ابن وضاح: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۸

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابومحمد عبدالله بن وضاح کوفی، معروف به ابنوضاح از موالی و اهل کوفه بود^[۱] و در زمره اصحاب امام کاظم(ع)^[۲] به شمار می‌‌رفت و از آن حضرت روایت کرده است^[۳] و نیز از محدثانی چون ابوبصیر^[۴] و داود حمار^[۵] روایاتی نقل کرده است. راویانی چون سلیمان بن داود،^[۶] علی بن حسن طاطری^[۷] و حسن بن علی بن ابی حمزه^[۸] از وی روایت کرده‌اند.

او از محدثان شیعه و فردی مورد اعتماد و از دوستان و یاران ابوبصیر بود و به جهت ایشان معروف گردید.^[۹] وی دارای آثار و تألیفاتی نیز بوده که از آن جمله کتاب الصلاة^[۱۰] و کتاب التفسیر است^[۱۱].^[۱۲]

جستارهای وابسته

منابع

فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

↑ رجال النجاشی ۲/۱۰.
↑ رجال الطوسی ۳۵۵.
↑ الکافی ۷/۴۳۰ معجم رجال الحدیث ۱۰/۳۶۵.
↑ اختیار معرفة الرجال ۱۷۴ رجال النجاشی ۲/۱۰.
↑ معجم رجال الحدیث ۱۰/۶۴.
↑ جامع الرواة ۱/۵۱۴.
↑ رجال النجاشی ۲/۱۱.
↑ الکافی ۷/۴۳۰ تنقیح المقال ۲/۲۲۲.
↑ رجال ابن داود ۲۱۵ خلاصة الاقوال ۱۱۰.
↑ جامع الرواة ۱/۵۱۴ رجال النجاشی ۲/۱۰.
↑ الفهرست (طوسی) ۱۹۳ معالم العلماء ۱۴۲.
↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۴۸۶.

[1] رجال النجاشی ۲/۱۰.

[2] رجال الطوسی ۳۵۵.

[3] الکافی ۷/۴۳۰ معجم رجال الحدیث ۱۰/۳۶۵.

[4] اختیار معرفة الرجال ۱۷۴ رجال النجاشی ۲/۱۰.

[5] معجم رجال الحدیث ۱۰/۶۴.

[6] جامع الرواة ۱/۵۱۴.

[7] رجال النجاشی ۲/۱۱.

[8] الکافی ۷/۴۳۰ تنقیح المقال ۲/۲۲۲.

[9] رجال ابن داود ۲۱۵ خلاصة الاقوال ۱۱۰.

[10] جامع الرواة ۱/۵۱۴ رجال النجاشی ۲/۱۰.

[11] الفهرست (طوسی) ۱۹۳ معالم العلماء ۱۴۲.

[12] فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۴۸۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{امامت}}
 <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
-<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ابن وضاح در تاریخ اسلامی]]</div>
+<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ابن وضاح در علوم قرآنی]]</div>
 ==مقدمه==
-وی از [[مفسران]] [[عصر حضور]] است؛ زیرا [[شیخ طوسی]] او را با عنوان «عبدالله بن وضّاح» از [[اصحاب امام کاظم]]{{ع}} به شمار آورده<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۵ (اصحاب الکاظم{{ع}}، باب العین، رقم ۲۴).</ref> و در فهرست از وی با عنوان «ابن وضّاح» یاد کرده و با عبارت {{عربی|" له كتاب التفسير"}} از کتاب [[تفسیری]] وی خبر داده است<ref>ر.ک: طوسی، الفهرست، ص۱۹۳، رقم ۸۸۲.</ref>.
+[[ابومحمد عبدالله بن وضاح کوفی]]، معروف به [[ابنوضاح]] از [[موالی]] و [[اهل کوفه]] بود<ref> رجال النجاشی ۲/۱۰.</ref> و در زمره [[اصحاب امام کاظم]]{{ع}}<ref>رجال الطوسی ۳۵۵.</ref> به شمار می‌‌رفت و از آن [[حضرت]] [[روایت]] کرده است<ref>الکافی ۷/۴۳۰ معجم رجال الحدیث ۱۰/۳۶۵.</ref> و نیز از محدثانی چون [[ابوبصیر]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۷۴ رجال النجاشی ۲/۱۰. </ref> و [[داود حمار]]<ref>معجم رجال الحدیث ۱۰/۶۴. </ref> روایاتی نقل کرده است. راویانی چون [[سلیمان بن داود]]،<ref>جامع الرواة ۱/۵۱۴. </ref> [[علی بن حسن طاطری]]<ref>رجال النجاشی ۲/۱۱.</ref> و [[حسن بن علی بن ابی حمزه]]<ref>الکافی ۷/۴۳۰ تنقیح المقال ۲/۲۲۲.</ref> از وی روایت کرده‌اند.
-[[آیت‌الله]] [[خویی]] نیز ابن وضاح را همان عبد الله بن وضاح دانسته است<ref>ر.ک: خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲۳، ص۴۹، رقم ۱۵۱۷۶ و ج۱۰، ص۳۶۴، رقم ۷۱۹۷.</ref>، ولی [[آقا بزرگ تهرانی]] پس از ذکر کتاب وی با عنوان [[تفسیر]] ابن وضّاح فرموده است: اسم وی معلوم نیست و از شیخ نقل کرده که او را در باب کنیه‌های فهرست آورده و گفته است: «[[احمد بن میثم]] نوه [[فضل بن دکین کوفی]] که در سال ۲۱۹ [[شهید]] شده این تفسیر را از وی [[روایت]] کرده»، و از آن استفاده کرده است که وی در اواسط‍ [[قرن سوم]] [[زندگی]] می‌کرده و احتمال داده است که وی از نوه‌های [[عبدالله بن وضّاح کوفی]] باشد<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۴۹، رقم ۱۱۹۸.</ref>، ولی در فهرست شیخ دربارۀ ایشان چنین سخنی دیده نمی‌شود، بلکه این سخن را شیخ دربارۀ کتاب المناقب حمّانی که بعد از ایشان آورده، فرموده است<ref>ر.ک: طوسی، الفهرست، ص۱۹۳، رقم ۸۸۳.</ref> و ظاهراً آقا بزرگ به [[اشتباه]] این سخن را دربارۀ تفسیر ابن وضاح دانسته است. در نتیجه، بر این اساس که وی «عبد الله بن وضاح» باشد، [[شیعه]] و [[ثقه]] است؛ زیرا [[نجاشی]] او را در [[رجال]] خویش ذکر و توثیق کرده است<ref>رجال النجاشی، ص۲۱۵، رقم ۵۶۰. شایان ذکر است که برخی او را متوفای حدود ۳۲۸ و معاصر شیخ کلینی دانسته‌اند (ر.ک: عقیقی بخشایشی، طبقات مفسران شیعه، ج۱، ص۵۹۶، رقم ۱۱۲) ولی نادرستی آن نیز با توجه به بیان فوق، معلوم است.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۳۳-۲۳۴.</ref>
+او از [[محدثان شیعه]] و فردی مورد [[اعتماد]] و از [[دوستان]] و [[یاران]] ابوبصیر بود و به جهت ایشان معروف گردید.<ref>رجال ابن داود ۲۱۵ خلاصة الاقوال ۱۱۰.</ref> وی دارای آثار و تألیفاتی نیز بوده که از آن جمله کتاب الصلاة<ref> جامع الرواة ۱/۵۱۴ رجال النجاشی ۲/۱۰.</ref> و کتاب التفسیر است<ref>الفهرست (طوسی) ۱۹۳ معالم العلماء ۱۴۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۴۸۶.</ref>
 == جستارهای وابسته ==
@@ خط ۱۲: / خط ۱۲: @@
 == منابع ==
 {{منابع}}
-# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']]
+# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
 {{پایان منابع}}