اعتقاد و امید به تحقق وضع مطلوب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-== جستارهای وابسته == * +== جستارهای وابسته == {{مدخل‌های وابسته}} *))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{مدخل‌های وابسته}} +{{مدخل‌ وابسته}}))
خط ۳۸: خط ۳۸:


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل‌های وابسته}}
{{مدخل‌ وابسته}}
* [[ارکان انتظار]]
* [[ارکان انتظار]]
* [[آیا اعتقاد و امید به تحقق وضع مطلوب از ارکان انتظار و وظایف منتظران است؟ (پرسش)]]
* [[آیا اعتقاد و امید به تحقق وضع مطلوب از ارکان انتظار و وظایف منتظران است؟ (پرسش)]]

نسخهٔ ‏۳۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۱۹


انتظار ارکان انتظار


اعتراض به وضع موجود
آگاهی از وضع مطلوب
اعتقاد و امید به تحقق وضع مطلوب
اشتیاق به وضع مطلوب
اقدام برای تحقق وضع مطلوب


عناوین مربوطه

انتظاروظایف شیعه در عصر غیبتمنتظِرچیستی انتظاربرداشت‌ها از انتظار

انتظار ظهور امام زمان (ع) از وظایف شیعیان در عصر غیبت شمرده می شود. انتظار دارای ارکانی است که اعتقاد به تحقق وضع مطلوب از جمله این ارکان محسوب می‌شود. "اعتقاد به تحقق وضع مطلوب" این است که انسان منتظِر باید نسبت به گذر از وضع موجود و قرارگرفتن در وضع مطلوب امیدوار بوده و به آن ایمان داشته باشد. اعتقاد به اینکه روزی وضع مطلوب محقق می‌شود با انتظار رابطه‌ای منطقی دارد، چرا که کسانی که اعتقادی به بهبودی اوضاع جهان و تحقق وضع مطلوب ندارند، در انتظار آن نمی‌نشینند.

معنای ارکان انتظار

ارکان جمع رکن است که به پایه و بخش اصلی هر چیزی گفته می‌شود که سبب پایندگی آن است [۱]. در اصطلاح مهدویت، ارکان ‌انتظار‌ به ‌چند ‌مؤلفه ‌اساسی ‌گفته ‌می‌شود که ‌برای‌ تحقق ‌انتظار راستین امام مهدی (ع) ضروری ‌هستند که ‌در ‌صورت‌ فقدان حتی ‌یکی ‌از این ‌چند ‌رکن، انتظار واقعی محقق نمی‌شود.

ارکان انتظار، عناصر اصلی و پایه‌های اساسی انتظار ظهور و فرج امام مهدی(ع) است که هر مسلمانی بدون داشتن آنها منتظِر شمرده نمی‌شود و نبود هر یک از آنها موجب انحراف در معنای راستین انتظار می‌گردد. به عبارت دیگر، ارکان انتظار شماری از بینش‌ها و کنش‌هایی هستند که تحقق ماهیت انتظار راستین وابسته به تحقق آنهاست.

اعتقاد به تحقق وضع مطلوب

امید و تلاش برای گذر از وضع موجود و قرار گرفتن در وضع مطلوب در شکل‌گیری انتظار در انسان نقش اساسی دارد، چرا که انسان، به دلیل دارا بودن ظرفیت‌های فراوان، همواره برای رشد فکری و معنوی خود در تلاش است و چون این امر در زمان غیبت به دلیل نبودن امام بسیار سخت یا شاید بتوان گفت در مواقعی ناممکن است به همین دلیل به امید آینده‌ای مطلوب به انتظار می‌‌نشیند[۲]. امید به آینده‌ای که در آن مردم جهان از بیدادگری، استبداد و فشار نجات پیدا می‌‌کنند و اضطراب ها، ناامنی‌ها و افکارهای خبیث ضد انسانی از بین می‌‌رود[۳].

مؤلفه‌های اعتقاد به تحقق وضع مطلوب

  • باید توجه داشت، شکل گیری این رکن و وظیفۀ اساسی شکل گیری ساده ای نیست و احتیاج به مؤلفه‌هایی دارد، مانند:
  1. اعتقاد منتظر برای آینده مطلوب؛ باید همراه با باور قلبی باشد، زیرا باور قلبی، امید به آینده‌ای روشن را به منتظر نوید می‌‌دهد[۴].
  2. اعتقاد منتظر برای آیندۀ مطلوب نباید غیر مسؤلانه باشد، یعنی شخص منتظر اگر چه به وضعیت موجود، معترض است، ولی باید برای بهبود شرایط موجود به اندازۀ وسعش قدم بردارد و تنها چشم به راه آینده نباشد. چنان که در روایتی از امام صادق(ع) آمده است: «"لِیُعِدَّنَّ أَحَدُکُمْ لِخُرُوجِ اَلْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً"»[۵].[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس