جز
جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 '
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ') |
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ') |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
| پاسخدهنده = سید محمد بنیهاشمی | | پاسخدهنده = سید محمد بنیهاشمی | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[سید محمد بنیهاشمی]]'''، در کتاب ''«[[سلسله درسهای مهدویت ج۱۰ (کتاب)|انتظار فرج]]»'' در اینباره گفته است: | | پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[سید محمد بنیهاشمی]]'''، در کتاب ''«[[سلسله درسهای مهدویت ج۱۰ (کتاب)|انتظار فرج]]»'' در اینباره گفته است: | ||
«[[ظهور امام زمان]] {{ع}} [[فرج]] همه [[مؤمنان]] در عالم بلکه همه [[مظلومان]] و حتی [[فرج]] غیر [[انسانها]] هم هست. این که [[منتظر ظهور]] [[حضرت]]، [[انتظار]] [[فرج]] چه کسانی را دارد، [[ارزش]] آن را کاملاً متفاوت میکند و مراتب مختلفی از [[انتظار فرج]] را به وجود میآورد. اولین رتبه این است که مؤمنی از گرفتاریهای شخصی خود به ستوه آمده و در [[انتظار فرج]] الهی نسبت به آنها باشد. چنین شخصی همه [[فکر]] و همشف خلاصی خودش از گرفتاریهایش میباشد و به غیر خود – از گرفتاران – توجه خاصی ندارد. | |||
::::::این که [[انسان]] رفع گرفتاریهایش را از [[خدا]] بخواهد و خلاصی از آنها را در [[ظهور امام عصر]] {{ع}} بداند، بسیار ارزشمند است و در مقایسه با آن که در گرفتاریهای خود به [[خدا]] توجه نمیکند یا رفع آن را به [[ظهور امام]] {{ع}} نمیبیند، از رتبه ایمانی بسیار بالایی برخوردار است، ولی در عین حال چون فقط خودش را میبیند و تنها به [[سعادت]] خویش میاندیشد، از این لحاظ رتبه بالایی ندارد. | ::::::این که [[انسان]] رفع گرفتاریهایش را از [[خدا]] بخواهد و خلاصی از آنها را در [[ظهور امام عصر]] {{ع}} بداند، بسیار ارزشمند است و در مقایسه با آن که در گرفتاریهای خود به [[خدا]] توجه نمیکند یا رفع آن را به [[ظهور امام]] {{ع}} نمیبیند، از رتبه ایمانی بسیار بالایی برخوردار است، ولی در عین حال چون فقط خودش را میبیند و تنها به [[سعادت]] خویش میاندیشد، از این لحاظ رتبه بالایی ندارد. | ||
::::::دومین مرتبه این است که [[مؤمن]] به خاطر رفع گرفتاری از همه [[مؤمنان]] در روی کره [[زمین]]، [[ظهور]] [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} را [[انتظار]] میکشد. چنین فردی [[یقین]] دارد که راه [[نجات]] [[مؤمنان]] – به طور کامل – از سختیها و ناراحتیهای [[زمان غیبت]] در سطح [[جهان]]، همانا [[ظهور امام]] [[غایب]] {{ع}} است، لذا رنجها و گرفتاریهای همه [[مؤمنان]] او را [[رنج]] میدهد و برای [[فرج]] آنها در [[انتظار ظهور]] مولایش به سر میبرد. | ::::::دومین مرتبه این است که [[مؤمن]] به خاطر رفع گرفتاری از همه [[مؤمنان]] در روی کره [[زمین]]، [[ظهور]] [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} را [[انتظار]] میکشد. چنین فردی [[یقین]] دارد که راه [[نجات]] [[مؤمنان]] – به طور کامل – از سختیها و ناراحتیهای [[زمان غیبت]] در سطح [[جهان]]، همانا [[ظهور امام]] [[غایب]] {{ع}} است، لذا رنجها و گرفتاریهای همه [[مؤمنان]] او را [[رنج]] میدهد و برای [[فرج]] آنها در [[انتظار ظهور]] مولایش به سر میبرد. | ||
خط ۱۰۳: | خط ۱۰۴: | ||
| پاسخدهنده = | | پاسخدهنده = | ||
| پاسخ = خانم '''[[خدیجه هاشمی]]'''، در کتاب ''«[[مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر ۱ (کتاب)|مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر]]»'' در اینباره گفته است: | | پاسخ = خانم '''[[خدیجه هاشمی]]'''، در کتاب ''«[[مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر ۱ (کتاب)|مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر]]»'' در اینباره گفته است: | ||
«یک عمل خاص - بسته به شرایط و حالات مختلفی که فاعل آن دارد - میتواند ارزشهای مختلفی نزد [[خداوند]] داشته باشد. عوامل گوناگونی بر [[میزان]] [[ارزش]] یک عمل تأثیر دارد که در رأس همه آنها [[نیت]] است. یک عمل اگر با نیتهای مختلف انجام شود، در [[حقیقت]] [[اعمال]] مختلفی انجام شده است که هر کدام ارزشی غیر از دیگری دارد. به همین [[دلیل]] [[انتظار فرج]] مراتب مختلفی دارد: | |||
:::::#اولین مرتبه این است که مؤمنی از گرفتاریهای شخصی خود به ستوه آمده و در [[انتظار فرج]] [[الهی]] باشد. چنین شخصی همه [[فکر]] و همتش خلاصی از گرفتاریهایش است و به غیر از خود توجه خاصی به سایر [[گرفتاران]] ندارد. اینکه [[انسان]] رفع گرفتاریهایش را از [[خدا]] بخواهد و خلاصی از آنها را در [[ظهور امام عصر]] بداند بسیار ارزشمند است، و در مقایسه با آن که در گرفتاریهای خود به [[خدا]] توجه نمیکند یا رفع آن را در [[ظهور امام]] نمیبیند، از رتبه ایمانی بسیار بالایی برخوردار است؛ ولی در عین حال چون فقط خودش را میبیند و تنها به [[سعادت]] خویش میاندیشد از این لحاظ رتبه والایی ندارد. | :::::#اولین مرتبه این است که مؤمنی از گرفتاریهای شخصی خود به ستوه آمده و در [[انتظار فرج]] [[الهی]] باشد. چنین شخصی همه [[فکر]] و همتش خلاصی از گرفتاریهایش است و به غیر از خود توجه خاصی به سایر [[گرفتاران]] ندارد. اینکه [[انسان]] رفع گرفتاریهایش را از [[خدا]] بخواهد و خلاصی از آنها را در [[ظهور امام عصر]] بداند بسیار ارزشمند است، و در مقایسه با آن که در گرفتاریهای خود به [[خدا]] توجه نمیکند یا رفع آن را در [[ظهور امام]] نمیبیند، از رتبه ایمانی بسیار بالایی برخوردار است؛ ولی در عین حال چون فقط خودش را میبیند و تنها به [[سعادت]] خویش میاندیشد از این لحاظ رتبه والایی ندارد. | ||
:::::#دومین مرتبه این است که [[مؤمن]] به خاطر گرفتاری همه [[مؤمنان]] در روی کره [[زمین]]، [[ظهور]] [[حضرت بقیة الله]] را [[انتظار]] میکشد. چنین فردی [[یقین]] دارد که راه [[نجات]] کامل [[مؤمنان]] از [[سختیها]] و ناراحتیهای [[دوران غیبت]] همانا [[ظهور]] [[امام غایب]] است، لذا [[رنجها]] و گرفتاریهای [[مؤمنان]]، او را [[رنج]] میدهد و برای [[فرج]] آنها در [[انتظار ظهور]] به سر میبرد. این حالت نسبت به حالت قبلی در رتبه بالاتری است و فضیلتی که [[انتظار فرج]] برای این فرد دارد بیش از کسی است که فقط به [[فکر]] مشکلات خودش است. | :::::#دومین مرتبه این است که [[مؤمن]] به خاطر گرفتاری همه [[مؤمنان]] در روی کره [[زمین]]، [[ظهور]] [[حضرت بقیة الله]] را [[انتظار]] میکشد. چنین فردی [[یقین]] دارد که راه [[نجات]] کامل [[مؤمنان]] از [[سختیها]] و ناراحتیهای [[دوران غیبت]] همانا [[ظهور]] [[امام غایب]] است، لذا [[رنجها]] و گرفتاریهای [[مؤمنان]]، او را [[رنج]] میدهد و برای [[فرج]] آنها در [[انتظار ظهور]] به سر میبرد. این حالت نسبت به حالت قبلی در رتبه بالاتری است و فضیلتی که [[انتظار فرج]] برای این فرد دارد بیش از کسی است که فقط به [[فکر]] مشکلات خودش است. |