سرمدی بودن خدا در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == پانویس ==' به '== پانویس ==') |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
* [[پرونده:10119661.jpg|22px]] [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات علم کلام''']] | * [[پرونده:10119661.jpg|22px]] [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات علم کلام''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۵۰
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث سرمدی بودن خدا است. "سرمدی بودن خدا" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
سرمدی بودن خدا در قرآن - سرمدی بودن خدا در حدیث - سرمدی بودن خدا در نهج البلاغه - سرمدی بودن خدا در معارف دعا و زیارات - سرمدی بودن خدا در کلام اسلامی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل سرمدی بودن خدا (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- سرمد، به معنای دائم است و به معنای چیزی است که اول و آخر نداشته باشد. از این‌رو "لیل سرمد" شب دراز را گویند[۱]. سرمدی بودن خداوند به معنای دائمی بودن ذات خدا در گذشته و آینده. این تعریف به متکلمین منسوب است؛ اما چون این تفسیر با موجودات زمانی متناسب است و خداوند از زمان منزه و بلکه خالق آن است، چنین تفسیری در شأن او سزا نیست. از این‌رو حکما می‌‌گویند: واجب‌الوجود از آن‌رو که به عدم مسبوق نبوده، قدیم و ازلی و از این جهت که عدم بر او طاری نمی‌شود، ابدی و باقی است، به ملاحظه مجموع هر دو امر، سرمدی نامیده میشود[۲]؛ زیرا بدون نگاه به ابعاد زمانی نفس وجوب‌الوجود یدل علی سرمدینه [۳] معنا می‌دهد[۴].
منابع
پانویس
- ↑ راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن؛ کرجی، اصطلاحلات فلسفی، واژه «سرمد».
- ↑ سبحانی، محاضرات فی الالهیات، ص۱۴۳ - ۱۴۲.
- ↑ علامه حلی، کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، ص۳۴.
- ↑ محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۱۱۷.