ذوالثدیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان مدخل‌های وابسته}} +{{پایان مدخل‌ وابسته}}))
خط ۱۲: خط ۱۲:
{{مدخل‌های وابسته}}
{{مدخل‌های وابسته}}
* [[ذوالخویصره تمیمى]]
* [[ذوالخویصره تمیمى]]
{{پایان مدخل‌های وابسته}}
{{پایان مدخل‌ وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۳۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۰۲

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ذوالثدیه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

ذوالثدیه از سران خوارج که در جنگ نهروان کشته شد. برخی گفته‌اند: نامش حرقوص بن زهیر بود[۱].

ازاین‌رو به او ذو الثّدیه (صاحب پستان) می‌گفتند که پستانش مثل پستان زنان بود و کشیده می‌شد و به اندازۀ دست می‌رسید و چون رها می‌کردند، به حال اوّل برمی‌گشت.[۲] حضرت علی(ع) در نهج البلاغه از او به عنوان شیطان ردهه (گودالی که جنازه‌اش آنجا افتاده بود) یاد کرده است که با بانگ صاعقه‌ای از پای درآمد.[۳] پس از پایان یافتن نبرد نهروان، امیر مؤمنان بشدّت در میان کشتگان میدان درپی او می‌گشت و می‌فرمود: به خدا به من دروغ گفته نشده است، بگردید او را پیدا کنید، او در میان این گروه بود. تا آنکه جنازۀ او را در زیر کشته‌های دیگر یافتند و آوردند. امام و دیگران تکبیر گفتند و علی(ع) سجدۀ شکر کرد.[۴] در برخی منابع از او به عنوان "ذو الخویصره" هم نام برده شده است[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۷۰.
  2. شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۲ ص ۲۷۶
  3. نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲ بند ۱۱۳
  4. شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۲ ص ۲۷۶
  5. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۷۰.