اسماعیل بن ابی‌زیاد سکونی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[اسماعیل بن ابی‌زیاد سکونی در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[اسماعیل بن ابی‌زیاد سکونی در علوم قرآنی]]</div>


==مقدمه==
==مقدمه==
[[اسماعیل بن ابی زیاد کوفی]]<ref>اسم «ابی زیاد» مسلم است (ر.ک: رجال الطوسی، ص۱۴۷، اصحاب الصادق{{ع}}، باب الهمزة، رقم ۹۲).</ref> - معروف به [[سکونی]] - یکی از [[مفسران]] صاحب [[تفسیر]] [[عصر حضور]] است؛ زیرا شیخ او را از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} به شمار آورده است<ref>ر.ک: رجال الطوسی، ص۱۴۷.</ref> و کتاب‌شناس معروف [[آقا بزرگ تهرانی]] با عناوین تفسیر ابن ابی زیاد، تفسیر اسماعیل بن ابی زیاد و تفسیر السکونی از کتاب [[تفسیری]] وی یاد کرده<ref>ر.ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۴۰، ذیل رقم ۱۱۷۱ و ص۲۶۰، رقم ۱۲۱۹ و ص۲۷۶، ذیل رقم ۱۲۷۶.</ref> و [[روایات تفسیری]] از وی در کتب [[تفاسیر]] نقل شده است<ref>براساس برنامه رایانه‌ای معجم فقهی، موارد ذکر «سکونی» در تفاسیر شیعه و سنی ۱۶۵ مورد در ۶۰ جلد می‌باشد، ولی ممکن است برخی از آن موارد سکونی دیگری غیر از سکونی یادشده باشد.</ref>.
[[اسماعیل بن ابی زیاد مسلم سکونی کوفی شعیری]] از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} است<ref>رجال الطوسی ۱۴۷.</ref> که از آن [[حضرت]] و [[امام باقر]]{{ع}} [[حدیث]] نقل کرده است. [[عبدالله بن مغیره]]، [[فضالة بن ایوب]] و [[حسین بن یزید نوفلی]] از وی [[روایت]] نقل کرده‌اند. او [[روایات]] زیادی از [[امام صادق]]{{ع}} نقل می‌‌کند که فقط با عنوان اسماعیل بن ابی زیاد شصت روایت از آن حضرت نقل کرده است.<ref>معجم رجال الحدیث ۳/۱۰۸ و ۱۸۶.</ref>


[[شیخ طوسی]] در بحث [[تعادل]] و تراجیح او را در شمار افرادی از [[عامّه]] ([[اهل تسنن]]) آورده است که [[شیعه]] به [[روایات]] آنان در صورتی‌ که منکر و مخالف [[روایات شیعه]] نباشد، عمل می‌کنند<ref>پس از نقل روایتی از [[امام صادق]]{{ع}} فرموده است: {{عربی|و لا جل ما قلناه عملت الطائفة بما رواه حفص بن غیاث و...}}.
رجال‌شناسان او را عامی دانسته<ref>خلاصة الاقوال ۱۹۹.</ref> و [[رجالیون]] [[اهل سنت]] از او با [[طعن]] یاد کرده‌اند.<ref>لسان المیزان ۱/۴۰۷.</ref> برخی چون [[ابن غضائری]] هم او را [[ضعیف]] شمرده‌اند که ممکن است علت این [[تضعیف]]، عامی بودن وی باشد، با این حال [[ثقه]] است.<ref>معجم رجال الحدیث ۳/۱۰۶و ۱۰۷.</ref> [[مرحوم مامقانی]] بر این [[باور]] است که او [[شیعه]] بوده، ولی [[تقیه]] می‌‌کرده است،<ref>تنقیح المقال ۱/۱۲۷.</ref> ولی [[مرحوم تستری]] دیدگاه او را مردود می‌‌شمارد.<ref>قاموس الرجال ۲/۲۲.</ref> در هر حال [[شیخ طوسی]] روایات امثال [[سکونی]] را قابل عمل می‌‌داند.<ref>عدة الاصول ۱/۳۸۰.</ref> کتاب النوادر از اوست<ref>الفهرست(طوسی) ۱۳</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۱۸۱-۱۸۲.</ref>
{{عربی|و السکونی و غیرهم من العامة عن ائمتنا{{عم}} فی ما لم ینکروه و لم یکن عندهم خلافه}} ([[طوسی]]، عدّة الاصول، ج۱، ص۳۸۰).</ref> و [[آیت‌الله]] [[خویی]] [[روایت]] او را [[حجت]] دانسته است<ref>ر.ک: خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۱۰۷.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۳۱-۲۳۲.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۱۳: خط ۱۲:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']]
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۵۲

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

اسماعیل بن ابی زیاد مسلم سکونی کوفی شعیری از اصحاب امام صادق(ع) است[۱] که از آن حضرت و امام باقر(ع) حدیث نقل کرده است. عبدالله بن مغیره، فضالة بن ایوب و حسین بن یزید نوفلی از وی روایت نقل کرده‌اند. او روایات زیادی از امام صادق(ع) نقل می‌‌کند که فقط با عنوان اسماعیل بن ابی زیاد شصت روایت از آن حضرت نقل کرده است.[۲]

رجال‌شناسان او را عامی دانسته[۳] و رجالیون اهل سنت از او با طعن یاد کرده‌اند.[۴] برخی چون ابن غضائری هم او را ضعیف شمرده‌اند که ممکن است علت این تضعیف، عامی بودن وی باشد، با این حال ثقه است.[۵] مرحوم مامقانی بر این باور است که او شیعه بوده، ولی تقیه می‌‌کرده است،[۶] ولی مرحوم تستری دیدگاه او را مردود می‌‌شمارد.[۷] در هر حال شیخ طوسی روایات امثال سکونی را قابل عمل می‌‌داند.[۸] کتاب النوادر از اوست[۹].[۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. رجال الطوسی ۱۴۷.
  2. معجم رجال الحدیث ۳/۱۰۸ و ۱۸۶.
  3. خلاصة الاقوال ۱۹۹.
  4. لسان المیزان ۱/۴۰۷.
  5. معجم رجال الحدیث ۳/۱۰۶و ۱۰۷.
  6. تنقیح المقال ۱/۱۲۷.
  7. قاموس الرجال ۲/۲۲.
  8. عدة الاصول ۱/۳۸۰.
  9. الفهرست(طوسی) ۱۳
  10. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۱۸۱-۱۸۲.