علم الإمام - مظفر (کتاب): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==فهرست کتاب== | ==فهرست کتاب== | ||
{{ستون-شروع|3}} | {{ستون-شروع|3}} | ||
*''' | *'''هدف از نگارش کتاب'''؛ | ||
*''' | *'''مباحث مقدماتی'''؛ | ||
**علم | **علم پیامبر؛ | ||
** | **وظیفه خلیفه؛ | ||
** | **خلافت و اهل بیت؛ | ||
*'''علم | *'''علم حضوری امام از راه عقل'''؛ | ||
**الحضوری أنفع للأمة؛ | **الحضوری أنفع للأمة؛ | ||
**الحضوری أکمل فی الرسالة والإمامة؛ | **الحضوری أکمل فی الرسالة والإمامة؛ |
نسخهٔ ۲۹ مارس ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۰۶
علم الإمام | |
---|---|
زبان | عربی |
ترجمهٔ کتاب | [[کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل (کتاب)|کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل]] |
نویسنده | محمد حسین مظفر |
موضوع | علم امام و امامت در احادیث |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات المکتبة الحیدریة|انتشارات المکتبة الحیدریة]][[رده:انتشارات المکتبة الحیدریة]] |
محل نشر | قم، ایران |
سال نشر | ۱۳۸۹ ش |
شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۵۰۳-۱۹۸-۳ |
شماره ملی | ۲۸۲۷۵۷۲ |
علم الإمام (کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل) کتابی است که به بررسی ماهیت علم ائمه(ع) به روش عقل و نقلی میپردازد. این کتاب به قلم محمد حسین مظفر نوشته شده و توسط انتشارات المکتبة الحیدریة به چاپ رسیده است.[۱]
درباره کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «کتاب حاضر، از منظر قرآنی، روایی، فلسفی و کلامی به تبیین ابعاد مختلف و مراتب علم امامان پرداخته شده و اثبات شده است که تمامی علوم آنان از امور دینی و غیردینی از نوع "علم حضوری" بوده که این نوع از علم کاملترین علم بوده واشتباه در آن راه ندارد. علم امامان به امور مختلف آسمان وزمین، احکام دین، ظاهر و باطن قرآن، احوال مردم، اسماء و صفات الهی و نیاز همه مردم به علوم آنان، ارث بردن ائمه(ع) از پیامبر(ص) در تمامی علوم ایشان و پاسخ برخی از شبهات در مورد ماهیت و مقدار علم ائمه(ع) از اصلیترین مفاد این کتاب است که با رویکردی عقلی و نقلی به تبیین آنها پرداخته شده است[۱].
فهرست کتاب
- هدف از نگارش کتاب؛
- مباحث مقدماتی؛
- علم پیامبر؛
- وظیفه خلیفه؛
- خلافت و اهل بیت؛
- علم حضوری امام از راه عقل؛
- الحضوری أنفع للأمة؛
- الحضوری أکمل فی الرسالة والإمامة؛
- الحضوری أسبغ فی النعمة؛
- الحضوری أتم فی القدرة؛
- الحضوری أکمل فی اللطف؛
- الاولی فی الإمام اختیار الأفضل؛
- الحضوری أبلغ فی المثالیة؛
- الحضوری أبلغ فی الدلالة؛
- ذو العلم الحضوری أسلم عن الانخد(ع)؛
- لابد أن یکون علم السفیر والشهید حضوریا؛
- هل هناک حکم عقلی معارض؛
- البرهان النقلی علی علم الإمام الحضوری؛
- ما دل من الحدیث علی علمهم الحضوری؛
- الائمة خزنة العلم والحجة البالغة؛
- علمهم بما فی السماء والأرض؛
- ان الأئمة هم الراسخون فی العلم والذین أوتوا العلم؛
- الائمة معدن العلم و وارثوه؛
- الائمة ورثة علم النبی؛
- ان لدیهم جمیع الکتب و یعرفونها علی اختلاف ألسنتها؛
- الائمة یعلمون الکتاب کله؛
- عندهم جمیع العلوم؛
- یعلمون حتی بانقلاب جناح الطائر؛
- ان الأئمة الشهداء علی الناس؛
- منابع علمهم؛
- ان عندهم الاسم الأعظم؛
- ان عندهم آیات الأنبیاء؛
- ما عندهم من الجفر والجامعة ومصحف فاطمة وما یحدث باللیل والنهار؛
- الادلة النقلیة المعارضة؛
- ما دل من الکتاب علی أن علمهم لیس بحاضر؛
- الجواب عنها؛
- الاخبار النافیة للأخبار الدالة علی الحضور؛
- کانوا لا یعلمون الغیب؛
- سهو النبی والأئمة؛
- نوم النبی عن الصلاة الصبح؛
- متی شاء الإمام أن یعلم أعلمه الله تعالی
- المؤیدات لهذا الجمع
- استمرارهم عملا وقولا علی عدم الحضور؛
- اقدامهم علی القتل وشرب السم؛
- الغلو؛
- الجواب عن المؤید الأول: استمرارهم علی عدم العلم الحاضر؛
- الجواب عن المؤید الثانی: إقدامهم علی القتل و شرب السم؛
- الجواب عن المؤید الثالث: الغلو؛
- المؤیدات لعلمهم الحضوری؛
- علمهم منة منه و هی تقضی بالحضوری؛
- ان سائر صفاتهم غیر مقیدة؛
- الحضوری أبعد عن عصیان الناس وأقرب إلی طاعتهم؛
- حاجة الناس إلی عالم حاضر العلم؛
- الحضوری ممکن و قام الدلیل علیه؛
- لو لم یکن علمهم حاضرا لجاز إن یوجد من هو أعلم منهم؛
- جهلهم یستلزم السهو والنسیان وغیرهما أحیانا؛
- جهلهم یستلزم الحاجة للناس؛
- جهلهم یستلزم أمرهم بالمعروف و نهیم عن المنکر، الجهل لازمه فعل ما یجب معه القصاص؛
- شبهات بعض القائلین بعدم العموم والرد علیها؛
- سهو النبی رحمة للأمة؛
- التفضیل بین سهو النوم وغیره، فیجوز فی الأول دون الثانی؛
- لو کانوا یعلمون الموضوعات للزم سد باب معاشهم و معاشرتهم؛
- قبح العلم الفعلی أحیانا بالموضوعات؛
- الاصل عدم علمهم الفعلی؛
- لو کان علمهم حاضرا للغی نزول جبرائیل؛
- زبدة المخض؛
- علم الإمام یجب الاعتقاد به؛
- العلم بعض صفات الإمام و صفاته أفضل الصفات؛
- الإمام و الإمامة[۲].
درباره پدیدآورنده
آیتالله محمد حسین مظفر (متولد ۱۳۱۲ ق، نجف اشرف و متوفی ۱۳۸۱ ق، نجف اشرف)، ادیب، شاعر و مورخ شیعی عراقی، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد حسین میرزای نایینی، آقاضیاءِ عِراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و محمد حسن مظفر به اتمام رساند و از سید عبدالحسین شرفالدین و آقابزرگ تهرانی اجازه روایت گرفت. وی رییس «لجنه المجمع الثقافی» بود که وابسته به «جمعیه منتدى النشر» بوده است.
او در فقه، اصول، ادبیات و تاریخ مهارت داشت و چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورد. «میثمالتمار مؤمن الطاق»، «الإمام الصادق»؛ «الثقلان الکتاب و العترة»، «الشعائر الحسینیة»، «علم الإمام حیاة الصادق» و «الشیعة و الإمامة» برخی از این آثار است.[۳] [۴]
پانویس
دریافت متن کتاب
- دریافت متن PDF کتاب در کتابخانه دیجیتالی تبیان
- دریافت متن دیجیتال کتاب در وبگاه کتابخانه مدرسه فقاهت
پیوند به بیرون
- آثار امامت و ولایت
- کتابشناسی جامع امامت و ولایت
- کتابشناسی امامت
- کتابشناسی امامت محمد حسین مظفر
- آثار امامت و ولایت محمد حسین مظفر
- کتابشناسی امامت با تعداد صفحات بیش از ۱۰۰
- کتابشناسی کتابهای امامت انتشارات المکتبة الحیدریة
- کتابشناسی کتابهای امامت منتشر شده در ۱۳۸۹
- آثار علم امام
- کتابشناسی کتابهای علم امام
- کتابشناسی کتابهای علم امام به زبان عربی