هدایت در لغت: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[هدایت]]''' است. "'''[[هدایت]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[هدایت]]''' است. "'''[[هدایت]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[هدایت در لغت]] - [[هدایت در قرآن]] - [[هدایت در حدیث]] - [[هدایت در کلام اسلامی]] - [[هدایت در فلسفه اسلامی]] - [[هدایت در عرفان اسلامی]] - [[هدایت در معارف دعا و زیارات]] - [[هدایت در معارف و سیره سجادی]] - [[هدایت در معارف و سیره رضوی]] - [[هدایت در سیره معصوم]] - [[هدایت در جامعهشناسی اسلامی]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[هدایت در لغت]] - [[هدایت در قرآن]] - [[هدایت در حدیث]] - [[هدایت در کلام اسلامی]] - [[هدایت در فلسفه اسلامی]] - [[هدایت در عرفان اسلامی]] - [[هدایت در معارف دعا و زیارات]] - [[هدایت در معارف و سیره سجادی]] - [[هدایت در معارف و سیره رضوی]] - [[هدایت در سیره معصوم]] - [[هدایت در جامعهشناسی اسلامی]]</div> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۱۰
هدایت در لغت - هدایت در قرآن - هدایت در حدیث - هدایت در کلام اسلامی - هدایت در فلسفه اسلامی - هدایت در عرفان اسلامی - هدایت در معارف دعا و زیارات - هدایت در معارف و سیره سجادی - هدایت در معارف و سیره رضوی - هدایت در سیره معصوم - هدایت در جامعهشناسی اسلامی
مقدمه
ریشه این لغت «هدی» به معنای ارشاد و ارائه طریق، در مقابل اضلال و گمراهکردن است[۱]. برخی اهل لغت، مثل ابناثیر، هدایت را به معنای تبیین و روشنگری امری بیان کردهاند. بر این اساس، «هادی» که از اسماء الهی است، چنین معنا شده: هوالذی بَصَّرَ عِبادَه و عَرَّفَهم طَریقَ معرفته[۲]. ولی در فرهنگ قرآن، هدایت به دو معنای عام و خاص به کار رفته: اوّلی به معنای ارائه طریق و ارشاد به مطلوب است؛ دوّمی که اخص از اوّلی است، هدایت ایصالی است؛ یعنی مؤمنین بعد از پذیرفتن هدایت اوّل، مشمول رحمت رحیمیّه پروردگار واقع شده و خداوند علاوه بر هدایت ارشادی، آنان را مرحله به مرحله تا رسیدن به مقصد هدایت مینماید[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربیة (ط. دار العلم للملایین، بیتا)، ج۶، ص۲۵۳۳.
- ↑ لسان العرب (ط. دار الفکر للطباعة والنشر و التوزیع دار صادر، ۱۴۱۴ ه.ق)، ج۱۵، ص۳۵۳.
- ↑ مفردات ألفاظ القرآن (ط. دار القلم الدار الشامیة. ۱۴۱۲ ه.ق.)، ص۸۳۵؛ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم (ط. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۶۸ ه.ش.). ج۱۱، ص۲۵.
- ↑ فیاضبخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ ص ۵۰۱.