یزید بن هارون سلمی واسطی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←منابع) |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:IM009680.jpg|22px]] [[محمد هادی معرفت|معرفت، محمد هادی]]، [[تفسیر و مفسران (کتاب)|'''تفسیر و مفسران''']] | |||
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']] | # [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']] | ||
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | # [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
نسخهٔ ۸ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۱
مقدمه
ابوخالد یزید بن هارون بن زاذان بن ثابت واسطی سلمی در واسط به سال ۱۱۸ هـ به دنیا آمد[۱] و بخاری الاصل بود[۲] و از موالیان بنی سلیم به شمار می‌‌رفت.[۳] او از عاصم احول، یحیی بن سعید انصاری و سلیمان تیمی روایت کرد و ابوخیثمه، ابن مدینی، ابن نمیر و حسن بن مکرم از او روایت نمودند. ابوخالد فردی حافظ بود، به طوری که ۲۴ هزار حدیث با سند و بیست هزار حدیث از بزرگان شام را از حفظ بود. روایت کننده از امام صادق(ع)[۴]، ناشناخته نزد شیعه[۵]، مفسر و محدث.[۶] رجال‌نویسان اهل سنت او را فردی موثق دانسته‌اند. دارای تألیفاتی از جمله تفسیر القرآن [۷]، یکی از مصادر طبری در تفسیر و تاریخ[۸].[۹] و الفرائض.[۱۰] واسطی سرانجام به سال ۲۰۶ هـ در واسط وفات یافت.[۱۱].[۱۲]
ابو خالد یزید بن هارون بن زاذان واسطی از حافظان حدیث و ثقات شمرده می‌شود. او را به دانش فراوان توصیف می‌کنند.
وی تفسیری دارد که مورد بهره طبری قرار گرفته است. او در زمان خویش شهره آفاق بود. کسان بسیاری از او بهره گرفته‌اند، از جمله: احمد بن حنبل و ابن المدینی. او به امانت و وثاقت وصف شده است.[۱۳].[۱۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ المنتظم ۱۰/۱۵۵.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۱/۳۶۶.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۲۸۴.
- ↑ خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲۰، ص۱۲۰، رقم ۱۳۶۸۳.
- ↑ در بیشتر کتاب‌های رجالی شیعه حتی نام وی ذکر نشده و تنها در برخی بدون توثیق و تضعیف آمده است (خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲۰، ص۱۲۰).
- ↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۴۴.
- ↑ بغدادی، هدیة العارفین، ج۶، ص۵۳۶؛ کحاله، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۲۸۳.
- ↑ سزگین، تاریخ التراث العربی، ج۱، جزء ۱، ص۹۲ و ۹۳، رقم ۱۲.
- ↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۴۴.
- ↑ هدیة العارفین ۲/۵۳۶.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۴/۴۵۵.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۸۵۵-۸۵۶.
- ↑ تاریخ التراث العربی، مجلد اول، ج ۱، ص۹۲. معجم المفسرین، ج ۲، ص۷۳۹. تهذیب التهذیب، ج ۱۱، ص۳۶۶.
- ↑ معرفت، محمد هادی، تفسیر و مفسران، ص۴۲۸.