عالم را فرا خواهد گرفت. ابوداوود به سندش از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} نقل کرده که فرمود: {{عربی|«ویهلک اللَّه فی زمانه الملل کلّها إلاّ الإسلام»}}<ref>سنن ابی داوود، ج۲، ص۳۱۹، ح۴۳۲۴.</ref>؛ خداوند در زمان او -[[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} اهل همه ملت‌ها به جز [[اسلام]] را هلاک خواهد نمود.»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۱۱۶.</ref>.
 
در احادیث اسلامی نیز به این موضوع اشاره شده است، [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: {{عربی|«القائم منّا... یبلغ سلطانه المشرق والمغرب»}}<ref>کمال الدین، ۳۳۰، ح۱۶.</ref>؛ قائم از ما... حکومت او مشرق و مغرب عالم را فرا خواهد گرفت. ابوداوود به سندش از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} نقل کرده که فرمود: {{عربی|«ویهلک اللَّه فی زمانه الملل کلّها إلاّ الإسلام»}}<ref>سنن ابی داوود، ج۲، ص۳۱۹، ح۴۳۲۴.</ref>؛ خداوند در زمان او -[[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} اهل همه ملت‌ها به جز [[اسلام]] را هلاک خواهد نمود.»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۱۱۶.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۳۴

الگو:پرسش غیرنهایی

وسعت حکومت حضرت مهدی چقدر است؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

وسعت حکومت حضرت مهدی چقدر است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

علی اصغر رضوانی
آقای علی اصغر رضوانی، در کتاب «موعودشناسی و پاسخ به شبهات» در این‌باره گفته است:
«از عهد جدید استفاده می‌شود که حکومت حضرت مهدی(ع) که از آن به ملکوت آسمان‌ها یا ملکوت خداوند برای فرزند انسان تعبیر شده تمام روی زمین را فرا خواهد گرفت، در انجیل لوقا آمده است: در آینده مردمی از شرق و غرب و شمال و جنوب زمین آمده و بر سر سفره، در ملکوت خداوند خواهند نشست[۱] و در انجیل مرقس می‌خوانیم: و واجب است که قبل از آن به جمیع عالم بشارت داده شود[۲].

در احادیث اسلامی نیز به این موضوع اشاره شده است، امام باقر(ع) می‌فرماید: «القائم منّا... یبلغ سلطانه المشرق والمغرب»[۳]؛ قائم از ما... حکومت او مشرق و مغرب عالم را فرا خواهد گرفت. ابوداوود به سندش از رسول خدا(ص) نقل کرده که فرمود: «ویهلک اللَّه فی زمانه الملل کلّها إلاّ الإسلام»[۴]؛ خداوند در زمان او -مهدی(ع) اهل همه ملت‌ها به جز اسلام را هلاک خواهد نمود.»[۵].

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  1. انجیل لوقا، ۱۳/۲۴۲/۲۹.
  2. انجیل مرقس، ۱۳/۱۶۶/۱۰.
  3. کمال الدین، ۳۳۰، ح۱۶.
  4. سنن ابی داوود، ج۲، ص۳۱۹، ح۴۳۲۴.
  5. رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۱۱۶.