←جستارهای وابسته
| خط ۲۰۴: | خط ۲۰۴: | ||
فاطمه{{س}} را {{متن حدیث|وَالِهَةٌ}} هم گویند؛ زیرا والهه به معنای حیران و شیفته است و فاطمه{{س}} پس از [[رحلت]] [[رسول الله]] همواره در [[غم]] و [[اندوه]] بود. خود [[حضرت]] می‌گوید: | فاطمه{{س}} را {{متن حدیث|وَالِهَةٌ}} هم گویند؛ زیرا والهه به معنای حیران و شیفته است و فاطمه{{س}} پس از [[رحلت]] [[رسول الله]] همواره در [[غم]] و [[اندوه]] بود. خود [[حضرت]] می‌گوید: | ||
{{متن حدیث|يَا أَبَتَاهْ بَقِيتُ وَالِهَةً وَحِيدَةً وَ حَيْرَانَةً فَرِيدَةً...}}<ref>بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، ج۴۳، ص۱۱۴ – ۱۷۶.</ref>؛ «پدر جان! تنها، با غم بسیار، حیران و مضطرب مانده‌ام. صدایم خاموش شده، پشتم شکسته، زندگی‌ام نابود شده، روزگارم تیره و تار است».<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی]]، ج۱، ص ۱۶۱-۱۷۷.</ref> | {{متن حدیث|يَا أَبَتَاهْ بَقِيتُ وَالِهَةً وَحِيدَةً وَ حَيْرَانَةً فَرِيدَةً...}}<ref>بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، ج۴۳، ص۱۱۴ – ۱۷۶.</ref>؛ «پدر جان! تنها، با غم بسیار، حیران و مضطرب مانده‌ام. صدایم خاموش شده، پشتم شکسته، زندگی‌ام نابود شده، روزگارم تیره و تار است».<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی]]، ج۱، ص ۱۶۱-۱۷۷.</ref> | ||
==[[طاهره]] و طاهر== | |||
[[حضرت زهرا]]{{س}} طاهره و [[حضرت مهدی]]{{ع}} طاهر است. همچنین گفته شده، حضرت زهرا{{س}} [[مطهره]] و حضرت مهدی [[مطهر]] است. [[پیامبر]] این [[لقب]] (طاهره) را به [[حضرت فاطمه]]{{س}} داده‌اند. [[اسماء بنت عمیس]] می‌گوید: {{متن حدیث|قال النبی: أما علمت ان ابنتى طاهرة مطهرة}}<ref>صحیفة الإمام الرضا، علی بن موسی امام هشتم، محقق: محمد مهدی نجف، ص۹۰؛ فاطمة الزهراء من المهد الی اللحد، سید کاظم حائری قزوینی، ص۱۲۱؛ نزهة المجالس و منتخب النفائس، عبدالرحمن بن عبدالسلام صفوری شافعی بغدادی، ص۲۲۷.</ref>؛ پیامبر{{صل}} فرمود: «آیا نمی‌دانی که دخترم [[پاک]] و [[پاکیزه]] است». [[آیه تطهیر]] هم دلیل دیگری بر پاک بودن [[حضرت]] از [[رجس]] و [[پلیدی‌ها]] است: {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}<ref>«جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند» سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref>. | |||
این [[آیه]] به [[اجماع]] [[خاصه]] و [[عامه]] در [[شأن]] [[پنج تن]] [[آل]] عباست. | |||
حضرت مهدی{{ع}} طاهر است. این لقب را هم [[پیامبر اکرم]]{{صل}} به [[امام زمان]] داده‌اند؛ در ضمن [[حدیثی]] که فرمود: | |||
{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ رَكَّبَ فِي صُلْبِ الْحَسَنِ العسکری نُطْفَةً مُبَارَكَةً زَكِيَّةً طَيِّبَةً طَاهِرَةً مُطَهَّرَةً يَرْضَى بِهَا كُلُّ مُؤْمِنٍ مِمَّنْ أَخَذَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِيثَاقَهُ فِي الْوَلَايَةِ وَ يَكْفُرُ بِهَا كُلُّ جَاحِدٍ فَهُوَ إِمَامٌ تَقِيٌّ نَقِيٌّ بَارٌّ مَرْضِيٌّ هَادٍ مَهْدِيٌّ}}<ref>روزگار رهایی (یوم الخلاص)، کامل سلیمان، ج۱، ص۷۶؛ بحارالانوار، محمد باقر مجلسی، ج۵۲، ص۳۲۰؛ اعلام الوری بأعلام الهدی (زندگانی چهارده معصوم)، أبوالفضل بن حسن طبرسی (أمین الإسلام)، ص۳۸۱.</ref>؛ «[[خداوند]] در صلب [[امام حسن عسکری]]{{ع}} نطفه‌ای [[مبارک]]، پاک و پاکیزه تعبیه نمود که هر مؤمنی که خداوند از او [[پیمان]] [[ولایت]] گرفته، از او [[خشنود]] می‌شود و هر منکری به او [[کفر]] می‌ورزد. او پیشوای [[پارسا]]، پاکیزه، [[هادی]] و [[مهدی]] است».<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی]]، ج۱، ص ۲۱۴.</ref> | |||
==[[طیبه]] و [[طیب]]== | |||
[[حضرت فاطمه زهرا]]{{س}} طیبه و حضرت مهدی{{ع}} طیب است. حضرت زهرا{{س}} طیبه است، چنانچه مرحوم [[ابن طاووس]] بعد از [[نقل روایت]] [[فضیلت]] اهدای [[نماز]] به [[معصومین]] می‌فرماید: بعد از نماز [[هدیه]] به هر یک از معصومین این [[دعا]] را بخواند؛ دعایی که بعد از [[خواندن نماز]] هدیه به [[حضرت زهرا]]{{س}} خوانده می‌شود: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنَّ هَاتَيْنِ الرَّكْعَتَيْنِ هَدِيَّةٌ مِنِّي إِلَى الطَّاهِرَةِ الْمُطَهَّرَةِ الطَّيِّبَةِ الزَّكِيَّةِ فَاطِمَةَ...}}<ref>جمال الاسبوع فی کمال العمل المشروع، علی بن موسی سید بن طاووس، ص۳۰.</ref>؛ | |||
[[حضرت مهدی]]{{ع}} نیز [[طیب]] است و از [[طهارت]] اجداد خود، [[میراث]] براست.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی]]، ج۱، ص ۲۱۵.</ref> | |||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||