علم الإمام - مظفر (کتاب)
| علم الإمام کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل | |
|---|---|
 | |
| زبان | عربی |
| نویسنده | محمد حسین مظفر |
| موضوع | علم امام و امامت در احادیث |
| مذهب | شیعه |
| ناشر | انتشارات المکتبة الحیدریة |
| محل نشر | قم، ایران |
| سال نشر | ۱۳۸۹ ش |
| چاپ | اول |
| تعداد صفحه | ۱۴۴ |
| شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۵۰۳-۱۹۸-۳ |
| شماره ملی | ۲۸۲۷۵۷۲ |
علم الإمام (کتاب وجیز یبحث عن علم الإمام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل) کتابی است که با زبان فارسی به بررسی ماهیت علم ائمه (ع) به روش عقل و نقلی می‌پردازد. این اثر به قلم محمد حسین مظفر نگاشته شده و انتشارات المکتبة الحیدریة نشر آن را به عهده داشته است.
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «کتاب حاضر، از منظر قرآنی، روایی، فلسفی و کلامی به تبیین ابعاد مختلف و مراتب علم امامان پرداخته شده و اثبات شده است که تمامی علوم آنان از امور دینی و غیردینی از نوع "علم حضوری" بوده که این نوع از علم کامل‌ترین علم بوده واشتباه در آن راه ندارد. علم امامان به امور مختلف آسمان و زمین، احکام دین، ظاهر و باطن قرآن، احوال مردم، اسماء و صفات الهی و نیاز همه مردم به علوم آنان، ارث بردن ائمه از پیامبر (ص) در تمامی علوم ایشان و پاسخ برخی از شبهات در مورد ماهیت و مقدار علم ائمه (ع) از اصلی‌ترین مفاد این کتاب است که با رویکردی عقلی و نقلی به تبیین آنها پرداخته شده است».
فهرست کتاب
- هدف از نگارش کتاب
- مباحث مقدماتی
- علم پیامبر
- وظیفه خلیفه
- خلافت و اهل بیت
- علم حضوری امام از راه عقل
- علم حضوری برای امت سودمندتر است
- علم حضوری برای رسالت و امامت کامل‌تر است
- علم حضوری روزی کامل تری است
- علم حضوری قدرت کامل تری است
- علم حضوری لطف کامل است
- اولویت در امام انتخاب بهترین افراد است
- علم حضوری ایده‌آل‌تر است
- علم حضوری در دلالت رساتر است
- دارنده علم حضوری سلامت بیشتری از فریب خوردن دارد
- باید علم فرستاده و گواه حضوری باشد
- آیا بیان عقلی مخالفی وجود دارد
- برهان نقلی بر ضرورت حضوری بودن علم امام
- آنچه از روایات که بر حضوری بودن علم ایشان دلالت دارد
- امامان گنجینه‌های علم و حجت کامل خداوند متعال می‌‌باشند
- علم ایشان (ع) نسبت به آنچه در آسمان و زمین است
- امامان (ع) راسخان در علم و در اختیار دارندگان علم می‌‌باشند
- امامان (ع) گنجینه‌ها و وارثان علم می‌‌باشند
- امامان (ع) وارثان علم پیامبر (ص) می‌‌باشند
- تمامی کتابها نزد ایشان می‌‌باشد و ایشان (ع) نسبت به آن کتابها با تفاوت زبان هایش آگاهی دارند
- امامان (ع) نسبت به تمام کتاب آگاهی دارند
- تمامی دانش‌ها نزد ایشان می‌‌باشد
- حتی نسبت به جابجایی بال پرنده نیز آگاهی دارند
- امامان (ع) گواهان بر مردم می‌‌باشند
- منابع علم ایشان (ع)
- همانا اسم اعظم نزد ایشان می‌‌باشد
- همانا نشانه‌ها و معجزات پیامبران نزد ایشان (ع) می‌‌باشد
- آنچه که از علم جفر و جامعه و مصحف فاطمه (س) و اتفاقات روز و شب نزد ایشان می‌‌باشد
- ادله نقلی مخالف
- آنچه که از قرآن کریم بر عدم حضوری بودن علم ایشان دلالت می‌‌نماید
- پاسخ آن
- روایات متعارض و نفی کننده روایات دال بر علم حضوری
- آنان (ع) علم غیب نمی‌دانستند
- مسأله سهو پیامبر (ص) و امامان (ع)
- خواب ماندن پیامبر (ص) نسبت به نماز صبح
- هر آیینه امام بخواهد بداند، خداوند متعال او را آگاه می‌‌سازد
- آنچه که این شکل جمع نمودن را تأیید می‌‌نماید
- استمرار عدم علم حضوری به صورت عملی و کلامی
- اقدام ایشان بر کشته شدن و نوشیدن سم
- مسأله غلو
- پاسخ از مؤید اول استمرار ایشان بر عدم وجود علم حضوری
- پاسخ از مؤید دوم اقدام ایشان بر کشته شدن و نوشیدن سم
- پاسخ از مؤید سوم مسأله غلو
- مسائلی که علم حضوری ایشان را تأیید می‌‌کند
- علم ایشان منتی از جانب خداوند متعال است و این منت تنها با علم حضوری سازگار است
- سایر صفات ایشان مقید نیست
- دارا بودن علم حضوری دورترین حالت نسبت از سرپیچی مردم و نزدیک ترین حالت برای بندگی مردم است
- نیاز مردم به وجود انسان عالم به علم حضوری
- وجود عالم به علم حضوری ممکن است و دلیل بر این مطلب اقامه گردیده است
- اگر ایشان عالم به علم حضوری نبودند، وجود یک فرد داناتر از ایشان ضرورت می‌‌داشت
- جهل ایشان در برخی اوقات موجب سهو، فراموشی و مسائل دیگر می‌‌گردد
- جهل ایشان موجب نیازمندی ایشان به مردم می‌‌گردد
- جهل ایشان موجب می‌‌گردد که ایشان مورد خطاب امر به معروف و نهی از منکر قرار گیرند، جهل موجب صدور فعلی از ایشان می‌‌گردد که قصاص در پی خواهد داشت
- بررسی شبهات افرادی که قائل به عدم عموم شده‌اند، و پاسخ این شبهات
- سهو پیامبر اکرم{{صل}ج رحمتی برای امت محسوب می‌‌گردد
- تفاوت میان سهو در خواب و موارد دیگر، سهو در اولی امکان دارد ولی در دومی ممکن نیست
- اگر نسبت به موضوعات آگاهی می‌‌داشتند، باید درب زندگی و معاشرت ایشان بسته می‌‌گشت
- در برخی اوقات داشتن علم فعلی به موضوعات قبیح می‌‌باشد
- مقتضای اصل، این است که علم فعلی ندارند
- اگر علم ایشان علم حضوری باشد دیگر نزول جناب جبرئیل (ع) لغو خواهد بود
- خلاصه مطلب
- باید نسبت به علم امام اعتقاد داشت
- آگاهی نسبت به برخی از صفات امام، و اینکه صفات ایشان والاترین صفات می‌‌باشند
- امام و امامت
دربارهٔ پدیدآورنده
