ابن وضاح

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

ابومحمد عبدالله بن وضاح کوفی، معروف به «ابن وضاح» از موالی و اهل کوفه بود[۱] و در زمره اصحاب امام کاظم (ع)[۲] به شمار می‌‌رفت و از آن حضرت روایت کرده است[۳] و نیز از محدثانی چون ابوبصیر[۴] و داوود حمار[۵] روایاتی نقل کرده است. راویانی چون سلیمان بن داوود،[۶] علی بن حسن طاطری[۷] و حسن بن علی بن ابی حمزه[۸] از وی روایت کرده‌اند.

او از محدثان شیعه و فردی مورد اعتماد و از دوستان و یاران ابوبصیر بود و به جهت ایشان معروف گردید.[۹] وی دارای آثار و تألیفاتی نیز بوده که از آن جمله کتاب الصلاة[۱۰] و کتاب التفسیر است[۱۱][۱۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی ۲/۱۰.
  2. رجال الطوسی ۳۵۵.
  3. الکافی ۷/۴۳۰ معجم رجال الحدیث ۱۰/۳۶۵.
  4. اختیار معرفة الرجال ۱۷۴ رجال النجاشی ۲/۱۰.
  5. معجم رجال الحدیث ۱۰/۶۴.
  6. جامع الرواة ۱/۵۱۴.
  7. رجال النجاشی ۲/۱۱.
  8. الکافی ۷/۴۳۰ تنقیح المقال ۲/۲۲۲.
  9. رجال ابن داوود ۲۱۵ خلاصة الاقوال ۱۱۰.
  10. جامع الرواة ۱/۵۱۴ رجال النجاشی ۲/۱۰.
  11. الفهرست (طوسی) ۱۹۳ معالم العلماء ۱۴۲.
  12. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۴۸۶.