عبدالله بن علی بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها

عبدالله بن علی بن ابی‌طالب (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۵

۳٬۸۵۳ بایت حذف‌شده ، ‏۲۶ مارس ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Msadeq

مدیران

۱۱۵٬۲۱۳

ویرایش

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عبدالله بن علی بن ابی‌طالب در تاریخ اسلامی]] - [[عبدالله بن علی بن ابی‌طالب در معارف و سیره حسینی]]</div>
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-{{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ مُبْلَى الْبَلَاءِ وَ الْمُنَادِي‏ بِالْوَلَاءِ فِي‏ عَرْصَةِ كَرْبَلَاءَ الْمَضْرُوبِ مُقْبِلًا وَ مُدْبِراً لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ هَانِيَ بْنَ ثُبَيْتٍ الْحَضْرَمِيَّ}}<ref>زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۶۶.</ref>؛
+'''عبدالله بن علی بن ابی طالب''' از شهدای کربلاست. وی [[فرزند]] [[امیر المؤمنین]] و [[برادر]] [[عباس]] و مادرش «ام البنین» بود. هنگام [[شهادت]] ۲۵ سال داشت. [[قاتل]] او [[هانی بن ثبیت حضرمی]] بود. نام گرامی این [[شهید]] در [[زیارت ناحیۀ مقدّسه]] و [[زیارت رجبیّه]] آمده است<ref>تنقیح المقال، مامقانی، ج۲، ص۱۹۹.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۲۷.</ref>.
-[[درود]] بر [[عبدالله فرزند امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[آزمایش]] شده در [[مصیبت]] و منادی [[دوستی]] در میدان [[کربلا]]، آن کسی که از هر سو، از جانب جلو و عقب زخمی شد، [[خدا]] [[قاتل]] او «[[هانی بن ثبیط حضرمی]]» را [[لعنت]] کند.
+[[امام علی]]{{ع}}، از همسرش [[اُمّ البنین]]، چهار فرزند به نام‌های: [[عبّاس بن علی بن ابی طالب|عبّاس]]، عبداللّه، [[عثمان بن علی بن ابی طالب|عثمان]] و [[جعفر بن علی بن ابی طالب|جعفر]] داشت که همه آنها در [[کربلا]]، [[شهید]] شدند. [[کنیه]] عبداللّه، [[ابو محمد اکبر]] و لقبش [[عبداللّه اصغر]] بود. سنّ او هنگام [[شهادت]]، ۲۵ سال گزارش شده است. در کتاب [[الطبقات الکبری (کتاب)|الطبقات الکبری]] در یادکردِ کُشته شدگان نقل شده است که: دیگر، عبدالله بن علی بن ابی طالب، که [[هانی بن ثبیت حضرمی]]، او را کُشت<ref>{{متن حدیث|عَبدُاللّهِ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أبِي طالِبٍ، قَتَلَهُ هَانِئُ بنُ ثُبَيتٍ الحَضْرَمِيُّ}} (الطبقات الکبری (الطبقة الخامسة من الصحابة)، ج۱، ص۴۷۵؛ أنساب الأشراف، ج۳، ص۴۰۷).</ref>.
-[[عبدالله فرزند امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[برادر]] [[امام حسن]] و [[امام حسین]]، دومین پسر از چهار پسر [[ام البنین]]، کنیه‌اش «[[ابو محمد]]» در [[سال ۳۶ هجری]] به [[دنیا]] آمد و هشت سال از برادر مادریش [[قمر بنی هاشم]] کوچک‌تر بود وی با [[برادران]] مادریش، یعنی [[حضرت عباس]]، [[عثمان]] و [[جعفر]] در کربلا حضور داشت و برادر بزرگ خود [[اباعبدالله الحسین]]{{ع}} را [[یاری]] کرد برای وی [[فرزندی]] ذکر نکرده‌اند<ref>ر.ک: مقاتل الطالبیین، ص۵۴.</ref>.
+== جستارهای وابسته ==
+{{مدخل‌ وابسته}}
-عبدالله مانند دیگر برادرانش چون در دامان پر مهر [[پدر]] بزرگوارشان [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} پرورش یافته بود دارای [[ایمانی]] [[قوی]] بود: «گویا [[کوه]] پا برجا که هیچ کوره بادی نمی‌توانست آن را تکان دهد»
+*[[عثمان بن علی بن ابی طالب]]
+*[[جعفر بن علی ابن ابی‌طالب]]
-وی در [[صراط مستقیم]] قرار داشت و کمتر از ذره‌ای در راه [[یاری امام]] [[حسین]]{{ع}} [[تردید]] به خود راه نمی‌داد و لذا موقعی که از جانب [[ابن زیاد]] و نیز خود [[شمر بن ذی الجوشن]] برای او، و چند برادر مادریش ام البنین، [[امان]] آوردند حتی حاضر نبودند جواب آورنده [[امان]] را بدهند و با [[لعن]] و [[نفرین]] به امان ابن زیاد و نیز امان [[شمر]] را پاسخ دادند و دست از مولا و آقای خود [[حضرت امام حسین]]{{ع}} برنداشتند<ref>در ترجمه حضرت عباس{{ع}} در همین کتاب شرح بیشتر امان‌نامه ابن زیاد را ملاحظه نمایید.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۱۹۲.</ref>
+*[[عباس بن علی بن ابی‌طالب]]
+{{پایان مدخل‌ وابسته}}
-==[[شهادت]] در [[روز عاشورا]]==
-در روز عاشورا پس از آنکه همه [[یاران امام]]{{ع}} به شهادت رسیدند و جمعی از بستگان نیز شربت شهادت نوشیدند، [[حضرت]] قمر بنی هاشم سه برادر [[مادری]] خود را [[طلب]] کرد و خطاب به آنان فرمود: ای [[فرزندان]] مادرم، به میدان روید تا شما را ببینم که در [[راه خدا]] و رسولش [[جان]] خود را [[فدا]] می‌‌کنید....<ref>{{متن حدیث|يَا بَنِي أُمِّي تَقَدَّمُوا حَتَّى أَرَاكُمْ قَدْ نَصَحْتُمْ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ....}}؛ ر.ک: ارشاد مفید، ج۲، ص۱۰۹؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۴۸. </ref>؛
-[[عبدالله]] که از دو برادرش [[عثمان]] و [[جعفر]] بزرگ‌تر بود ابتدا به پا خاست و به سمت میدان رفت و در هنگام [[نبرد]] این چنین [[رجز]] می‌‌خواند:
-{{شعر}}
-{{ب|''أَنَا ابْنُ ذِي النَّجْدَةِ وَ الْإِفْضَالِ''|2=''ذَاكَ عَلِيُّ الْخَيْرِ ذُو الْفَعَالِ‏''}}
-{{ب|''سَيْفُ رَسُولِ اللَّهِ ذُو النَّكَالِ''|2=''فِي كُلِّ‏ يَوْمٍ‏ ظَاهِرِ الْأَهْوَالِ''}}
-{{پایان شعر}}
-:من پسر آن [[دلاور]] مرد بافضیلتم که او [[علی]] [[پاک]] [[خصال]] و [[نیکو]] [[رفتار]] است، [[شمشیر رسول خدا]] دردآور است و هر [[روز]] [[ترس]] و [[بیم]] ایجاد می‌‌کند<ref>مناقب ابن شهرآشوب، ص۱۰۷؛ ابصارالعین، ص۶۶.</ref>.
-عبدالله این [[جوانمرد]] دلاور [[جنگ]] نمایانی کرد و با [[هانی بن ثبیط حضرمی]] به زد و خورد پرداخت، اما هانی یک باره به عبدالله حمله‌ور شد و شمشیرش را بر فرق [[مبارک]] او فرود آورد و او را در دم به [[شهادت]] رسانید<ref>ارشاد مفید، ج۲، ص۱۰۹؛ مقاتل الطالبیین، ص۵۴؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۴۹؛ ابصار العین، ص۶۶؛ و ر.ک: مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۰۷؛ مقتل مقرم، ص۲۶۶؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۹۹.</ref>.
-وی به هنگام شهادت ۲۵ سال داشت<ref>مقاتل الطالبیین، ص۵۴.</ref>.
-[[درود]] بی‌پایان [[خدا]] بر این راست قامتان [[تاریخ]] که با [[خون]] خود [[اسلام]] را [[یاری]] کردند وشیعه [[علوی]] را سرفراز نمودند، و همین [[افتخار]] بر او کافی است که در [[زیارت ناحیه مقدسه]] بر او [[سلام]] و درود فرستاده شده است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۱۹۳-۱۹۴.</ref>
 == منابع ==
 {{منابع}}
-# [[پرونده:1100374.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|'''اصحاب امام حسین''']]
+# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
+# [[پرونده:13681353.jpg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|'''گزیده دانشنامه امام حسین''']]
 {{پایان منابع}}
@@ خط ۳۹: / خط ۲۴: @@
 {{پانویس}}
-[[رده: عبدالله بن علی بن ابی‌طالب]]
+[[رده:عبدالله بن علی بن ابی طالب]]
-[[رده:مدخل]]
+[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
 [[رده:اعلام]]
+[[رده:شهدای واقعه کربلا]]
+[[رده:یاران امام حسین]]